සඳ තනිවෙලා (sanda thaniwela) - 03
[ Any Dead Or Alive Person May Not Related To This Story]
එලාම් එක වදින සදේට වෙනදා මෙන් උඩ ගොස් ඇහැරීමට හේතුවක් නොවිය මන්ද යත් මම සිටියේ නින්දත් නොනින්දත් අතර බැවිනි ...
ඇරත් මේ මෙට්ටයද ? ගෙදර එකතරම් සැප නැත ..ඒ ඔකොටම වඩා මේ සිතල ..
මට වහකදුරු මෙනි ...නමුත් නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කයේ පහල මායිමක පාසල ඇති නිසාදෝ .. .
17 ºC පලට මෙතෙක් වැටුනේ නැත ..ඔන්න එතකොටම අම්මා කෝල් කරනවා ..මට හිනාවකුත් ගියා ..
“මාව මතක්වෙනවාද පැටියෝ !!! ”
“අහ්හ් උබ ඇහැරලා ද ? මම හිතුවේ 119 කතාකරන්න වෙයි කියලා ඉස්කෝලේ නෝනා හාමු ඇහැරවන්න ?? ”
“නින්ද ගියේ නෑ අනේ !! ”
“ඒ මොකෝ??? ”
“මෙට්ටේ අප්සට් වගේ !! ”
“උබට ඉතින් මොකද්ද හරිටම හරිගියේ කියපන්කෝ ,හැම පුකේම ඇදයක් මිස !! ඒකනෙමෙයි මෙහෙ වගේ එළියේ දාගෙන එහෙම නිදා ගන්නවා නෙමෙයි ඔන්න ...ජසියක් ඇඳ ගෙන හොඳට පොරවගන්නවා අයේ ලෙඩක් හැදෙයි .සීතලේ ඉඳලා . .”
“හ්ම්ම් එච්චරම සීත නෑ අම්මා ! ” එතකොට අප්පච්චි අම්මට ඔය ළමයට නිදාගන්න දෙනවා පාන්දරම උපදේශන සේවාව පටන්ගත්තා , අම්මාද අනේ මේ නිකන් ඉන්නවා !! යැයි ප්‍රති උත්තර බන්දා ..
“හරි හරි මම තියනවා අම්මා පසේ ගන්නම් දැන් සාරිය අයන් කරගන්න තියෙනවා !!”
“හ්හ් බුදුසරණයි ..ප්‍රවේසමෙන් . .”
“හ්ම්ම් බුදුසරණයි.... ”
රෙදි අයන්කලද , තවත් වෙලා තියනවා ..මම නැගිටලා කොන්ඩේ උඩට කරලා බැඳගත්තා
“ඔහේ කමක් නෑ ලෑස්ති වෙනවා පලවෙනි දවසම පරක්කු උනොත් වස පල් එක” මුහුණ සේදීමට ජල බදුනක් ලිප තැබූ මම වැසිකිලියට වැදී පුක අයිස් කුටියක් කරගෙන පිටතට ආමි..
“ඉන්දකින් මේක වත් හරියට කරන්න බෑනේ ... මෙහේ එවුන් කොහොම ඉන්නවද මන්දා ....” නුවරඑළිය බලන්න යන හොඟක් අය මුහුණ දෙන ප්‍රශ්නයක්නේ මේක
ඇඟ හෝදන්න රත්කරපු වතුර එකෙන් ම තේ එකකුත් හදාන බීපු මම ලෑස්ති වෙන්න පටන්ගත්තා ...දැන් නම් රෙද්ද හැට්ටේ ඇඳ ලාම ඇස් පියාන උනත් ලෑස්තිවෙන්න පුළුවන් මේ කට නම් ටීචර් ලට වගේම ඔෆිස් කෙල්ලොන්ටත් හිනාවක් යයි හා මම කියන්නේ බොරුද ????
ලාවට පොඩි මේකප් පාරක් දාගත්ත මම ඉස්කෝලේ පැත්තට ගියේ 6.30 ටත් කලින්,පොඩි උන් සෙට් එකක් පාන්දරම ඇවිත් බෝල ගහනවා ....උන් මාව දැක්ක ගමන්
“ගුඩ් මෝනින් මැඩම්”
කියලා මට ආචාර කර අයෙත් බෝල ගැහිල්ල පටන්ගත්ත ...පොඩි උන්ට බෝලයක් හම්බුනාම දන්නේ නැද්ද?? මම කෙලින්ම ගියේ ප්‍රින්සිපල් ගේ ඔෆිස් එකට ..අම්මටසිරි පොර දැන්ම වැඩ පටන් අරන් ...
“ගුඩ් මෝනින් සර් .. ”
“අහ්හ් ගුඩ් මෝනින් සඳනි මිස් .. මොකද උදේම් මම හිතුවේ මට හොයන්න යන්නත් වෙයි කියලා ඔන්න .. ”
“හිහි ...මෙන්න සර් මගේ ඩොකිවුමන්ට් ටික.. ”
“අහ්හ් වඩිවෙන්නකෝ මිස් ..ම්ම් මේ ලෙටර් එකේ තැන තුනක සයින් කරන්න ඇති පොඩ්ඩක් බලන්න ... ”
“ඔකේ සර් . .” උඩින් පල්ලෙන් ලියුම බලපු මම අත්සන් කරලා දැම්මා ... මොකද මම මේක එකපාරකුත් අත්සන් කරානේ !!!
“ම්ම් හරි මේ කොලේ මිස්ස් තියාගන්න.. මේ ඩොකිවුමන්ට් ටික මම ඔෆිස් එකේ තියා ගන්නම් ..රයිට් ”
“යස් දැට්ස් රයිට් සර් . .”
“මිස් ට බාර දීලා තියෙන්නේ 12-B පන්තියට මිස්ට ජීව විද්‍යාව උගන්නන්න පුළුවන් ..ඊට අමතරව 10 /11 පන්තිවලටත් පීරියඩ් දලා තියෙනවා ...අපට ඉන්නේ විද්‍යා ගුරුවරු 3 දෙනයි ම්ම් අහ්හ් මෙන්න ටයිම් ටේබල් එක .. ”
“අහ්හ් තැන්ක්යූ සර් . .”
