වරුනිකා 07 (warunika)
[ Any Dead Or Alive Person May Not Related To This Story]
ඔය විදියට දෙන්නගේ වල් කතා එක්ක දවස් ගෙවිල ගියා. දැන් දැන් විමලේ වගේම වරුණිත් කිසි අවුලක් නැතුව මිනිහ කතා වලට අමුවෙන්ම උත්තර දෙනවා. සර් ව දකිද්දී හැම වෙලේම මතක් වෙන්නේ විමලේ කිව සර්ගෙයි කෙල්ලගෙයි සීන් එකමයි.
ඒ ගැන වරුණිට තව විස්තර අහගන්න හොදටම උවමනාව තිබුනට විමලේ ඒ ගැන අහද්දී මොකක් හරි කියලා මගරිනවා කියලා වරුණිට හිතුනා. මොනා උනත් සර් කවදාවත් වරුණි දිහා එහෙම වල් විදියට නං බලල නෑ කියලා වරුණිට හිතුනා.
විමලේ දැන් දැන් වරුණි ගේ sexy ලූක් එක වැඩි කිව්වත් සර් එහෙම විශේෂයෙන් බලනවා වරුණිට දැනිල නෑ මේ වෙනකං. ඒ කියන්නේ සර් අර කෙල්ලට ෆුල් ලව් කියලා වරුණිට හිතුනා. මොකද සර්ත් විමල්ගේ වයසට කිට්ටුයි. මේ ගැන වරුණිට අහන්න කියල හිටියේ සිරියා විතරයි. ඒත් එහෙම එක පාරට අහන්නේ කොහොමද කියලා කල්පනා කර කර ඉන්නකොට තමයි පොටක් පෑදුනේ සෙනසුරාදා හවසක සිරිය ගෙදර ආපු වෙලාවක.
“මිස් මොකෝ ? අද මුකුත් වැඩක් නැතේ ඔෆිස් එකේ?”
“අහ්හ් මේ සිරිය නැන්ද නේ. අද නං මුකුත් සෙට් වුනේ නෑ. මාත් මේ කම්මැලි කමේ කරන්නේ මොනාද කියලා කල්පනා කර කර හිටියේ?”
“එහෙමද නෝනේ. මොකෝ කියන්නේ එහෙනම් අපි වැව පැත්තටවත් යමුද නාගන්න. තාම මයේ හිතේ වරුණි නොනෙට වැවේ නාන්න යන්න බැරි වෙන්න ඇති නේ?”
“අනේ ඒකනේ. යන්න නං ආසාව ආපු දවසේ ඉඳලම තියෙනවා. කෝ ඒ උනාට අවසථාවක් ලැබුනෙම නෑනේ?”
“ඔව් නොනෙට ඉතින් අපිට වගේ තනිපංගලමේ යන්න පුලුවන්ද. එහෙනම් යමුකෝ නෝනේ.”
“හරි නැන්දේ. මට මිනිත්තු පහක් දෙන්නකෝ. ඉක්මනට එන්නම්?”
“හරි නෝනේ. මං ඉන්නම්.” වරුණි ඉක්මනින් ලැස්ති වෙලා ආවා වැඩි වෙලාවක් ගන්නේ නැතුව තිබුණ ආසාව නිසාම.
“හරි නැන්දේ. යමු”
“නෝනේ රෙද්දක් ගත්තද නාන්න අදින්න”
“අනේ මට දිය රෙදි ඇඳලා පුරුදු නෑ නැන්දේ. ඇන්දොත් කඩාගෙන වැටෙයි. ඒ නිසා මම මේ ෂොට් එක අදිනවා නාන්න සාය ගලවල.”
“අපෝ ඒ උනාට කමක් නෑ. ඔය කොට කලිසම් කෑලි ඇඳලා මෙහෙ නාන්න ගතොත් මොනා කියාවිද දන්නේ නෑ මේකේ එවුන්”
“ඒ උනාට රෙද්ද කඩාගෙන ගියොත්”
“ඒක කඩාගෙන ගියොත් බලමුකෝ.”
“හා එහෙනම් යමුකෝ. ඒවත් පුරුදු වෙන්න ඕන නේ ඉතින් දැන් මෙහෙ ඉන්නව නං”
දෙන්නත් එක්ක කතා කර කර වැව පැත්තට යන්න පිටත් වුනා. දෙන්නත් එක්ක නාන තොටට එද්දී තවත් ගමේ ගෑනු දෙන්නෙක් රෙදි හෝදනවා දැක්ක නිසා වරුණි ඇහුවා
“මෙතනට ගමේ ඔක්කොම එනවද නැන්දේ?”
“ඔව්. ගොඩක් වෙලාවට ගමේ ගෑනු උදවිය නාන්නේ මෙතන තමා.”
“එතකොට පිරිමි කවුරුත් එන්නේ නැද්ද?”
“නැත්තේ නෑ. ඔය එන්නේ ඕන තරම්. උන් නං ඉතින් නානවට වඩා අපි නානවා බලන්න නේ එන්නේ?”
“අපෝ එහෙමද? ඒක නෙමේ මං නැන්දගෙන් කාරණාවක් අහන්න කියල හිටියේ?”
“ඒ මොකද්ද නෝනා ඒ?”
“නෑ එහෙමම දෙයක් නෙමේ. නැන්දා එදා කිව්වේ විමලේ අන්කල් ගෙන් පරිස්සම් වෙන්න කියලා. ඒ ගැන විස්තරයක්?”
“ඇයි එකා නෝනාට මොනාහරි කිව්වද?”
“නෑ නෑ එහෙම දෙයක් නෙමේ. කෝකටත් විස්තර දැනගෙන ඉන්න එක හොදයි නේ. ඒ නිසා”
“අහ්හ් එක මිසක්”
“ඔව්.....”
“වරුණි නෝනේ දැක්කද අර නාල යන කෙල්ල.”
“කෝ කවුද නැන්දේ?”
“අර යන්නේ අතන”
“අහ්හ් ඔව්. කවුද නැන්දේ ඒ?”
“ඔන්න නෝනේ මේ වගක් මං කිව්වා කියල එහෙම විමලය එක්ක එහෙම දොඩවන එහෙම නෙමේ”
“අපෝ පිස්සුද? මං ඒ යකා එක්ක එහෙම දේවල් කතා වෙන්නේ නෑ. අනික මිනිහ නාකි මනුස්සය නේ?”
වරුණි එහෙම කිව්වේ දෙන්නගේ ඇඟාලුම් කම ගැන සිරිය දැනගන්න එක හොද නෑ කියලා හිතුන නිසා
“නාකි. නාකි විසේ ගෙටත් උසේ ඕකගේ?”
“හරි ඉතින් කෝ විස්තරේ කිව්වේ නෑනේ තාම?”
“අර යන්නේ වසන්ති කෙල්ල. ඉන්නේ අර ගමේ කෙලවර තියෙන වනජීවී එකේ ඉඩමක.ඔන්න මේ ගැන කාටවත් කියන්න එහෙම එපා නෝනේ.”
“නෑ නැන්දේ. මං කා එකක් කියන්නද ඕවා.”
“ඔව් මං කිව්වේ නැතත් මේවා නං ආරංචි වේවි ටික දොහක් යද්දී, ඔය වසන්ති කෙල්ලව තියාගෙන ඉන්නේ නෝනගේ ලොකු සර්”
එහෙම කිව්වම වරුණි ඇස් දෙක ලොකු කරලා පුදුම වෙලා වගේ පෙන්නුවා මුකුත් දන්නේ නෑ වගේ. විස්තරේ දැනගෙන හිටියට කෙල්ල කවුද කියලා දැක්කේ දැන් නේ
“මොකක් කිව්වා? මේ අපේ සර්?”
“ඔව් ඔව්. ඕක වැඩි දෙනෙක් දන්නේ නෑ. විමලේ තමයි ඉතින් ඔය හැම දේටම උදව් කරන්නේ. ඒකත් නිකන් නෙමේ ඉතින්?”
“ඒ කිව්වේ නැන්දේ?”
“මං කිව්වේ විමලය ඔහොම හිටියට හෙන මනමාලය ඒ කාලේ ඉදලම. දැනටත් ගමේ ගෙවල් තුන හතරකම රිංගනවා?”
“මොනවා මේ අපේ විමලේ අනකල්?”
“ඔව් ඔව්. නොනලගේ විමලය තමා. ඔය වසන්ති කෙල්ලට මිනිහා වහ වැටිලා කාලයක් පස්සේ ගියා. ඒ උනාට ඌට වැඩේ කරගන්න බැරි උනා මොකද සර් ඉස්සර වුනා. පස්සේ ඉතින් මූට අඩුම කුඩුම ඔක්කොම අදින්න උනා. හැබැයි මිනිහට එකෙන් පාඩුවක් උනේ නං නෑ?”
“ඒ කිව්වේ නැන්දේ?”
“ඒ කිව්වේ දැන් ඕකා වසන්තිගේ අම්මව තියාගෙන ඉන්නවා.”
“නෑ මොනවා?”
“ඔව් ඉතින්. විමලේට පවුඅල්ක් පන්සලක් තියෙනවා කියලද? සල්ලිය බාගේ තියෙනවා. ගමේ අසරණ ගෑනුන්ට උදව් කරලා අනිත් පැත්තෙන් වැඩේ කරගන්නවා”
“යකෝ මිනිහ බලාගෙන යනකොට හොද සෙල්ලකාරයෙක් නේ?”