“එහෙමන් අපි යමුද ?? පන්ති පැත්තට ??”
“ම්ම්ම්ම්ම් යමු සර් ..”
අප කොරිඩෝවක් දිගේ ඇවිදයන්නට විය . ..එකා දෙන්නා පාසල තුල ඔබ-මොබ යයි.
“මිස් ගේ පන්තිය තියෙන්නේ උඩ තට්ටුවේ . .. .”
“ආහ්හ් ” අපි යනවිටත් කෙල්ලන් කිහිපදෙනෙක් වටවී කයිය කෙළිමින් සිටි..
“පුර්ණිමා ” කෙල්ල උඩගොස් ඉන්ද උනි...
“කෝ මේ පන්තිය අතුගන්නේ නැද්ද??උබලා , මෙතන වට්ටි අම්මලවගේ උදේ පන්දරන පටන්ගත්තා විචිකිචිය. .”
“මේ අතුගානවා සර් ... ” ළමුන් සිසිකඩය පුර්ණිමා කොස්සක් අරන් පෙන්න එහෙට මෙහෙට අතු ගායි..
“උබල කොහෙද මාව තම්බන්නේ , දැන් උබලට මේවා ඇගිල්ලෙන් ඇන ඇන කියලා දෙන්න ඕන වයසක නෙමෙයි නේ ඉන්නේ . ....බාලන්සේ උන් හොඳයි .. .”
“හ්ම්ම් සේරමලා අහගන්නවා එහෙනම් මේ තමා උබලගේ පන්ති භාර මිස් . .” ළමුන් හා හුවක් නැතිව මදෙස බලයි ..
“හ්ම්ම් මිස් එහෙනම් වැඩ ටික කර ගෙන යන්න මම පොඩ්ඩක් රවුමක් දෙකක් ගිහින් එන්නම් ...මුන්ලට ඕනවට වඩා බුරුල දෙන්න යන්න එපා ටීචර් . .හ්ම්ම්ම් ” සර් පිටව ගිය පසු ළමුන් සුසුම්ලන්නට විය . .
“අම්මෝ ඇති බං ඔයින් ගියා . .. ” එකියක් -එකියකට කියනවා මට ඇසුනි ....
“කවුද ? මොනිටර් ..”
“මම මිස් ..” පුර්ණිමා යැයි සර් තරවටු කල කෙල්ල කොස්ස තව එකියකට දී ඉදිරියට ආවාය ...
කෝ රෙජිස්ටර් එක ..එකී උඩ බිම බලයි ..
“මිස් මම ගිහින් ගේන්නද ??”
“මම එන්න කලින් නේ ඕවා ගෙන්න ඕනා ..හ්ම්ම් යමු මාත් එක්ක ඔෆිස් එකට..” එකී බයෙන් බයෙන් මාත් එක්ක අවා...
“පන්තියේ ළමයි කියක් ඉන්නවා ද පුර්ණිමා ??”
“16 මිස් . ..”
“16 යි ඇයි එචචර ගොඩක් ” මම උපහාසයෙන් ඇසුවා ..
“හිහි හොන්ගක් අය ආර්ට් කරනවා මිස් සයන්ස් අමාරුයි කියලා..”
“ම්ම්ම්ම් එහෙමත් එකක් ද ??”
“මිස් අරක තමා ස්ටාෆ් ඔෆිස් එක.. ” තවත් මිස් ලා දෙතුන් දෙනෙක් එතුල විය.. ඔවුන් හට මා ආචාර කර විස්තර අහද්දී ..පුර්ණිමා පොත් දෙකද රැගෙන හින්සිරුවේ මාරුවිය ..මේකි නම් !!!!!!!!!
“මිස් කොහෙද ?? ”
“කුරුණෑගල . .”
“නම ?? මොකද මිස් . .”
“අහ්හ් මම සඳනි ඒකනායක.. ”
එලෙස උබතෝකොටික ප්‍රශ්න පත්තරයකට පිළිතුරු දුන් මම බෙල් එකේ පිහිටෙන් නැවත පංතිය වෙත පියමන්නෙමි.. ....
***************************************************
ගාථා කියා අවසන් කර නිවේදන සහ උදැසන විශේෂාංගය ප්‍රචාරය විය කෙල්ලන් 14 ක් සහ කොල්ලන් 2 ක් මා දෙස වරින් වර හොරෙන් බලමින් සිටි ..
“ආයුබෝවන් ළමයි !!”
“ආයුබෝවන් ටීචර් ..”
“හ්ම්ම් පොතක් දෙන්න බලන්න මොනවද දැනට උගන්නලා තියෙන්නේ කියලා !!! ”
“මෙන්න මිස් ” ඉදිරිපෙළ එකියක් මට පොට දිගුකලාය.
“කලින් මිසුත් හොඳට උගන්නලා තියනවා!! මම එතන ඉදන් කියලා දෙන්නම් හාද ??”
“හා හා මිස් ”
“මිස් ගේ නම මොකද ?” පිටිපස්සේ එකියක් අසයි.
“මම සඳනි ඒකනායක .. ”
“එහෙනම් මිස් ගේ id card එකේ සඳනි ප්‍රනාන්දු කියලා තිබ්බේ ??” මම උඩ ගොස් බිම වැටිණි ..
“පුරිණිමා කොහොමද එක දන්නේ ??”
“අයියෝ මිස් මේකිගේ තාත්තානේ ප්‍රින්සිපල් !!!”
“මොකක් අපේ සෙනරත් සර් ගේ දුවද ඔයා ???” එකී ඇඹරෙමින් හිස සැලුවාය ...
“යසයි දෝනි ගේ වැඩ . .අනුන්ගේ ෆයිල් බලන්න !!!”
“මිස් ගේ නම වගේ ම මිසුත් ලස්සනයි නේ ??? එකයි ඕකිට ඉන්න බැරිවෙන්න ඇත්තේ ” පස්ස පෝලිමේ හඬට පන්තියම
හු ...... තියන්නට විය ..
“සම !!! සමා !!!” සමා කිවේ සමලිංගික කියන එක බව මට හොන්දම දැනිණි...
“අනේ පලයන් බටකොළ ආච්චි ... ”
“හ්ම්ම් කට වහගන්නවා මාත් එක්ක සෙල්ලම් කරන්න තියාගත්තද?” මම ටිකක් තරහයි ඇහුවා
අරුන් මික් නෑ .. .මට හිත ඇතුලෙන්-පුකෙනුත් හිනා
“ගන්නවා ලියනපොත්!!!!!”
****************************************************
පලමු දිනය ගෙවි ගීයේ කන්ගවෙනෙකු බඳු වේගයෙනි ..මම නැවත නිවාසෙට එන්නට විය...
නාගෙන එහෙම ශෝටකට බැහැගෙන ලැප් එකත් ඔන් කරගත්තා ....ඉතිරිවෙච්ච ටීවී ෂෝ එකක එපි ටිකක්වත් බලන්න කියලා හිතාගෙන
“ටීචර් ටීචර් ...” ඇහැ යේ මොකාද ??
“කවුද ??”
“පුර්ණිමා!!!!!!!” මම ෂෝට ඇඳන් ඉන්නවා දැකලා එකී උඩගියා ..
“මිස් වැඩක්ද ? හිටියේ ??”
“ඇයි මොකද ප්‍රශ්නේ ?? පුර්ණිමා ??”
“නෑ මිස් මායි යාළුවෙකුයි අඹ කඩන්න යන්න හදන්නේ උඩහා වත්තට මිස් ආසනම් එන්න ...
තාත්තා කිවා වැඩක් නැත්තම් මිස්ව එක්කන් යන්න කියලා !!”
“එකත් එහෙමද ? හ්ම් ඉන්වකෝ මම ඇඳුමක් ගෙන එන්න ..”ගවුම් කොටයකට බැසගත් මාත් එකිත් එක්ක වැට පැත්තට ගියා යනකොට පොඩි කෙල්ලෙක් වැටගාව ඉන්නවා
“මේ දිල්හානි ...තාම 10 ඉන්නේ . .”
“ම්ම් මම උගන්නන පන්තියක නෙමෙයි නේද ?”
“නෑ මිස් .. ”
අපි 3 දෙනා ඉස්කෝලේ පිටිපස්සේ කැලෑවට යන්නට උනේ කෙක්කක්ද ? අතතිවයි ...
“කාගේද මේ වත්ත??? අනුන්ගේ වතුවලට රිංගලා පොලිසි ගානෙත් යන්න වෙයිද දන්නේ නෑ . .”
“මේක අපේ මිස් උඩහට වෙන්න ආණ්ඩුවේ ඉඩන්ලු ”
“පුර්නිමා මේ . ..තනියම එහෙම මේ කැලෑ අස්සේ රිංගනවා එහෙම නෙමෙයි ඔන්න!! !”
“අප්පෝ අපප්ච්චි මාව මරයි !!! ”
“ඇයි සර් ගෙදරටත් සැරද ?? ” අනික් එකී හිනාවෙයි
“මිස් දන්නේ නැ එයාගේ හැටි මිස් රැවටිලා ඉන්නේ ?? ”
“අනේ මේ කෙල්ලේ !! ” මම පුර්නිමා ගේ පුකට අතුල් පහරක් දුනි
“අවු ...රිදෙනවා අනේ මිස්ට තරන් ලොකු පස්සක් අපට තියනවයි !! මේ චුටි එකට ඔහොම තලනවද?? ”
“හොද චුටි දැන් ළමයි හම්බෙන වයස !!”
“අපේ ඉස්කෝලේ ලස්සනම පස්ස තියෙන්නේ දැන් මිස්ට. .”
“මේ ගොනි මම තමුන්ගේ පන්තිබාර මැඩම් ??”
“හරි ඉතින් ඒ ඉස්කෝලේ නේ , දැන් අපි ඉන්නේ ඉස්කෝල වත්තෙන් පිටනේ ... ”
“අහ්හ්හ් එකත් එහ්මද අම්මණ්ඩි !! ” මම ඒකිව ටිකක් ඇඟට තුරුළු කරගත්තේ කටකාර අනුරාධා මතක් වෙලයි ..
“ටීචර් අරක තමා ගහ එකේ රහයි !! ” අනිත් එකී කිවම මම අරකිව අතෑරියා ...
“කෝ දෙනවා කෙක්ක මෙහාට , ඉක්මන්කරන්න ඕන . .” ගෙදර දීද කෙක්කෙන් අනන් මනං කැඩූ මට මෙය සිම්පල් විය. අරුන් දෙන්න අඹ අහුලා ඉවරයක් නැත ..
“හොවූ හොවූ සඳනි හිමිට හිමිට , අපි මැසින් නෙමෙයි !!”
“සඳනි ????? ”
“ඔවු ඇයි ?? ”
“යසයි වැඩේ තව ටික දවසකින් මචං කියයි ද ?? දන්නෙත් නෑ ..”
“හ්ම්ම්ම් දන්නේ නෑ සඳනි ??” මෙකි මාව කෝලමකට අරන් වගේ කියලා හිතුනත් කාලෙකින් කතා කරන්න යාලුවෙක් වත් හමුනේ නැතිඑකේ ,හිත යටින් මම මේකට අස කරා ..
“ඔය ඇති ඕවා ගෙනියන්නත් එපැයි ??”
“මලු 3 කට අඹ......... ” අඩියට දෙකාට අපි අයෙත් පල්ලම් බහින්න උනා ....
“පුර්නියෝ මම කැපුනා එහෙනම් ...අපේ ගෙදරින් හොයන්න එන්න කලින් යන්න ඕන . .. මම යන්නම් මිස් ”
“හරි පුතේ පරිස්සමින් . ..”
“අඹ කොහෙන්ද කියලා ඇහුවොත් අප්පච්චි දුන්නා කියහන් !!!”