“නැතිව නැතිව. කොල්ල කාලේ ඔයිට වඩා හොද හොද සෙල්ලං දාල ඉන්නේ. දැන් නං පොඩ්ඩක් අඩුයි වයස නිසා?”
“එහෙමද?”
“නෝනට පරිස්සම් වෙන්න කිව්වෙත් ඒ නිසාමයි. අපේ කෙල්ලටත් දවස් දෙක තුනක් බැල්ම දාගෙන ආවිල්ල තිබුනා. කෙල්ල මට කිව්වට පස්සේ මම උගේ කනේ ඇඟිලි ගහගන්න කිව්වේ. ඒ නිසයි දැන් මාව දකිද්දී ආඳා වගේ ලිස්සල් යන්නේ?”
“අම්මෝ එහෙමද? ඒ කියන්නේ ලේසි නෑ මිනිහ එක්ක”
“ඔව්. පරිස්සමින නෝනේ. හා දැන් යමු නාගන්න එහෙනම්. නොනෙට රෙද්ද ඇඳලා පුරුදු නැතේ”
“ඔව්. පුරුදු නං නෑ තමයි. කමක් නෑ අපි ට්‍රයි කරලා බලමුකෝ”
“ඔව්. මෙහෙ ඉන්නවා නං ඔහොම තමා ඉතින් නාන්න වෙන්නේ?”
“මේ පැත්තට පිරිමි අය එන්නේ නෑ නේද?”
“නෑ මේ වෙලාවට නං කවුරුත් නෑ එන්නේ. කොල්ලෝ ආවොත් මිසක් ඔය සෙල්ලම් කරන්න”
“ඒ කිව්වේ සමන් ලද?”
“ඔව්. අපේ එකත් ඉන්නවා නේ ඔය කොල්ලෝ එක්ක”
ඊට පස්සේ වරුණි දිය රෙද්දත් ඇඳගෙන වතුරට බැස්ස සිරිය එක්කම. වතුර ටික සීතලට කකුල් වලට දැනෙද්දී නං ආසාවේ බැරි උනා. ඒත් ටිකක් එහාට යන්න බය හිතුනා ගැඹුර ඇති කියලා හිතලා
“අනේ නැන්දේ මට බයයි මීට වඩා නං යන්න. මම මෙතන ඉඳලම නාන්නන්ම්”
“හා නෝනේ. ඒක හොදා. අපේ එකාවත් හිටිය නං බයක් නැතුව තව යන්න තිබුනා.”
“ඒකනේ. අපි දෙන්න විතරනේ ඉන්නේ.”
“බලමු. ඕකා කොහොමද තව ටික වෙලාවක් යද්දී මේ පැත්තට එන්න බැරි නෑ”
ඒ විදියට දෙන්නත් එක්ක කතා කර කර විනාඩි 10-15ක් විතර නෑව ගමේ ඕප දූප කතා කරන ගමන්. වරුණිටත් අද ආපු ගමන නිසා ගොඩක් ඕපා දූප නං අල්ලගන්න පුළුවන් වුනා. ඒ අතරින් හොදම දේ වුනේ විමල්ගේ සීන් එක වසන්ති ගේ අම්මට හුකන එක. දෙන්නම් මේක අල්ලාගෙන කියල වරුණි හිනා වෙන ගමන් කල්පනා කරා.
“මොකෝ නෝනේ තනියම හිනා වෙන්නේ?”
“අහ්හ් නෑ නැන්දේ. නිකං” ඒ එක්කම කොල්ලෝ කෑ ගහන සද්දයක් ඇහුන නිසා දෙන්නම ඒ පැත්ත බැලුවා.
“මං කිව්වේ නෝනේ. මුං එනවා කියලා. අර ඉන්නේ අපේ එකත්”
“අහ්හ් ඔව් නේද? සමන් ඉන්නවා තමා කට්ටිය එක්ක”
“ඉන්න නෝනේ මං කොල්ලට කතා කරන්න.” එහෙම කියලා සිරියා පොඩ්ඩක් එතනින් එහාට ගියාම වරුණි වතුරට බැස්සා බයෙන් බයෙන් දිය රෙද්ද කැඩෙවිද කියලා. වතුර සීතල ගතිය දැනෙද්දී මුළු ඇඟම හීතල වෙලා යනවා වගේ තෙරුනා.
සිරිය ගිහිල්ල කතා කරද්දී සමන් අදි මදි කරත් වරුණි ඉන්නවා කියලා කිව්වා ගමන් අනිත් කොල්ලොන්වත් මග ඇරලා ආවා කොල්ලට හොද ෂෝ එකක් බලන්න පුළුවන් නිසා. සමන් එද්දිත් වරුණි වතුරට බැහැල නිසා දිය රෙද්ද පෙඟිලා ඇඟට ඇලෙන්න වගේ නිසා සමන්ට එදා වරුණි කකුල් දෙක පළල් කරගෙන ඇඟිල්ල ගහපු විදිය මැවීල පෙනිලා පයිය කෙලින් වෙන්න ගත්තා.
“බලන්නකෝ නෝනේ. මේකාට එන්නම බෑ කිව්වනේ?”
“සෙල්ලම නේ නැන්දේ. මෙයාට කොල්ලෝ ටික දාල එන්න හිතෙන්නේ නැතුව ඇති?”
“ඔව් ඉතින් මේකට සෙල්ලම ඇරෙන්න වෙන මුකුත් ඕන නෑනේ. කොල්ලෝ මේ වරුණි නෝනාට පොඩ්ඩක් වතුරට බහින්න උදව් කරහන්?” සමන්ට ඒ කතාව ඇහුවම ඇස් දෙක ලොකු වුනා වගේ වුනා. වරුණිත් දැක්ක කොල්ලගේ මුණ වෙනස් වෙනවා
“අනේ ඔව් සමන්. මට බයයි. ඔයාට පුලුවන්ද මේ කිට්ටුව ඉන්න. ඔයාට හොදට පීනන්න පුළුවන් කියල නං අම්මා කිව්වා”
“අපෝ ඔව්. මේකාට මේ කොනේ ඉඳල එහා කොනට උනත් පීනයි. කොහොම පුරුදු වුනාද කියන්න නං මම දන්නේ නෑ. බලාගෙන ඉන්නේ ඉතින් බැහැපන් කොල්ලෝ. අර නෝනා බලාගෙන ඉන්නවා. කොහෙද ඉතින් උඹට නිකං උගන්නන එකේ එහෙම උදව්වක් වත් කරහන්?”
ඒ වෙලේ සමන්ට මුකුත් කියන්න වචන ආවේ නෑ ලජ්ජාවට. වතුරට බහින්න නං ටී ෂර්ට් එක ගලවන්න ඕනා. එක ගැලෙව්වම පයිය නැගල කියලා පේනවා. ඒත් කරන්න දෙයක් නැති නිසාම ටී ෂර්ට් එක ගලවලා කකුල් දෙක අස්සේ පයිය ගහගෙන වතුරට බැස්සා. වරුණිට තේරුණා කොල්ලට වෙලා තියෙන දේ. ශාලිකාගේ පොඩි කොල්ලන්ට තියෙන ආසාව ගැනත් ඒ වෙලේ වරුණිට මතක් වෙලා හිනාවක් ගියා. සමන් වතුරට බැහැල ඉනෙන් පහලට වෙනකං ටිකක් එහාට ගියා.
“මොකෝ සමන්. මාව පරිස්සම් කරන්න ඇවිල්ල ඔහෙට වෙලා ඉන්නේ?”
“නෑ වරුණි මිස්. මිසුත් මේ හරියට එන්න. ගැඹුර නෑ”
“ඔයා නං කියයි කොල්ලෝ. මට පීනන්නත් බෑනේ?”
“නෑ මේ හරියේ අවුලක් නෑ. තව එහාට තමා ගැඹුර”
“ඔන්න ඔයා තමයි මොනහරි උනොත් මාව බේරගන්න ඕනා.”
“වරුණි මිස් එන්නකෝ.” එහෙම කිව්වම වරුණි හිටපු තැනින් පොඩ්ඩක් සමන් ඉන්න පැත්තට ඇවිදගෙන ගියා
“නෝනේ ඕකා කිව්වට වැඩිය ඈතට යන් එහෙම එපා. ඔය කිට්ටුවම ඉන්න.”
සිරියා එහෙම කිව්වම වරුණි මොනාද කියන්න අනිත් පැත්ත හැරෙනවත් එක්කම කකුල් වැලි අස්සේ හිරවෙලා අනිත් පැත්තට වැටෙන්න යද්දීම සමන් පිටි පස්සෙන් ඇවිල්ල වරුණිව අල්ලගත්තා වැටෙන්න නොදී.
“හා හා නෝනේ බලාගෙන. මං කිව්වේ?”
“නෑ නැන්දේ ගානක් නෑ. මේ ඉන්නේ යස ඉලංදාරියෙක්. දැක්කනේ?”
“හරි හරි. කොල්ලෝ නොනේව හොදට බලා ගනිං”
ඒ සිද්දියත් එක්ක සමන්ගේ හිතේ තිබුන බය ටිකක් නැතුව ගියා මොකද ඒ වෙද්දීත් වරුණිව අල්ලගෙන නිසා පුක සමන්ගේ ඇඟට හේත්තු වෙලා තිබුනේ. දිය රෙද්දත් ඇඟටම ඇලිලා නිසා සමන්ගේ පයිය නැගලා ආවා වරුණිගේ සිනිදු පහස ගතට දැනෙද්දී. වරුණිටත් ලාවට වගේ තේරුණා සමන්ගේ පයිය කෙලින් වෙලා කියලා. කොල්ල පොඩි උනාට භාණ්ඩේ එච්චරම පොඩි නෑ කියලා හිතුනා හිතුව තරම්ම.