“හරියෝ !!!”
“අනේ අනේ ඇත්තට ?? මේ 12 වසරේ කෙල්ලෙක් නේ . .”
“හ්හ්හීඉ යමු මේ අඹ මල්ල ඔයාට . .”
“ඔච්චර ගොඩක් මට කන්න බෑ බං ඔය අඹ ගෙඩි තුන -හතරක් දියන්” මටත් කියවුනේ ඉබේටමයි ....
“මං ටෙස් අඹ එකක් හදලා දෙන්නද ??,යමු කෝ නිවසේ පැත්තේ !!”
මම හා කියනටත් කලින් මෙකි ගුරුනිවාසය පැත්තේ මායිම පැන අවසන්ය ..
****************************************************
“කොහෙන්ද ඔහොම අඹ කපන්න ඉගෙනගත්තේ ???”
“අයියෝ ඕවා මට සුලුදේවල් , ගෙදරත් උයන්නේ මම නේ !!”
“එතකොට අම්මා ... ” එම ප්‍රශ්නයට් කෙල්ලගේ මුණ අඳුරු උවත් එය සැඟවීමට දැඩි උත්සහයක් ගත්තාය ...
“එයා නෑනේ !!”
“ඇයි ????”
“මම පොඩි දවස්වල තමා එයා තාත්තාව දලගිහින් තියෙන්නේ ?”
“මොකක් මොකක් ?? එකොහෙද ?”
“මන්ද මිස් රට ගියා කියලයි අප්පච්චි කිවේ . ..එයා කැමති නෑ ඒ ගැන වචනයක් වත් කතා කරන්න ..” මට කෙල්ල ගැන පවු කියාද ? සිතුනි ...
“හ්ම්ම්ම් .. ඕවා ඔහොමතමා එත් වැඩිහිතියන්ගේ ප්‍රශ්න වලට ඔයා කොටු උන එටයි මට දුක !!” මම ලඟට ගොස් ඇගේ හිස අතගෑවාය.
“ඕවා දැන් මට පුරුදුයි !!” මට එතකොට හිතුනේ එලියට පෙන්න හිනාවෙන ගොඩක් අය දුක උපරිමේටම විදින අය කියන එක ...
“මිස් එදා ආවේ හස්බන්ඩ් එක්ක නේද ?? මම දැක්කා මම හොකි මැච් එකේ සෙල්ලම් කර කර හිටියේ ” කෙල්ල ගේ ප්‍රශ්නය වෙනතකට යාමට මම ඉඩ හැරියාය ..
“ඔයා හොකිත් ගහනවද??”
“අනේ අනේ සඳනි !!! මම තමා කැප්ටන් !!”
“අම්මටසිරි එහෙමද ?? සුදු බොලේ වගේ ඉන්නකොට මම හිතුවේ කුඩයක් නැතුව එලිබහිනේ නැතුව ඇති කියලා”
“අනේ බොරු බටර් ඕන නෑ අපිට ...ම්ම්ම් මෙන්න බලන්න රහයිද කියලා ?? ” මම හිතුවාට වඩා එය ඇත්තටම රසවත් විය ..
“ම්ම්ම් කියලා වැඩක් නෑ .... ” මුහුණට නොකීවාට මෙකි ඇත්තටම කෑම සැදීමට උපන් ගෙයි ම සමතියක් විය ..
“අත් ගුනේ !!!!!!!! අත් ගුනේ !!!!! ” ම්ම් මම තවත් කැල්ලක් කන්නට විය ..
[කෙල්ලෝ දන්නවනේ අපි+ඇබුල් ජාති අතර තියන ලවු එක ... ]
“ඒක නෙමෙයි තාත්තා හොයනවද දන්නෙත් නෑ ??”
“මම මෙහෙ එනවා කියල නේ ආවේ අවුලක් නෑ ”
“ඒක නෙමෙයි දැන් හස්බන්ඩ් බැන්නේ නැද්ද ? මිස්ට ??”
“ඒ මොකෝ මට බනින්නේ ???”
“නෑ ඉතින් දෙන්නා දෙතැනක නේ ” එකී එක කිවේ නාබර වල් ස්වරයෙනි ..
“තෝ දැන් හැදීලා ඉවරයි ...ඉදපන්කෝ මම සර්ට අල්ලලා දෙන්න !!!”
“ඉතින් කියන්ඩකෝ අප්පා ”
“ටිකක් කන්කෙදිරි ගැවා.. .ඇරත් උබට මොකටද ඒ ජාතක???”
“නෑ ඉස්සරලා ආපු මිස්ලත් ටික දවසක් ඉඳලා හස්බන්ඩ් පිටින් දාලා යන්න ගියා එකයි ...”
“යමුකෝ කාමරේට”
“ඒපාර මොකෝ ?? ”
“ඔයාගේ කොම්පුටර් එකේ සින්දු නැද්ද ??”
“හිහිහ් තියනවා තියනවා ”
“ඔයා යන්නකෝ මම මේ අඹ පොතු ටික විසික්කරලා එන්නම් ”
මමත් ලුණු බෝතලේත් . .මිරිස් බෝතලෙත් අහුරලා පිහිය එහෙම හෝදලා ...තියලා කාමරේට ගියා
“මේ මොකක්ද මිස් මේ ????”
කෙලියා තාප්පෙට මට dildo එක හංගන්න අමතක උනානේ !!!! මගේ මුහුණ ලජ්ජාවෙන් රතු විය ...
“ඕක මේ මගේ මහත්තයා ගේ එකක් !!” මම ඇගෙන් එය උදුරාගෙන කබඩ් එකට එබුවා ...
“හරි ඉතින් ඕකට ලජ්ජා වෙන්න ඕන යැයි,මම ඕවා දැකල නැති කෙනෙක් යැ ”
“මොකක් ඒ කොහෙන්ද ??”
“ඉන්ටෙර්නෙට් එකන් සඳනි ඉන්ටර්නෙට් එකෙන් හිහිහි ”
-නැවත හමුවනතුරු-
රචනය :- ලිහිණි කුමාරි දිසානායක.