“අනේ තැන්ක්ස් සමන්. ඔයා හිටියේ නැත්තං මට වතුර පෙවිලම හුස්ම ටික යනවා බයටම”
“නෑ මිස්. දැන් බය නැතුව කෙලින් වෙලා කකුල් දෙක එක ලඟට ගන්නේ නැතුව පොඩ්ඩක් ඈත් කරලා තියා ගන්න. එතකොට බැලන්ස් එකේ ඉන්න පුළුවන්”
“ඔව් ඒක තමයි. ඉස්සෙල්ල වුනේ බැලන්ස් එක නැතුව ගියා නේ”
“මිස්ට තාම පුරදු නෑනේ. මිස් ඔහොම ඉඳන් වතුර එබෙන්න. මම ඉන්නම්”
“නෑ නෑ අවුලක් නෑ. ඔයා පීනලා එන්න මං මෙහෙම ඉන්නම්”
“කමක් නෑ මිස්”
“අනේ කොල්ලෝ. ඔයාට මාව බලාගන්න උනා නේද? හා කමක් නෑ එහෙනම් මෙතන ඉඳගෙන ඔයත් නාන්නකෝ. මමත් මෙහෙම ඉන්නම්”
එහෙම කියල වරුණි දෙතුන් පාරක් වතුරේ යටට ගිහිල්ල උඩට ආවා. සමන් වරුණි ළඟටම වෙලා වරුණිගේ පුක දිහා බලාගෙන වතුර යටින් අත දාල පයිය මිරිකන්න ගත්තා ඉන්නම බැරි පාර.
එහෙම කර කර ඉන්නකොට සමන් එක පාරටම වතුර යටට ගිහිල්ල පොඩ්ඩක් පීනන්න පටන් අරගෙන වතුර යටින් ඇවිල්ල වරුණිගේ පුක ලඟට කිට්ටු වුනා. වතුර යට නිසා වරුණිට එහෙම ගානක් නෑ . සමන් එතනින් එහෙට මෙහෙට පීනන ගමන් වරුණිගේ පුකේ අත වද්දගෙන ගියා. එක පාරට පුකේ මොනාද වැදුන නිසා වරුණි ඔලුව හරවල බැලුවා මොනාද උනේ කියලා. සමන් වතුරේ පීනනවා දැක්ක නිසා වෙච්ච දේ මොකද්ද කියලා තේරුම් ගන්න වරුණිට වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ.
ඒ නිසාම වරුණි සිරිය ඉන්න පැත්ත බැලුවා. ඒ වෙද්දී සිරියා කා එක්කද කතාවක් නිසා වරුණිට ඒ ගැන වැඩිය හිතන්න ඕන වුනේ නෑ. ඒ විදියට ආයේ වරුණි වතුර යටට ගිහිල්ල උඩට එද්දී සමන් පුක ළඟටම මුණ ලං කරගෙන හිටියා ටික වෙලාවක්. වරුණි ඒ එක්කම පොඩ්ඩක් පස්සට උන නිසා සමන්ගේ මුණ වරුණිගේ පුකේ වැදිලා සමන්ට කර කියා ගන්න දෙයක් නැතුව එහෙමම නැගිට්ටා. වරුණිත් වුනේ මොකද්ද කියල හිතාගන්න බැරි උන නිසා එක පාරට නැගිට්ටම වරුණිගේ දිය රෙද්දේ ගැටේ ලිහිලා ගෙඩි දෙක එලියට පේන්න ගත්තා. හැම දේම හදිස්සියට උන නිසා වරුණිට මුකුත් හිතා ගන්න බැරි උනා. ඒ වෙද්දී සමන් ගෙඩි දෙක ඔක්කොම දැකල ඉවරයි. වරුණි අමාරුවෙන් දිය රෙද්ද අල්ලාගෙන උඩට කරලා ගැට ගහගත්තා සිරියාල දකින්න කලියෙන්. සමන් දැක්ක එක ගැන එච්චර ගානක් උනේ නෑ වරුණිට.
ඒත් ඒ දැක්ක දේ එක්ක සමන්ට හිතා ගන්න බැරි උනා මොකද කරන්නේ කියලා. ඒ නිසාම සමන් ටිකක් ඈතට පීනලා ගියා. වරුණි දිය රෙද්ද ඇඳගෙන ආයේ සමන් දිහා බලල හිනා වෙලා එතනින් පොඩ්ඩක් ගොඩට ආවා සමන්ට පුක හොදට පේන විදියට. වරුණිට තේරුණා ගෙඩි දැක්කට පස්සේ කොල්ලට අනිවාර්යෙන් ඉන්න බැරි වුනා කියලා. ඒ නිසා ගොඩට ඇවිල්ල නැවිලා පුක හොදට පේන්න පාත් වෙලා සබන් ගාන්න ගත්තා ඇඟේ. මේ දේවල් හීනයක් වගේ වෙනවා කියලා සමන්ට හිතුනේ.
මිනිහා එහෙමම වතුරේ ඉඳල කලිසම පාත් කරලා පයිය එලියට අරගෙන අතේ ගහන්න ගත්තා. වරුණි සබන් ගාන ගමන් සමන් දිහා බැලුවා හොරෙන් කොල්ල මොනාද කරන්නේ කියලා. සමන් ඉන්න තැන හිටගෙන වතුර හෙල්ලෙන විදිය දැක්කම වරුණිට වෙන්නේ මොනාද කියලා තේරුම් ගන්න වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ.
පව් කොල්ලට ශුක්‍ර මෝචනේ වෙන්න ඇති කියලා හිතල වල් හිනාවක් දාල දිය රෙද්ද ඈත් කරලා ගල් දෙකේ සබන් ගාන්න ගත්තා හොද ෂෝ එකක් සමන්ට දෙන ගමන්. ශාලිකා පොඩි කොල්ලෝ මෝල් කරාට වරුණිට ඒ ගැන නං ලොකු ආසාවක් තිබුනේ නෑ. ඒත් දැන් සිද්ද වෙන දේවල් එක්ක විමලේ නිසා වරුණි ගේ හිතේ ආසාවල් එන්න එන්න මෝදු වෙන්න අරගෙන තිබුනේ. ඒත් ඒ දේවල් කිසි දෙයක් විමලෙට පෙන්නන්න ගියේ නෑ හිත අස්සෙම හංගගෙන ඉන්නවා ඇරෙන්න. විනාඩි දෙක තුනක් යද්දී වරුණිට තේරුණා සමන්ගේ වැඩේ ඉවර වෙලා කියලා. ආයේ වතුරට බැහැලා නාන්න ගත්තා සමන්ට විහිලු කරන ගමන්. කොහොමහරි පැයකට වැඩිය වරුණි වැවේ නෑවා හිතේ තිබුන ආසාව නිසාම.
“සමන් අද හවස එනවද ගෙවල් පැත්තේ?” සමන්ට ඒ වෙලේ මුකුත් කියාගන්න විදියක් නෑ අම්මත් ඉන්න නිසා.
“හා හරි කමක් නෑ. අද එහෙනම් ඕන නෑ. හෙටම එන්නකෝ” කියල වරුණි කිව්වා කොල්ලගේ අපහසුතාව තේරුන නිසා. තුන් දෙනාත් එක්ක එද්දී 6 පහු වෙලා තිබුනා.
**************************************************************
වරුණි සඳුදා උදෙන්ම ලැස්ති උනා. එදා සිල්ක් වගේ ගවුමක් අන්දා. වරුණි හිතා මතා නොඋනත් විමලෙව කුලප්පු වෙන විදියට තමා දෙන්න තනියම ඉන්න වෙලාවට ඔෆිස් එකේ හැසිරුණේ. විමලෙත් සඳුදා වෙනකං ඉවසිල්ලක් නැතුව බලාගෙන හිටියා වරුණිව බලන්න ඕන නිසා,
“ගූඩ් මොර්නින්ග් මිස්. මොකෝ මේ අද කුකුලත් අතින් අරගෙනම?”
“අතින් අරගෙන එන්න දෙයක් නෑනේ ඉතින් කුකුල් විමානෙකට එද්දී. ගූඩ් මොර්නිනිග් අන්කල්?”
“අහ්හ් මොකද්ද මොකද්ද ඒ හරුපේ මිස්?”
“මොන හරුපේද?”
“අර කුකුල් කතාව?”
“අහ්හ් ඒකද? ඒක මේ අර නරියට කුකුල්ලු බාර දුන්න වගේ සීන් එකක් අංකල්. වැඩිය ඒ ගැන හිතන්න එපා?”
“නෑ නෑ. දැන් කවුද කුකුළා? කවුද නරියා?”
“ඔයාට ඒ දෙකෙන් කැමති චරිතයක් ගලපගන්න පුළුවන්?”
“අනේ මිස් උදේ පාන්දර මොනා කියනවද මන්දා?”
“හරි හරි. කෝ අද ඔයාගේ කුකුල් බොසා? අදත් එන්නේ නැද්ද?”
“නෑ මයේ හිතේ. අද හවස අපි දෙන්නට අන්න වැඩක් බාර දීල තිබුනා”
“ඒ මොකද්ද? ආයේ කැලේ රිංගන්නවත්ද ?”
“ඔව් ඒ වගේ එකක් තමා.”