[email protected]
එලාම් එක වදින සදේට වෙනදා මෙන් උඩ ගොස් ඇහැරීමට හේතුවක් නොවිය මන්ද යත් මම සිටියේ නින්දත් නොනින්දත් අතර බැවිනි ...
ඇරත් මේ මෙට්ටයද ? ගෙදර එකතරම් සැප නැත ..ඒ ඔකොටම වඩා මේ සිතල ..
මට වහකදුරු මෙනි ...නමුත් නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කයේ පහල මායිමක පාසල ඇති නිසාදෝ .. .
17 ºC පලට මෙතෙක් වැටුනේ නැත ..ඔන්න එතකොටම අම්මා කෝල් කරනවා ..මට හිනාවකුත් ගියා ..
“මාව මතක්වෙනවාද පැටියෝ !!! ”
“අහ්හ් උබ ඇහැරලා ද ? මම හිතුවේ 119 කතාකරන්න වෙයි කියලා ඉස්කෝලේ නෝනා හාමු ඇහැරවන්න ?? ”
“නින්ද ගියේ නෑ අනේ !! ”
“ඒ මොකෝ??? ”
“මෙට්ටේ අප්සට් වගේ !! ”
“උබට ඉතින් මොකද්ද හරිටම හරිගියේ කියපන්කෝ ,හැම පුකේම ඇදයක් මිස !! ඒකනෙමෙයි මෙහෙ වගේ එළියේ දාගෙන එහෙම නිදා ගන්නවා නෙමෙයි ඔන්න ...ජසියක් ඇඳ ගෙන හොඳට පොරවගන්නවා අයේ ලෙඩක් හැදෙයි .සීතලේ ඉඳලා . .”
“හ්ම්ම් එච්චරම සීත නෑ අම්මා ! ” එතකොට අප්පච්චි අම්මට ඔය ළමයට නිදාගන්න දෙනවා පාන්දරම උපදේශන සේවාව පටන්ගත්තා , අම්මාද අනේ මේ නිකන් ඉන්නවා !! යැයි ප්‍රති උත්තර බන්දා ..
“හරි හරි මම තියනවා අම්මා පසේ ගන්නම් දැන් සාරිය අයන් කරගන්න තියෙනවා !!”
“හ්හ් බුදුසරණයි ..ප්‍රවේසමෙන් . .”
“හ්ම්ම් බුදුසරණයි.... ”
රෙදි අයන්කලද , තවත් වෙලා තියනවා ..මම නැගිටලා කොන්ඩේ උඩට කරලා බැඳගත්තා
“ඔහේ කමක් නෑ ලෑස්ති වෙනවා පලවෙනි දවසම පරක්කු උනොත් වස පල් එක” මුහුණ සේදීමට ජල බදුනක් ලිප තැබූ මම වැසිකිලියට වැදී පුක අයිස් කුටියක් කරගෙන පිටතට ආමි..
“ඉන්දකින් මේක වත් හරියට කරන්න බෑනේ ... මෙහේ එවුන් කොහොම ඉන්නවද මන්දා ....” නුවරඑළිය බලන්න යන හොඟක් අය මුහුණ දෙන ප්‍රශ්නයක්නේ මේක
ඇඟ හෝදන්න රත්කරපු වතුර එකෙන් ම තේ එකකුත් හදාන බීපු මම ලෑස්ති වෙන්න පටන්ගත්තා ...දැන් නම් රෙද්ද හැට්ටේ ඇඳ ලාම ඇස් පියාන උනත් ලෑස්තිවෙන්න පුළුවන් මේ කට නම් ටීචර් ලට වගේම ඔෆිස් කෙල්ලොන්ටත් හිනාවක් යයි හා මම කියන්නේ බොරුද ????
ලාවට පොඩි මේකප් පාරක් දාගත්ත මම ඉස්කෝලේ පැත්තට ගියේ 6.30 ටත් කලින්,පොඩි උන් සෙට් එකක් පාන්දරම ඇවිත් බෝල ගහනවා ....උන් මාව දැක්ක ගමන්
“ගුඩ් මෝනින් මැඩම්”
කියලා මට ආචාර කර අයෙත් බෝල ගැහිල්ල පටන්ගත්ත ...පොඩි උන්ට බෝලයක් හම්බුනාම දන්නේ නැද්ද?? මම කෙලින්ම ගියේ ප්‍රින්සිපල් ගේ ඔෆිස් එකට ..අම්මටසිරි පොර දැන්ම වැඩ පටන් අරන් ...
“ගුඩ් මෝනින් සර් .. ”
“අහ්හ් ගුඩ් මෝනින් සඳනි මිස් .. මොකද උදේම් මම හිතුවේ මට හොයන්න යන්නත් වෙයි කියලා ඔන්න .. ”
“හිහි ...මෙන්න සර් මගේ ඩොකිවුමන්ට් ටික.. ”
“අහ්හ් වඩිවෙන්නකෝ මිස් ..ම්ම් මේ ලෙටර් එකේ තැන තුනක සයින් කරන්න ඇති පොඩ්ඩක් බලන්න ... ”
“ඔකේ සර් . .” උඩින් පල්ලෙන් ලියුම බලපු මම අත්සන් කරලා දැම්මා ... මොකද මම මේක එකපාරකුත් අත්සන් කරානේ !!!
“ම්ම් හරි මේ කොලේ මිස්ස් තියාගන්න.. මේ ඩොකිවුමන්ට් ටික මම ඔෆිස් එකේ තියා ගන්නම් ..රයිට් ”
“යස් දැට්ස් රයිට් සර් . .”
“මිස් ට බාර දීලා තියෙන්නේ 12-B පන්තියට මිස්ට ජීව විද්‍යාව උගන්නන්න පුළුවන් ..ඊට අමතරව 10 /11 පන්තිවලටත් පීරියඩ් දලා තියෙනවා ...අපට ඉන්නේ විද්‍යා ගුරුවරු 3 දෙනයි ම්ම් අහ්හ් මෙන්න ටයිම් ටේබල් එක .. ”
“අහ්හ් තැන්ක්යූ සර් . .”