“ඒ කොහෙද ඒ? ඉතින් මට කෝල් එකක් හරි දීල කියනන් එපයි මනුස්සයෝ. මෙහෙම මේ ගවුමත් ඇඳගෙන කැලේ රිංගන්න පුලුවන්ද?
“ඇයි ඕක ලේසි නේ මිස් චූ කරන්න ඕන උනාම. උස්ස ගත්තා පඳුරට මුවා වුනා හිහි?”
“අනේ මේ අංකල්, මං කිව්වා කියල හිතාගන්න”
“හරි හරි. අද ඒ හැටි වැඩක් නෙමේ. අර ඇනිකට් එක ළඟ තියෙන reserve එකේ මොනාද දත්ත වගයක් ගණන් කිව්වා ගස්වල. ලඟදි කෑලා පාලුවෝ වගයක් ගස් වගේකට වැඩේ දීල කියල ඔත්තුවක් ඇවිල්ල”
“අපෝ බය නැද්ද ඉතින් යන්න?”
“මොකට බය වෙන්නද? අපිනේ නිත්‍යානුකුල අයිති කාරයෝ මේ ඔක්කොම ඉඩම් වල?”
“ඒ උනාට?”
“ඔයා මොකට බය වෙනවද මේ විමලේ ඉන්නකං. මම නේ ඔයාගේ බොඩි ගාඩ්?”
“අම්මෝ ඔව් ඔව්. ආරංචි මට බොඩිය ගාඩ් කරන විදිය සර්ගේ කැච් එකගේ අම්මට”
ඒ කතාව ඇහුවම විමල්ගේ කට එහෙමම නැවතුනා. ටික වෙලාවකට පස්සේ තමයි ආයේ කතා කරේ
“මොකද්ද මිස් ඒ කතාව??”
“අම්මෝ ඔයා බබා නේ. අනේ අංකල් මටත් කොලේ වහන්න නේ හැදුවේ. මමත් දැන් ඔක්කොම විස්තරේ දන්නවා.”
“මිස් මොනාද මේ කියන්නේ?”
“කියන්නේද? දුවට වැඩේ දීගන්න බැරි උනාම අම්මව සෙට් කරගත්ත එක හි හි හි. අපිටත් ඔව්ව එහෙන් මෙහෙන් ආරංචි වෙනවා ගොයියෝ...දැන් ඉතින් කොලේ වහල ඉන්න බෑ?”
“ෂුවර් එකට ඕක අර සිරියගේ වැඩක්. ඕකිට ඕන නැති හුත්තක් නෑනේ. ඕන හුත්තයි එපා හුත්තයි දෙකම කියවනවා”
“අනේ අනේ මේ. ඒ අහිංසක ගෑනි පාලි නෑ. මොකා කිව්වත් කතාව ඇත්ත නේ?”
“අනේ මිස්. මේ දේවල් කා එක්කවත් කියන්න නං එපා?”
“මං කාට කියන්නද විමලේ අන්කල්. මොනා උනත් කතාව ඇත්ත නේ?”
“හරි ඉතින්. නිකන් තියෙන වත්තක කුරුම්බා බිව්වට මක්ක වෙනවද?”
“කුරුම්බා? ඒවා කුරුම්බා නං අපි තැඹිලි ද? ඔන්න බොසා නං කුරුම්බා ලොඳ පිටින් කනවා ඇති. ඔයාට නං කලටි නේ හම්බවෙලා ඇත්තේ?”
“ඔව් ඉතින්. කුරුම්බා කන්න ආසාව තිබුනට මදි, පිනත් තියෙන්න එපැයි මිස්?”
“ඒ දැන් නේ. ඒ කාලේ කුරුම්බවල බැහැගෙනම කෑවා කියලා තමයි ගමේ නං කතාව”
“අනේ අර වේසි ඔක්කොම කනේ තියල වගේ මිස්ගේ?”
“මම කිව්වනේ විමලේ අන්කල්. සිරියා නැන්ද ගැන මුකුත් කියන්න එපා. එයා කිව්වත් නැතත් කතාව ඇත්ත නේ?”
“මොකෝ මිස් හිතුවද? මේවා හදුන්කුරු ඉටි පන්දම් කියලා. මේවත් කෙලින් වෙනවා නේ තාම හොදට?”
“අපෝ ඒ ගැන නං මොකට කියනවද?”
“කළු කෙසෙල් වලට වඩා නං මෙව්වා හොදට වැඩ ගත්තු ඒවා හිහි”
“අනේ ඉතින් මගේ මොකෝ. මට නං ඕවයෙන් වැඩක් නෑනේ?”
“වැඩක් තියෙනවද බලන්න ඉතින් වැඩ අරගෙන බලන්න ඕනා..?”
“අපෝ මට නං ඕන නෑ...”
“ඔය කීවට මම නොදන්නවා යැයි ගැනුන්ගේ රගේ හිහි”
“හ්ම්ම් හ්ම්ම් බලමුකෝ”
“ඒක නෙමෙයි මිස් ආනමාලු කෑවද?”
“ඔව් අනේ මම ඊයේ සිරියා නැන්දාටත් දුන්නා එචචර ගොඩක් තනිමම කොහොම ගිලින්නද?” සිරියට දුන්න කිවම මිනිහගේ මුණ ඖව්ල් ගියා.
“මිස්ටත් අයේ ඔන් නැති මගුලක් නෑ මම ඒවා දුන්නේ මිස්ටයි මිස්ගේ නංගියා ටයි නේ?”
“හරි සිරියාගේ නංගියාටත් දෙයි හිහි ප්‍රස්නයක් නෑනේ?”
“අපෝ ඔය වේසිගේ හුත්තට ඔය කෙහෙල් බැස්සුවට දැනෙන්නෙත් නැති වෙයි”
“ඊයා අනේ මොනවද ඔය කියවන්නේ?”
“ඇත්තනේ වරුණි මිස් මම කිවේ?”
“මොකද්ද ඇත්ත ??” අන්කල්ට සිරියා එක්ක කෝන්තරයක් ඇති බවනම් වරුණිට තේරුණා.
“මිස් දන්නේ නෑ ඔය සිරියාත් ගැටිස්සි කාලේ ඉඳන් මෝල් අමාරුව ඉහට ගහපු එකියක් තමයි, මොකද මම නොදන්නවාද අක්කගෙයි නංගිගේ කෙරුවාව?”
“කවුද අක්කා-නංගි?”
“රේණුකා කියලා නංගියෙක් හිටියා සිරියාට”
“අහ්හ් එහෙමද ?? කෝ එයා දැන්?”
“මන්දා ඔය ගාල්ල දදිහාට දීග ගියේ?”
“ඉතිං”
“ඉතින් කියන්නේ මිස් ඕකි මාත් එක්ක නයි විරසක මම ඔකිගේ නංගි එක්ක පොඩි පටලැවිල්ලක් තිබ්බා ඒ කාලේ??”
“අහ්හ් එහෙමද ?? ඉතින් ඇයි සිරියා ඒකට තරහා වෙන්නේ?”
“මේකනේ මිස් මම මුලින් සීයාගෙන් යාලුවෙන්න ඇහුවා ඕකි බෑ කිවා පස්සේ මම නංගි එක්ක යාලු උනාම ඕකිට එදා ඉඳන් තමා මාව දකිද්දී කැසිල්ල?”
“අම්මටසිරි එහෙමද? එකියන්නේ සිරියත් අංකල්ට කැමැත්තෙන් ඉන්න ඇති??”
“ඒවා මම දන්නේ නැ මිස්”
“එහෙනම් ඔයා යාලුවෙන්න ඇහුවේ??”
“ඒ ඉතින් වෙන වැඩක් කරන්න??”
“මොකද්ද දැන් ඔය වෙන වැඩේ?”
“වෙන මොකක්ද වරුනි මිස් හුකන්න තමයි?”
“අපෝ මම හිතුවේ නැ විමලේ ඔයා අන්කල් එහෙම මිනිහෙක් කියලා”
“ඒ කලේ සිරියා දැක්කනම් මිස් ඔහොම කියන්නේ නෑ”
“ඇයි ??”
“ඇයි කියන්නේ මම එකපාරක් ඕකි මිනිස්සු දෙනෙක් එක්ක වැවේ එහා මායිමේ ත් සෙල්ලම් දානවා දැකලා තියනවා හිහි”
“නෑ වෙන්න බෑ”
“ඔකිගේ ඔයා පලවෙනි ලමය ලොකු කෙල්ලත් ඔය බැඳපු මයිල් බාවගේ නෙමෙයි හිහි එක නම් මම තක්කෙටම දන්නවා ඔන්”
“ඒ කොහොම ද අංකල්?”
“තුන් හතර දෙනෙක් තියාගෙන ගහද්දි කොහොමද මිස් ඕවා හොයන්නේ හිහි අනික ඒ කාලේ කොපු දාලා ගහන විදියක් තිබ්බෙත් නෑනේ හිහි”
“තුන් හතර දෙනෙක්?”
“ඔව් ටවුමේ පොරක් එක්ක ඕකි මට බෑ කියලා පැටලුනේ මිස්, එකා සල්ලාලයෙක් මේකිව අල්ලේ නටෙවුවේ ඌ ඉස්සර”
“ඈ යකෝ මාර වැඩ නේ ඒ කාලේ වෙලා තියෙන්නේ?”
“ඕවා ඉතින් දන්න අය දන්නවා එචරයි”
“ඉතින් අංකල් රේණුකාට ලව් කරේ නැද්ද?”