“එහෙමන් අපි යමුද ?? පන්ති පැත්තට ??”
“ම්ම්ම්ම්ම් යමු සර් ..”
අප කොරිඩෝවක් දිගේ ඇවිදයන්නට විය . ..එකා දෙන්නා පාසල තුල ඔබ-මොබ යයි.
“මිස් ගේ පන්තිය තියෙන්නේ උඩ තට්ටුවේ . .. .”
“ආහ්හ් ” අපි යනවිටත් කෙල්ලන් කිහිපදෙනෙක් වටවී කයිය කෙළිමින් සිටි..
“පුර්ණිමා ” කෙල්ල උඩගොස් ඉන්ද උනි...
“කෝ මේ පන්තිය අතුගන්නේ නැද්ද??උබලා , මෙතන වට්ටි අම්මලවගේ උදේ පන්දරන පටන්ගත්තා විචිකිචිය. .”
“මේ අතුගානවා සර් ... ” ළමුන් සිසිකඩය පුර්ණිමා කොස්සක් අරන් පෙන්න එහෙට මෙහෙට අතු ගායි..
“උබල කොහෙද මාව තම්බන්නේ , දැන් උබලට මේවා ඇගිල්ලෙන් ඇන ඇන කියලා දෙන්න ඕන වයසක නෙමෙයි නේ ඉන්නේ . ....බාලන්සේ උන් හොඳයි .. .”
“හ්ම්ම් සේරමලා අහගන්නවා එහෙනම් මේ තමා උබලගේ පන්ති භාර මිස් . .” ළමුන් හා හුවක් නැතිව මදෙස බලයි ..
“හ්ම්ම් මිස් එහෙනම් වැඩ ටික කර ගෙන යන්න මම පොඩ්ඩක් රවුමක් දෙකක් ගිහින් එන්නම් ...මුන්ලට ඕනවට වඩා බුරුල දෙන්න යන්න එපා ටීචර් . .හ්ම්ම්ම් ” සර් පිටව ගිය පසු ළමුන් සුසුම්ලන්නට විය . .
“අම්මෝ ඇති බං ඔයින් ගියා . .. ” එකියක් -එකියකට කියනවා මට ඇසුනි ....
“කවුද ? මොනිටර් ..”
“මම මිස් ..” පුර්ණිමා යැයි සර් තරවටු කල කෙල්ල කොස්ස තව එකියකට දී ඉදිරියට ආවාය ...
කෝ රෙජිස්ටර් එක ..එකී උඩ බිම බලයි ..
“මිස් මම ගිහින් ගේන්නද ??”
“මම එන්න කලින් නේ ඕවා ගෙන්න ඕනා ..හ්ම්ම් යමු මාත් එක්ක ඔෆිස් එකට..” එකී බයෙන් බයෙන් මාත් එක්ක අවා...
“පන්තියේ ළමයි කියක් ඉන්නවා ද පුර්ණිමා ??”
“16 මිස් . ..”
“16 යි ඇයි එචචර ගොඩක් ” මම උපහාසයෙන් ඇසුවා ..
“හිහි හොන්ගක් අය ආර්ට් කරනවා මිස් සයන්ස් අමාරුයි කියලා..”
“ම්ම්ම්ම් එහෙමත් එකක් ද ??”
“මිස් අරක තමා ස්ටාෆ් ඔෆිස් එක.. ” තවත් මිස් ලා දෙතුන් දෙනෙක් එතුල විය.. ඔවුන් හට මා ආචාර කර විස්තර අහද්දී ..පුර්ණිමා පොත් දෙකද රැගෙන හින්සිරුවේ මාරුවිය ..මේකි නම් !!!!!!!!!
“මිස් කොහෙද ?? ”
“කුරුණෑගල . .”
“නම ?? මොකද මිස් . .”
“අහ්හ් මම සඳනි ඒකනායක.. ”
එලෙස උබතෝකොටික ප්‍රශ්න පත්තරයකට පිළිතුරු දුන් මම බෙල් එකේ පිහිටෙන් නැවත පංතිය වෙත පියමන්නෙමි.. ....
***************************************************
ගාථා කියා අවසන් කර නිවේදන සහ උදැසන විශේෂාංගය ප්‍රචාරය විය කෙල්ලන් 14 ක් සහ කොල්ලන් 2 ක් මා දෙස වරින් වර හොරෙන් බලමින් සිටි ..
“ආයුබෝවන් ළමයි !!”
“ආයුබෝවන් ටීචර් ..”
“හ්ම්ම් පොතක් දෙන්න බලන්න මොනවද දැනට උගන්නලා තියෙන්නේ කියලා !!! ”
“මෙන්න මිස් ” ඉදිරිපෙළ එකියක් මට පොට දිගුකලාය.
“කලින් මිසුත් හොඳට උගන්නලා තියනවා!! මම එතන ඉදන් කියලා දෙන්නම් හාද ??”
“හා හා මිස් ”
“මිස් ගේ නම මොකද ?” පිටිපස්සේ එකියක් අසයි.
“මම සඳනි ඒකනායක .. ”
“එහෙනම් මිස් ගේ id card එකේ සඳනි ප්‍රනාන්දු කියලා තිබ්බේ ??” මම උඩ ගොස් බිම වැටිණි ..
“පුරිණිමා කොහොමද එක දන්නේ ??”
“අයියෝ මිස් මේකිගේ තාත්තානේ ප්‍රින්සිපල් !!!”
“මොකක් අපේ සෙනරත් සර් ගේ දුවද ඔයා ???” එකී ඇඹරෙමින් හිස සැලුවාය ...
“යසයි දෝනි ගේ වැඩ . .අනුන්ගේ ෆයිල් බලන්න !!!”
“මිස් ගේ නම වගේ ම මිසුත් ලස්සනයි නේ ??? එකයි ඕකිට ඉන්න බැරිවෙන්න ඇත්තේ ” පස්ස පෝලිමේ හඬට පන්තියම
හු ...... තියන්නට විය ..
“සම !!! සමා !!!” සමා කිවේ සමලිංගික කියන එක බව මට හොන්දම දැනිණි...
“අනේ පලයන් බටකොළ ආච්චි ... ”
“හ්ම්ම් කට වහගන්නවා මාත් එක්ක සෙල්ලම් කරන්න තියාගත්තද?” මම ටිකක් තරහයි ඇහුවා
අරුන් මික් නෑ .. .මට හිත ඇතුලෙන්-පුකෙනුත් හිනා
“ගන්නවා ලියනපොත්!!!!!”
****************************************************
පලමු දිනය ගෙවි ගීයේ කන්ගවෙනෙකු බඳු වේගයෙනි ..මම නැවත නිවාසෙට එන්නට විය...
නාගෙන එහෙම ශෝටකට බැහැගෙන ලැප් එකත් ඔන් කරගත්තා ....ඉතිරිවෙච්ච ටීවී ෂෝ එකක එපි ටිකක්වත් බලන්න කියලා හිතාගෙන
“ටීචර් ටීචර් ...” ඇහැ යේ මොකාද ??
“කවුද ??”
“පුර්ණිමා!!!!!!!” මම ෂෝට ඇඳන් ඉන්නවා දැකලා එකී උඩගියා ..
“මිස් වැඩක්ද ? හිටියේ ??”
“ඇයි මොකද ප්‍රශ්නේ ?? පුර්ණිමා ??”
“නෑ මිස් මායි යාළුවෙකුයි අඹ කඩන්න යන්න හදන්නේ උඩහා වත්තට මිස් ආසනම් එන්න ...
තාත්තා කිවා වැඩක් නැත්තම් මිස්ව එක්කන් යන්න කියලා !!”
“එකත් එහෙමද ? හ්ම් ඉන්වකෝ මම ඇඳුමක් ගෙන එන්න ..”ගවුම් කොටයකට බැසගත් මාත් එකිත් එක්ක වැට පැත්තට ගියා යනකොට පොඩි කෙල්ලෙක් වැටගාව ඉන්නවා
“මේ දිල්හානි ...තාම 10 ඉන්නේ . .”
“ම්ම් මම උගන්නන පන්තියක නෙමෙයි නේද ?”
“නෑ මිස් .. ”
අපි 3 දෙනා ඉස්කෝලේ පිටිපස්සේ කැලෑවට යන්නට උනේ කෙක්කක්ද ? අතතිවයි ...
“කාගේද මේ වත්ත??? අනුන්ගේ වතුවලට රිංගලා පොලිසි ගානෙත් යන්න වෙයිද දන්නේ නෑ . .”
“මේක අපේ මිස් උඩහට වෙන්න ආණ්ඩුවේ ඉඩන්ලු ”
“පුර්නිමා මේ . ..තනියම එහෙම මේ කැලෑ අස්සේ රිංගනවා එහෙම නෙමෙයි ඔන්න!! !”
“අප්පෝ අපප්ච්චි මාව මරයි !!! ”
“ඇයි සර් ගෙදරටත් සැරද ?? ” අනික් එකී හිනාවෙයි
“මිස් දන්නේ නැ එයාගේ හැටි මිස් රැවටිලා ඉන්නේ ?? ”
“අනේ මේ කෙල්ලේ !! ” මම පුර්නිමා ගේ පුකට අතුල් පහරක් දුනි
“අවු ...රිදෙනවා අනේ මිස්ට තරන් ලොකු පස්සක් අපට තියනවයි !! මේ චුටි එකට ඔහොම තලනවද?? ”
“හොද චුටි දැන් ළමයි හම්බෙන වයස !!”
“අපේ ඉස්කෝලේ ලස්සනම පස්ස තියෙන්නේ දැන් මිස්ට. .”
“මේ ගොනි මම තමුන්ගේ පන්තිබාර මැඩම් ??”
“හරි ඉතින් ඒ ඉස්කෝලේ නේ , දැන් අපි ඉන්නේ ඉස්කෝල වත්තෙන් පිටනේ ... ”
“අහ්හ්හ් එකත් එහ්මද අම්මණ්ඩි !! ” මම ඒකිව ටිකක් ඇඟට තුරුළු කරගත්තේ කටකාර අනුරාධා මතක් වෙලයි ..
“ටීචර් අරක තමා ගහ එකේ රහයි !! ” අනිත් එකී කිවම මම අරකිව අතෑරියා ...
“කෝ දෙනවා කෙක්ක මෙහාට , ඉක්මන්කරන්න ඕන . .” ගෙදර දීද කෙක්කෙන් අනන් මනං කැඩූ මට මෙය සිම්පල් විය. අරුන් දෙන්න අඹ අහුලා ඉවරයක් නැත ..
“හොවූ හොවූ සඳනි හිමිට හිමිට , අපි මැසින් නෙමෙයි !!”
“සඳනි ????? ”
“ඔවු ඇයි ?? ”
“යසයි වැඩේ තව ටික දවසකින් මචං කියයි ද ?? දන්නෙත් නෑ ..”
“හ්ම්ම්ම් දන්නේ නෑ සඳනි ??” මෙකි මාව කෝලමකට අරන් වගේ කියලා හිතුනත් කාලෙකින් කතා කරන්න යාලුවෙක් වත් හමුනේ නැතිඑකේ ,හිත යටින් මම මේකට අස කරා ..
“ඔය ඇති ඕවා ගෙනියන්නත් එපැයි ??”
“මලු 3 කට අඹ......... ” අඩියට දෙකාට අපි අයෙත් පල්ලම් බහින්න උනා ....
“පුර්නියෝ මම කැපුනා එහෙනම් ...අපේ ගෙදරින් හොයන්න එන්න කලින් යන්න ඕන . .. මම යන්නම් මිස් ”
“හරි පුතේ පරිස්සමින් . ..”
“අඹ කොහෙන්ද කියලා ඇහුවොත් අප්පච්චි දුන්නා කියහන් !!!”
“හරියෝ !!!”