“ඒ වේසි නිසා තමා මිස් මම තාමත් තනිකඩ”
“අප්පටසිරි ඒ මොකෝ?”
“මම ඕකිව බඳින්න හිටියේ මිස්, ඒ තියෙද්දී පොළොන්නරු වටදාගේ වන්දනා නඩේක ආපු සල්ලි කාරයෙක් එක්ක ඕකි පැනලා ගියේ ගමටම නොකියා”
“නෑ!!”
“ඕවා ඉතින් ඔහොම තමයි මිස් ඒවා මගේ වැරදි”
“ඒ ඇයි අංකල්?”
“නෑ මිස් එතකොට මට ජොබ් එකක් තිබ්බෙත් නෑ,සල්ලි නැතුව ඉඩකඩම් තිබ්බ පලියට මෙහෙ අම්මණ්ඩිලා හාද වෙන්නේ නෑ”
“ඒකත් එහෙමද?” වරුනිට විමලේ ගැන දුකත් හිතුනා. ආදරෙන් පැරදිලා අදට අවුරුදු 30 විතර ගෙඋනත් හිතේ කැළල එහෙමමයි කියලා හිතුනා.ඒ වගේම මිනිහා ගැන පොඩි පැහැදිමකුත් ආවා. හංගන්නේ කරන්නේ නැතුව කතාව කියපු එකට,
“ඔන්න මිස්ට මම සේරම වගේ කිවා මටත් දැන් මිස් ගෙන් දේවල් ටිකක් තියනවා දැනගන්න තරහ නැතුව මට කියන්න ඕන හරිද?”
“තරහ යනවද නැද්ද බලන්න අහන්න එපැයි?”
“හිහි” මිනිහා ඔෆිස් එකේ දොරෙන් එළියේ කවුරුත් නෑ කියලා තහවුරු කරගන්න වගේ වටපිට බැලුවා.
“මිස්ගේ මහත්තයා මිස්ට සලකන්නේ නැද්ද හරියට?”
“මොකෝ නැත්තේ? මට කිසිම අඩුපාඩුවක් නෑ දැනට ආදායම් වලින්”
“නෑ මම ඇහුවේ සල්ලි ගැන නෙමෙයි?”
“එහෙනම්??”
“සැප දෙන එකෙන් අඩුවක් තියනවද කියලා??”
“ඊයා මොනවද අංකල් මේ අහන්නේ ?? ඇරත් ඒ පලහිලවූ මොකටද ඔයාට?”
“නෑ ඉතිං දැනගන්න ඇහුවේ??”
“මොකද්ද ??”
“කොහෙවත් නැති උන් මොකද මිස්ට නැගපු පයියවල් වල පින්තුර එවන්නේ කියලා?”
වරුණි ඩිම් වෙලා ගියා, මු අනිවා දැකලා තියනවා රසිකගේ මැසේජ් එක.
“මම දන්නේ නෑ” වරුණි කැඩුණු ස්වරයෙන් ලජ්ජාවෙන් කිවා.
“බොරු කියන්න ඕන නෑ මිස් මම දැක්ක මිස් ගේ ෆෝන් එකට පින්තුර එවලා තිබ්බා එකෙක් මම උට කතා කරත් එක්ක”
“මොනවා ??”
“ඔව් ඌ කිවා මිස්ගේ මහත්තයාගේ යාලුවෙක් ලු ඌ කියලා” වරුණි කලපනා කරා, දැන් ඉතින් බොරු කියලා වැඩක් නැ කියලා එයාට හිතුනා.
“ඔව් අන්කල් මිනිහ මහා කරදර කාරයෙක් එපා කීවට අහන්නේ නෑ”
“අහ්හ් මිස් දැක්කම ඉතින් කවුරුත් එපා කීවට අහන්නේ නෑ හිහි හුකන්න ට්‍රයි කරනවා මිසක් හිහි” මූ දැන් ගානක් වත් නැතුව කුණුහරප කියනවා,
“අනේ මේ මට එච්චර අහේනියක් නෑ හරිද අංකල්?”
“හරි ඉතින් ඕකට තරහා ගන්න ඕන යැයි, මේ කාලේ තමා මිස් ගේ ජිවිතේ හොඳම කාලේ?”
“එකනම් ඇත්ත අංකල්??”
“එකනේ අපරාදේ මහත්තයට යන්න දුන්නේ?”
“ඒවා ඉතින් කතා කරලා වැඩක් නෑ අංකල් ඒවා උත්තර නැති ප්‍රශ්න?”
“හ්ම්ම්ම් වෙන්න ඇති එත් මිස් මේ ජිවිතේ සතුටින්ම ඉන්න ඕන කාලේ කියන්න නම් මම හොඳට දන්නවා අත්දැකිමේන්ම?”
“හ්ම්ම්ම්” වරුණි හිල්ලුවා මිස මොනවත් කිවේ නෑ.
“මම කියන්නම් මිස් අපි තව ටිකකින් අර වැඩේට යමු ඒක කලින් ඉවර කරන තමාට අපට ලේසි නැතම් එදා වගේ රෑ වෙයි?”
“ඔව් අංකල් ඒක හොඳයි”
“ඉන්නකෝ මිස් මම අපට තේ බෝතලේ කුයි කන්න ටිකකුයි ලැස්ති කරගන්නම්”
“හා මම මේ documents ටික අයෙත් චෙක් කරන්නම් අපට හරියටම බලන්න ඕනා මොනවා ද කියලා?”
“හ්ම්ම්”
වරුනිකා තම රාජකාරිය දේව කාරිය ලෙස සලකන ගැහැනියකි, එබැවින් ෆීල්ඩ් වර්ක් වලට ඈ ඇලුම් කරාය, ඇරත් විමලේ සමග අයෙත් කැලේට වැදීම ඇයට ශාලිකගේ වේස කථා සිහිකරන්නට විය.
“මිස් මම කඩේ පැත්තේ ගිහින් එන්නම් මේ මල්ල ready කරන් මිස් ලැස්ති වෙලා ඉන්න?”
“හා හරි විමලේ අන්කල්”
පැය භාගයක් පමණ යනකොට විමලේ එනවා වෙන බයික් එකක, වරුනි bag එකත් අරන් ඔෆිස් එක ලෝක කරලා එලියට වෙලා හිටියේ.
“කෝ අංකල් අර බයිසිකලේ?”
“මාර වැඩක් නේ මිස් උනේ එකේ පස්සේ රෝදේ හුලන් ගියා නේ?”
“මේක කාගේද?”
“මේක මේ වින්කලේ මල්ලිගේ සයිකලේ හදිස්සියක් කියලා ඉල්ලගෙන ආව”
“අහ්හ් මටත් තියෙන්නේ මේ ජාතියේම ස්කුටර් එකක්”
“මොනවා මිස්ට වාහන පදින්නත් පුලුවන්ද?” විමලේ පුදුමයෙන් ඇහුවා.
“දැන් ඉන්න ඕන කොළඹ ටවුමේ කෙල්ලොන්ට ලයිසන් තියනවා අංකල් ඕක මැජික් එකක් නෙමෙයි ?”
“එහෙනම් ඉතින් අද මිස් පැදගෙන යන්නකෝ?”
“අප්පෝ ඕන නැ”
“දැක්කනේ මිස් ලයිසන් තිබ්බට වාහන පදින්න බෑ හිහි”
“අහ්හ් මේ මල්ල ගන්න විකාර කියවන්නේ නැතුව?” වරුණි අරුට bag එක දීලා, bike එක ස්ටාර්ට් කරා,අරු ෆුල් හොල්මන්,
“අයියෝ මිස් මම විහිළුවක් කරේ ඉතින්?”
“කට වහගෙන නගින්න අංකල්” අරු මර බයෙන් බයික් එකට නගිනවා දැකල වරුනිට තනියම හිනා,
“අයියෝ බයවෙන්න එපා මට හොඳට පුරුදුයි මේවා හිහි”
“මිස් නම් කියයි හිහි” වරුණි වැව පාර දිගේ bike එක අරන් ගියා, ටික දුරක් යනකොට විමලේට තේරුනා මේකිට වැඩේ පුළුවන් කියලා.
“ෂාහ් වරුණි මිස්ට නියමට පදින්න පුළුවන්නේ ??”
“එකනේ මම කිවේ ඔයාට හිහි”
“මිස්ට අයියා පදින්නත් පුලුවන්නද මෙච්චර හොඳට හිහි??” වරුනිට පටස් ගාලා තේරුණා මූ කිව කුණුහරුපේ
“ඔහොම අයියලා ද මම පැදලා තියෙන්නේ විමලේ අංකල් හිහි”
“එකත් එහෙමද මිස් හිහි මම දැනන් හිටියේ නෑනේ?”
“ඇයි ??”
“ඇයි කියන්නේ කවුද අකමැති මිස් පදින දිහා නොබලා ඉන්න හිහි”
“අනේ මේ”
“හිහි”
“ඔතනින් වමට ගන්න මිස්”
“ආ හරි”
වරුනිත් හිමින් හිමින් පටු කැලේ පාරේ ඉස්සරහට ගියා.
“මේ පර කොහෙටද යන්නේ අංකල්?”
“මේ යන්නේ වටෙන් කැලේ ඇතුලට”
“අහ්හ් එකතමා කවුරුත් නැත්තේ??”
“මෙ පාරේ යන්නේ දෙපාර්තමේන්තුවට වැඩ අය විතරයි”
“අහ්හ් එහෙමද??”
“අහ්හ් මිස් ඔය ඉස්සරහින් නවත්තන්න ඔතන ඉඳන් පයින් යන්න වෙන්නේ අපට”
වරුණි ලොකු මී ගහක් යටින් බයික් එක නතර කරා.
“මිස් හෙට මාසේ පෝය නිසා අහස විස්වාස නෑ අපි ඉක්කමට යන තරමට ලේසි වෙයි නැත්තම් හරි කරදරයක් තමයි වෙන්නේ??”
“ඔව් අංකල් එක ඇත්ත”
වරුනිත්, විමලෙත් හිමින් හිමින් කැලේ ඇතුලටම ගියා.විමලේ පිහියක් අරන් ඉස්සරහින් ගියා, වරු bag එකත් කරේ දාගෙන පස්සෙන් ආව.
“අන්කල් මේ හරිය මාර නිස්කලංකයි නේද?” නැවුම් සුලන් මුහුන සිසිල් කරද්දී වරුනි ඇහුවා.
“ඒවා එහෙම තමයි මිස් තව ටිකක් එහායින් හේනක් තියනවා එචචරමයි, අනික් ඔකොම අවුරුදු සියගානක් පරණ කැලේ”
“කාගේද ? හේන”
“රන්ඩින්ගා කියලා ගමේ එකෙගේ”
“හිහි මාරු නම”
“ඇයි මිස් ?”
“ඇයි කියන්නේ රන්ඩින්ග කියන්නේ අපේ පැත්තේ නම් චූ එකට හිහි”
“හහා මිසුත් දන්නා දේවල්”
කතාවෙන් කතාවෙන් වරුනිත්- විමලෙත් චෙක් කරන්න තිබ්බ ගස් තියන ඉසවූවට, ඒ යන ගමන් කැලේ වැඩි නිසා හේන මැදින් ගියා කරවුරුත් පෙන්න හිටියේ නැ එත්,
“මිස් ඔය කියන්නේ අන්න අර මායිම”
“අම්මෝ පොඩි පලාතක් නෙමෙයි නේ??”
“අහ්හ් ඔව් මිස් එකනේ මම උදෙන් එමු කිවේ”
විමලෙත්-වරුනිත් එකින් එකට ගස් පරික්ෂා කරමින් තම සටහන් කොළ පුරවන්නට උනා.විමල්ගේ ඇහැ තිබුනේ නම් වරුණි ගේ පුක දිහයි, මොකද ගස් ළඟ නැමෙන කොට පුක බොලේ වගේ පිම්බෙනවා පෙනුනා. වැඩේ ඉවර වෙන්න ලං වෙනකොට විමලේට තේරුනා, වහින්න එන්නේ කියලා, එත් ඌ වරුනිට කිවේ නෑ මොකද වැස්සොත් වරුනිගේ ගවුම තෙමිලා අස්සේ ලස්සන බලන්න චාන්ස් එකක් එන්න පුළුවන් නිසා, ඒ නිසා ඌ පුළුවන් තරම් හෙමින් වැඩේ කරා,
“විමලේ අංකල් මගේ ගස් ටික නම් ඔකේ”
“අහ්හ් වරුණි මිස් මටත් මේ ගස් දෙක විතරයි ඉතුරු”
“මාර බඩගිනියි අන්කල්”
“මම වැඩේ දන්නා නිසා තමයි bag එකේ තේ බෝතලයක් දාගෙන අවේ ?” විමලේ තම සටහන් කොලය වරුනිට දෙමින් කියන්නට උනා.
“අහ්හ් එහෙමද? මෙතන බොමුද?”
“නෑ මම කියන්නම් නියම පොට් එකක් තියනවා යන්කෝ මම එක්ක?”
“කසිප්පු පොට් එකකට එහෙම නෙමෙයි නේ හිහි” වරුනි ඔච්චමට ඇහුවා.
“හිහි එහෙම තැනකට මිස් ව එක්ක ගියොත් ඔයාට කන්න වෙන්නේ එතන මිනිසුන්ගේ කෙහෙල් ගෙඩි තමා හිහි”
“ඊයා චික් මොනවාද අංකල් ඔය කියන කතා”
“හිහි නෑ ඉතින් මිස්ට බඩගිනියි කිව නිසා මම කිවේ??”
“හොඳ මිනිහාට මාව ආරක්ෂා කරන්න හම්බුනේ ?”
“මිස් අර ගහ උඩ තියෙන පැල පේනවද?”
“ෂා මාර ලස්සනයි , කතන්දර පොතක පිටුවක් වගේ?”
“හිහි හිහි මිස් මීට කලින් පැලකට නැගලා නෑ නේද?”
“නෑ අනේ ආසයි මටත්, එත් ඕවගේ නගින්නේ කොහොමද ගවුම් ඇඳන්?”
“මොකෝ බැරි මිස් කෝ ඉන්නකෝ මම නගින්න කියල දෙන්න??”
“අපෝ එපා අපි ගහ යට ඉඳන් තේ බොමු!!”
“ඒ මොකෝ මිස් ඒ ??”
“ගවුම් ඇඳන් නගිද්දී ඔක්කොම එළියේ තියෙයි හිහි”
“එකනම් කියන්න බෑ හිහි එත් ඉතින් මම ඕවා දැකපු නැති මිනිහෙක් යැයි හිහි”
“මොනවද?”
“ගැනුන්ගේ රහස් තැන් හිහි”
“අනේ මේ”
“හිහි හරි හරි අපි යට ඉඳන් තේ බොමු”
“හ්ම්ම්” වරුනි උණු වතුර බෝතලේ අරන් එකේම තිබ්බ ප්ලස්ටික් කෝප්ප දෙකට තේ පිරෙවුවා.
“අහ්හ් මිස්”
“මේ මොනවද?”
“පොල් රොටි ටිකක් මම කඩෙන් අරන් අවේ මම දන්නවනේ කැලේ ගමන් මහන්සිය ගැන හිහි”
“ෂා නියමයි මම ආසම කෑමක්” වරුනිත් විමලෙත් තරගෙට රොටි ගිල දමන්නට උනා.
“අංකල් වැස්සක් එන්න වගේ නේද??”
“ඔය තිබ්බට වහින්නේ නැතිවෙයි මිස්”
“හ්ම්ම්” විමලේට ඕන උනේ කොහොම හරි වරුනිව තෙමෙන්න අරින්න.එත් වැස්සේ නෑ, දෙන්න අයත් යන්න පිතත්වෙලා මීටර් 500 යන්න හම්බුනේ නැ විමලේගේ පින පෑදුනා.
“අනේ අංකල් වහිනවා”
“අම්මටසිරි කොහටවත් නැති වේලාවක් නේ මිස් ” එතකොටම හෙන ගහන්න ගත්තා.දැන් පොද වැස්සට වරුනිගේ ගවුම ලාවට තෙමිලා.
“අන්කල් අපි බයිසිකල් එක ලගට දුවමුද??”
“පිස්සුද මිස් 6 km ක් 7 km දුවන්න මේ වැස්සේ ඒ මදිවට සයිකලෙත් තෙමි තෙමි නේ යන්න වෙන්නේ” විමලේ අසල තිබු හබරල කොලයක් කපලා දුන්න,
“මිස් මේකෙන් ඔලුව කවර කරගන්න”
“අයියෝ අනේ තෙමෙනවා වැස්ස සැරයි මේක අස්සේ හිටියට”
“හරි අපි පැලට නගිමු”
“අනේ”
“අනේ කියලා හරියන්නේ නෑ මිස් යමු ආපහු” වරුනිත් විමලෙත් හිටිය තැනටම වැස්සේ දුවන් ආවා.
“දෙයියනේ document තෙමුනද දන්නේ නෑ මිස්?”
“නෑ අංකල් මම ඒවා ප්ලාස්ටික් file bag එක්ක දාල තියෙන්නේ වතුර යන්නේ නෑ”
“අහ්හ් එහෙනම් ඇති” විමලේ ඕනෑකමින් වරුනිගේ ඇඟ දිහා බලනකොට තමා කෙල්ලට මීටර් උනේ දෙයියනේ කළු පාට බ්‍රා එකයි ජංගියයි ලයිට් ගැහුවා වගේ පේනවා නේද කියලා,වරුනිත් මාර විදියට අපහසු තාවයට පත් උනා,
“මිස් මෙතන ඉඳලා බෑ ඔය ඉන්මග දිගේ උඩට නගින්න”
“අනේ අංකල් ඔයා ඉස්සරලා නගින්න”
“අයියෝ මිස් මම ගවුම අස්සේ දකින්න ඕන ජාති දැකලා ඉවරයි, ඉක්කමට උඩට යමු තෙමෙන්නේ නැතුව බොරුවට හිහි” එතකොට වරුනිගේ කට වැහුනා, ලජ්ජාව පැත්තකින් තියලා කෙල්ල ඉනිමග දිගේ උඩට නැග්ගා. ඒ අතර විමලේ කෙල්ලගේ ගවුම අස්සේ අසිරිය මදි නොකියන්න වින්ද ගත්තා. දැන් විමලේට අසූහාරදහට නැගලා,ඌ පැලට නැග්ගා.
“ඔය නැග්ගේ මිස් අපුරුවට හිහි”
“හ්ම්ම් මොනවා නැතත් වෙන වෙන අයගේ ඒවා නම් නගින්න ඇති අපුරුවට” විමලේගේ කලිසමත් තෙමිලා නිසා පොල්ල නැගලා කියලා හොඳට පෙන්න ගත්තා.