“අනේ අනේ ඇත්තට ?? මේ 12 වසරේ කෙල්ලෙක් නේ . .”
“හ්හ්හීඉ යමු මේ අඹ මල්ල ඔයාට . .”
“ඔච්චර ගොඩක් මට කන්න බෑ බං ඔය අඹ ගෙඩි තුන -හතරක් දියන්” මටත් කියවුනේ ඉබේටමයි ....
“මං ටෙස් අඹ එකක් හදලා දෙන්නද ??,යමු කෝ නිවසේ පැත්තේ !!”
මම හා කියනටත් කලින් මෙකි ගුරුනිවාසය පැත්තේ මායිම පැන අවසන්ය ..
****************************************************
“කොහෙන්ද ඔහොම අඹ කපන්න ඉගෙනගත්තේ ???”
“අයියෝ ඕවා මට සුලුදේවල් , ගෙදරත් උයන්නේ මම නේ !!”
“එතකොට අම්මා ... ” එම ප්‍රශ්නයට් කෙල්ලගේ මුණ අඳුරු උවත් එය සැඟවීමට දැඩි උත්සහයක් ගත්තාය ...
“එයා නෑනේ !!”
“ඇයි ????”
“මම පොඩි දවස්වල තමා එයා තාත්තාව දලගිහින් තියෙන්නේ ?”
“මොකක් මොකක් ?? එකොහෙද ?”
“මන්ද මිස් රට ගියා කියලයි අප්පච්චි කිවේ . ..එයා කැමති නෑ ඒ ගැන වචනයක් වත් කතා කරන්න ..” මට කෙල්ල ගැන පවු කියාද ? සිතුනි ...
“හ්ම්ම්ම් .. ඕවා ඔහොමතමා එත් වැඩිහිතියන්ගේ ප්‍රශ්න වලට ඔයා කොටු උන එටයි මට දුක !!” මම ලඟට ගොස් ඇගේ හිස අතගෑවාය.
“ඕවා දැන් මට පුරුදුයි !!” මට එතකොට හිතුනේ එලියට පෙන්න හිනාවෙන ගොඩක් අය දුක උපරිමේටම විදින අය කියන එක ...
“මිස් එදා ආවේ හස්බන්ඩ් එක්ක නේද ?? මම දැක්කා මම හොකි මැච් එකේ සෙල්ලම් කර කර හිටියේ ” කෙල්ල ගේ ප්‍රශ්නය වෙනතකට යාමට මම ඉඩ හැරියාය ..
“ඔයා හොකිත් ගහනවද??”
“අනේ අනේ සඳනි !!! මම තමා කැප්ටන් !!”
“අම්මටසිරි එහෙමද ?? සුදු බොලේ වගේ ඉන්නකොට මම හිතුවේ කුඩයක් නැතුව එලිබහිනේ නැතුව ඇති කියලා”
“අනේ බොරු බටර් ඕන නෑ අපිට ...ම්ම්ම් මෙන්න බලන්න රහයිද කියලා ?? ” මම හිතුවාට වඩා එය ඇත්තටම රසවත් විය ..
“ම්ම්ම් කියලා වැඩක් නෑ .... ” මුහුණට නොකීවාට මෙකි ඇත්තටම කෑම සැදීමට උපන් ගෙයි ම සමතියක් විය ..
“අත් ගුනේ !!!!!!!! අත් ගුනේ !!!!! ” ම්ම් මම තවත් කැල්ලක් කන්නට විය ..
[කෙල්ලෝ දන්නවනේ අපි+ඇබුල් ජාති අතර තියන ලවු එක ... ]
“ඒක නෙමෙයි තාත්තා හොයනවද දන්නෙත් නෑ ??”
“මම මෙහෙ එනවා කියල නේ ආවේ අවුලක් නෑ ”
“ඒක නෙමෙයි දැන් හස්බන්ඩ් බැන්නේ නැද්ද ? මිස්ට ??”
“ඒ මොකෝ මට බනින්නේ ???”
“නෑ ඉතින් දෙන්නා දෙතැනක නේ ” එකී එක කිවේ නාබර වල් ස්වරයෙනි ..
“තෝ දැන් හැදීලා ඉවරයි ...ඉදපන්කෝ මම සර්ට අල්ලලා දෙන්න !!!”
“ඉතින් කියන්ඩකෝ අප්පා ”
“ටිකක් කන්කෙදිරි ගැවා.. .ඇරත් උබට මොකටද ඒ ජාතක???”
“නෑ ඉස්සරලා ආපු මිස්ලත් ටික දවසක් ඉඳලා හස්බන්ඩ් පිටින් දාලා යන්න ගියා එකයි ...”
“යමුකෝ කාමරේට”
“ඒපාර මොකෝ ?? ”
“ඔයාගේ කොම්පුටර් එකේ සින්දු නැද්ද ??”
“හිහිහ් තියනවා තියනවා ”
“ඔයා යන්නකෝ මම මේ අඹ පොතු ටික විසික්කරලා එන්නම් ”
මමත් ලුණු බෝතලේත් . .මිරිස් බෝතලෙත් අහුරලා පිහිය එහෙම හෝදලා ...තියලා කාමරේට ගියා
“මේ මොකක්ද මිස් මේ ????”
කෙලියා තාප්පෙට මට dildo එක හංගන්න අමතක උනානේ !!!! මගේ මුහුණ ලජ්ජාවෙන් රතු විය ...
“ඕක මේ මගේ මහත්තයා ගේ එකක් !!” මම ඇගෙන් එය උදුරාගෙන කබඩ් එකට එබුවා ...
“හරි ඉතින් ඕකට ලජ්ජා වෙන්න ඕන යැයි,මම ඕවා දැකල නැති කෙනෙක් යැ ”
“මොකක් ඒ කොහෙන්ද ??”
“ඉන්ටෙර්නෙට් එකන් සඳනි ඉන්ටර්නෙට් එකෙන් හිහිහි ”
-නැවත හමුවනතුරු-
රචනය :- ලිහිණි කුමාරි දිසානායක.
[email protected]
3 年 前