“හිහි මිසුත් කියන ඒවා”
“ඒක නෙමෙයි මිස් මම කමිසේ ගලවලා දාන්නම් සිතල ඒවා ඇඳන් ඉදලා අයේ වෙන ලෙඩක් හැදෙයි?” වරුණි උත්තර දෙන්නත් කලින් විමලේ කමිසේ ගලවලා පැලේ ගහලා තිබ්බ ඇනේක එල්ලුවා. එදා තමයි වරුනි වීමලේගේ නිරුවත් උඩුකය හරියටම දැක්කේ, කෙල්ල ට පුදුමත් හිතුනා බොඩිය දැකලා, විමලේ දැක්කා කෙල්ල අසාවෙන් බලනවා මිනිහට ඕන උනෙත් ඒ දේ මයි, වැස්සට පිං දිදී වරුනිගේ තෙමිච්ච ගවුමෙන් පෙන කඳ දිහා ඌ කෑදර බැලුම් හෙලුවා.
“මිස් මොනවද බලන්නේ??” වරුනි ගැස්සිලා ගියා මනෝපාරක් ගහගේනනේ හිටියේ එකී,
“මොකුත් නැ අංකල් ඔයාගේ බොඩිය මම අදනේ දැක්කේ හරියට හිහි”
“මිස් ගේ බෝඩියත් මම හරියම දැක්කේ අද හිහි”
“මොකක් ??” වරුනි දන්නේ නෑ වගේ ඇහුවා.
“නෑ මම කිවේ මිස් ගේ කළු ජංගිය යි ,කළු බොඩියයි ගැන හිහි” වරුණි ලජ්ජාවෙන් bag එකෙන් ඇඟ කවර් කරගන්න අසාර්ථක උත්සහයක් දැරූවා. ගොරවා ගොරවා වහිනවා දැන්,
“ඒක නෙමෙයි වරුණි මිස් ගන්න කෝ අර තේ බෝතලේ සිතලටත් එක්ක තේ උගුරක් බොන්න” ඌ ඇත්තටම ඕන උනේ වරුණි බෑග් එකෙන් වහගෙන ඉන්න අඩ නිරුවත බලන්න. සිතල නිසා කෙල්ලත් bag පැත්තකින් තියලා තේ දෙකක් වක්කරා.
“අහ්හ් අන්කල්”
“හ්ම්ම්” වරුණි විමලේගේ මුණ මග ඇරියා.
“ලැජ්ජා වෙන්න එපා වරුනි මිස් මම ඕනෑ තරම් ජංගි බොඩි දැකලා තියනවා හිහි”
“ඒ උනාට”
“මොනවද අයේ ඒ උනාට කියන්නේ? අනික් ගෑනුන්ට නැති අයිටම් එකක් මිස් ට තියනවා යයි?”
“හ්ම්ම්” දෙන්න රිලැක්ස් එකේ තේ බොන්නන ගත්තා.
“කොහොමද මිස් මේ වෙලාවේ කෙහෙල් ගෙඩියක් එහෙම තිබ්බ නම්”
“අනේ මට ආනමාලු කාලම එපා වෙලා ඉන්නේ”
“එහෙනම් කළු කෙහෙල් එකක් දෙන්නද?” වරුණිට තේරුනා මූ එන ට්‍රැක් එක ආසාව තිබ්බත් අකමැති වගේ act කරා,
“පිස්සුද? අංකල් ??”
“නැ ඉතිං මහත්තයත් ළඟ නැති එකේ මම හිතුවේ මිස් ආසා වෙයි කියලා?”
“අනේ මම ආසා නෑ අංකල් චපල ගෑනියෙක් වෙන්න”
“පිස්සුද ? මිස් ඉඳලා හිටලා පිටින් කෙහෙලක් කෑවාට ගෑණු චපල වෙනවද මිස්?”
“අනේ මම දන්නේ නෑ ඕවා අංකල්”
“මම හිතුවේ මිස් මේ දේවල් කතා කරන්න ආසයි කියලා හ්ම්ම් එහෙනම් මම අයේ කතා නොකර ඉන්නම්කො” වරුණි ආසා උනත් දැන් කියන්න ලජ්ජා නිසා කට වහගෙන හිටියා. දෙන්නම දැන් කතා නැතුව වැස්ස දිහා ඔහේ බලාන ඉන්නවා.
දැන් වරුනිගේ ඔලුවට එන්නෙම ශාලිකා පයියවල් උරණ සීන් මයි කෙල්ලගේ ඇඟත් රත් වීගෙන ආවා.බැරිම තැන වරුණි අංකල්ට on එක දෙන්න වචනයක් දැම්මා.
“විමලේ අංකල් ?”
“හ්ම්ම්”
“මේ ඔයා මගේ husband ට එහෙම එයාගේ යාළුවගේ සීන් එක කියන්න එපා හරිද? එහෙම උනොත් මොනවා වෙයි ද දන්නේ නෑ!!!” විමලයාගේ මුනේ හිනාවක් අඳුනා, මොකද උට තේරුනා මෙකි අකමැති වගේ බොරු ඇක්ට් එකක් දාන්නේ කියලා.හුත්තිට මෝල් වෙලා ඉන්නේ කියලත් හිතුනා.
“හිහි මම ඕවා කා එක්ක කියන්නද මිස්, මිස්ගේ රහස් මම දන්නවා මගේ රහස් මිස් දන්නවා”
“හ්ම්ම්”
“මිස් දෙයක් අහන් නම් බනින්නේ නැත්තම්?” වරුනිට තේරුණා මූ මොකක් හරි කුපාඩි කතාවක් කියන්න තමා අර අදින්නේ කියලා, ඒ නිසා කෙල්ල ආසාවෙන් බලන් හිටියේ හිත යටින්.
“මොකද්ද විමලේ අංකල් ඕන දෙයක් අහන්න?”
“ඇත්තටම මිස් අර අර කළු පයියා එක්ක සෙට් වෙලා තියෙනවද ??”
“සෙට් වෙලා කිවේ??”
“හුකලා එහෙම නැත්තම් කටට අරන් එහෙම?”
“පිස්සුද අංකල් ?? මම බොහොම අමාරුවෙන් මිනිහගෙන් බේරිලා හිටියේ”
“ඒ කියන්නේ මිස් කැමති නැද්ද ඒ වැඩේට??”
“කැමති නම් ඉතින් මග ඇරලා ඉන්නවද අංකල්?”
“හිහි එකත් ඇත්ත නැත්තම් ඉතින් අර කළු පයිය මෙලහකට මිස්ව හොඳට තලලා හිහි”
“මගේ මොනව තලන්න අනේ”
“ඇයි මිස් ගේ ඔය කළු ජංගිය අස්සේ තියන එක හිහි” දැන් වැස්ස හොඳටම සැර වී ඇත.පැලේ වහලෙන් ද වතුර ලීක් වෙයි.
“ඊයා අංකල්”
“ඊයා මියා ගාන්න මිස් බබෙක් යැයි හිහි ඕවා ඉතින් ලමිස්සියෝ උනාම දැනගන්නම එපැයි”
“මම දන්නේ නෑ මට කවුරුත් කියල දීලා නෑ”
“අප්පට සිරි එහෙමත් එකක්ද? එහෙනම් ඉතිං මමවත් කියලා දෙන්න එපැයි”
“අනේ ඕනෑ හිහි මම දන්නේ නැද්ද ඔයාගේ ඉගැන්නිලි වසන්තිගේ අම්මට උගන්නවා වගේ ද?” විමලේ ඩිම් උනා.
“හ්හැ කවුද මිස් ට ඔය මගුල් කියන්නේ ?? අර සිරියා වේසි වෙන්න ඇති අයේ අහන්න දෙයක් නෑ”
“කවුරු කීවත් කතාව ඇත්තනේ රජෝ හිහි ”
“ඔව් ඉතින් කතාව නම් ඇත්ත තමයි ඒත් ඉතිං මම ඒකිට කරන ඒවා මිස්ට කරොත් මිස්ට කසාදෙත් එපා වෙලා යයි හිහි”
“අහ්හ් එමොකෝ??”
“වෙන මොකද මිස් ඕනෑම ගෑනියෙක් සැප ගන්න ඇබ්බැහි උනාම අයේ නවත්තන්න බෑනේ හිහි”
“අනේ මම ඔය වෙන ගෑනු වගේ නෙමෙයි හරි ද??”
“හරි හරි අපි බලමුකෝ ඒවා ඉස්සරහට”
“ඒක නෙමෙයි මිස් මට චූ බරයි මම මෙහෙම ඉඳන් දාන්නම් ඖලක් නෑ නේ හිහි??”
“එපා එපා පිස්සුද? බැහැල කරන මගුලක් කරගන්න”
“තෙමෙනවා මිස්” කියලා විමලේ කලිසම පාත් කරලා ලන්කට් එකත් පාත් කරා වරුනි හිතන්නත් කලින්, කෙල්ල ටක් ගාලා අහක බලාගත්තා. අරු ගේ පොල්ල නැගල උපරිමේටම,
“වරුණි මිස් මේ බලන්කෝ ඔයාට පාඩමක් කියලා දෙන්න” වරුණි කෙලින්ම බැලුවේ පොල්ල දිහා, විමලේ ටොපා එලියට අරන් කෙල්ලට පෙන්නුවා.
“ඇයි?”
“මිස් මේකෙන් තමයි අපි චූ කරන්නේ මෙන්න මෙහෙම” කියලා පැලෙන් පල්ලට චූ විදින්න ගත්තා.
වරුණි මේ දේ ආසාවෙන් බලන් ඉන්නවා කියලයි විමලේට හිතුනේ, මොකද මිනිහා ළඟ නැති ගෑණි කොහොමත් කුලප්පුයි කියලා ඌ අත්දැකීමෙන්ම දැනගෙන හිටියා.
“කොහොමද මිස් චූ පාර?”
“හොඳයි හොඳයි”
“මිස් දන්නවද ගොඩක් ගෑණු අය ආස පයියේ මෙන්න මේ කොටසට”
“මොන කොටසට ද?”
“මේ ටොපා ට”
“ඉතින්”
“ඉතින් කියන්නේ මිස් මේක උරණ කොට ගෑනුන්ට හොඳට ෆිල් වෙනවලු”
“අනේ මම දන්නේ නෑ ඕවා” වරුණි අහක බලා ගත්තා. විමලේ වරුනිගේ අත අරන් පයිය උඩින් තියලා උඩට පලේහාට කරන්න ගත්තා. කෙල්ල අතාරින්න හැදුවත් හරිගියේ නෑ.
“අම්මෝ මිස් ගේ අත මාර සිනිදුයි අහ්හ්” විමලේ කෙඳිරි ගාන්න ගත්තා. වරුනිත් මේ පොල්ලක් ඇල්ලුවේ මාස ගානකින්, ඒ නිසා ආසාව මෝදු වෙන්න ගත්තා.
“කවුරුවත් දකී අංකල් ඕක නවත්තන්න ප්ලීස්”
“අයියෝ මිස් කවුරු එන්නද මේ දබ වැස්සේ??මේ කැලේට??” වරුනිගේ අත ඉතුරු වෙන්න විමලේ ශේප් එකේ උගේ අත ගත්තා, ඒත් කෙල්ල දිගටම අතේ ගහනවා දැකලා හිත යටින් උට හිනා.
“වරුනි මිස් දන්නේ නැ කීවට ඔය හොඳට කරන්නේ හිහි” වරුණි මොකුත් කිවේ නෑ දිගටම පොල්ල උඩට පහලට අදිනවා. වරුනිට කෝච්චියේ සැප දීපු පොරව මතක් උනා.
“ඔන්න වරුනි මිස් මේකට තමයි කියන්නේ අතේ ගහනවා කියලා හිහි”
“මම දන්නාවා මම බබෙක් යයි”
“හිහි දන්නේ නෑ කිව නිසා ඉගැන්නුවේ හිහි”
“ඈ මිස් මහත්තයාගේ එකට වඩා මේක ලොකුද?” වරුනි මොකුත් නොකියා හිටියා.
“කියන්නකෝ මිස් ??”
“ඔව් එයාගේ එක පොඩි”
“අහ්හ් එහෙමද? හිහි එහෙනම් මේක මිස් ට ඕන වෙලාවක අල්ලා බලන්න මගේ අකමැත්තක් නැ ඔන්”
“ඔව් ඉතින් ඔයා මොකට අකමැති වෙන්නද?මට තමා පාරේ බැහැලා යන්න බැරි වෙන්නේ ගමේ”
“පිස්සුද ? මිස් මේවා වෙන කවුරුත් දැනගන්නේ නැ”
“හ්ම්ම් ඇති මම දැන් දැනගත්තානේ සයිස් එක” කෙල්ල පොල්ල අතෑරියා. විමලේ අවුල් ගියා.
“අනේ එහෙම කරන්න එපා මිස් කැරි පාරක් යවලා දෙන්නකෝ වස්තුවේ”
“කෝ යන්නේ නෑනේ අප්පා දැන් කොච්චර කරද? මගේ මහත්තයට නම් මේ වෙනකොට ගිහින් ඉවරයි ??”
“ඒවා එහෙම තමා කෙල්ලේ අපේ පොල්ලු පදම් වෙලා නේ දැන්, මං කියන්නම් මිස් ඔහොමම පාත් වෙලා ඕක පොඩ්ඩක් උරන්නකෝ එතකොට යයි”
“අපෝ බෑ”
“මම මිස්ට මෙහෙමද උදවු කරලා තියෙන්නේ? ප්ලීස් මිස් මට ඉන්න බැ දැන්” විමලේ අතේ ගහන ගමන් කිවා.
“අනේ මන්දා අන්කල්?” වරුනි පොඩ්ඩක් පයිය පැත්තට පාත් උනා. ඒ අවසරෙන් කෙස් වල්ලෙන් අඹරල අල්ලගත විමලේ කෙල්ලගේ කට බලේන්ම පොල්ලට ලං කරා.
“අනේ අංකල් ඔයා චූ දාපු ගමන් නේ??”
“එහෙම තමයි මිස් පොල්ලේ නියම රස විඳින්න පුළුවන් හිහි” ඌ කාමයෙන්මත් වෙලා කිවා.වරුනිගේ තොල් පොල්ලේ ගෑවුනා.
“අහ්හ් ම්ම්ම්” වරුනිගේ දිව ටෝපාගේ ගෑවුනා.
“අන්න හරි මිස් ටොපා හොඳට ලෙවකන් වස්තුවේ අම්මෝ අහ්හ්” වරුණි ටොපා උරන්න ගත්තා චූ රසත් එක්ක.කෙල්ලට ටිකක් ඇඹුලක් දැනුනා.
“අම්මෝ මිස් බයවෙන්න්න එපා වේසියක් වගේ උරන්න අහ්හ්හ් මම කාටව කියන්නේ නෑ මේ ගැන ම්ම්ම්” ඌ පිස්සුවෙන් කෙඳිරි ගානවා.
වරුනිට “වේසි” කියලා ඇහෙද්දී ඇඟ හිරිවටිලා ගියා. මොකද කෙල්ලට අර කෙච්චියේ සිද්දියේ දී වගේ රෆ් සෙක්ස් බැන්දට පස්සේත් මිනිහගෙන් ලැබෙයි ද කියලා හිතුවට ඒක යතාර්තයක් උනේ නැ.. මොකද ඔහු එතරම් රමාණයේ දක්ෂයකු නොවූ නිසා.
මුලින් ඒ ගැන පසුතැවීමක් තිබ්බත් එයාගෙන් ලැබුන ආදරේ නිසා ඒ ගැන අමතක කරලා ඉන්න වරුණි තීරණය කරා, එත් මේ විමලේගේ මගුල් වැඩ නිසා කෙල්ලගේ හැඟීම් ගිණි මැලයක ගිණි දැල් මේන් බුර බුරා නැගෙන්නට උනා.
“අන්න හරි මගේ කෙල්ලේ කට ඇතුලටම අරන් උරන්න රත්තරං අහ්හ්හ් ම්ම්ම්” එකපාරට කෙල්ලගේ කොන්ඩෙන් ඇදල උරණ එක නවත්තපු විමලේ පිස්සුවෙන් වගේ කෙල්ලගේ තොල් උරණ ගමන් තනයක් පොඩිකරා,එකරලා කාමයෙන් වල් මත වෙලා ඉන්න වරුණි ගේ ඇස්දෙක දිහා බලන් හිටියා.
“අම්මෝ වරුණි මිස් දැන් නම් ඔයාගේ පට්ට වේස ලුක් එකක් තියෙන්නේ පැටියෝ” කියලා කොන්ඩෙන් අල්ලලා කෙල්ලව පයිය දිහාට පාත් කරලා. පොල්ල කට ඇතුලට දාල, ඔලුවෙන් අල්ලගෙන් ඌ ගේ ඉන ඉස්සරහට පස්සට පද්දීඅමින් කටේ හුකන්න ගත්තා. කෙල්ලට කැස්සක් ආවත් ඌ ගානක්වත් නැතුව කරගෙන ගියා...
“අහ්හ් ම්ම්ම් පට්ට වේසි ඔන් අහ්හ් මගේ කැරි බීපන් ම්ම් අහ්හ්” කියලා පොල්ල කෙල්ලගේ කටේ හිරකරා.
- නැවත හමුවෙමු -
රචනය - snpk silva
සංස්කරණය - Lihini Kumari Dissanayake
ඔය විදියට දෙන්නගේ වල් කතා එක්ක දවස් ගෙවිල ගියා. දැන් දැන් විමලේ වගේම වරුණිත් කිසි අවුලක් නැතුව මිනිහ කතා වලට අමුවෙන්ම උත්තර දෙනවා. සර් ව දකිද්දී හැම වෙලේම මතක් වෙන්නේ විමලේ කිව සර්ගෙයි කෙල්ලගෙයි සීන් එකමයි.
ඒ ගැන වරුණිට තව විස්තර අහගන්න හොදටම උවමනාව තිබුනට විමලේ ඒ ගැන අහද්දී මොකක් හරි කියලා මගරිනවා කියලා වරුණිට හිතුනා. මොනා උනත් සර් කවදාවත් වරුණි දිහා එහෙම වල් විදියට නං බලල නෑ කියලා වරුණිට හිතුනා.
විමලේ දැන් දැන් වරුණි ගේ sexy ලූක් එක වැඩි කිව්වත් සර් එහෙම විශේෂයෙන් බලනවා වරුණිට දැනිල නෑ මේ වෙනකං. ඒ කියන්නේ සර් අර කෙල්ලට ෆුල් ලව් කියලා වරුණිට හිතුනා. මොකද සර්ත් විමල්ගේ වයසට කිට්ටුයි. මේ ගැන වරුණිට අහන්න කියල හිටියේ සිරියා විතරයි. ඒත් එහෙම එක පාරට අහන්නේ කොහොමද කියලා කල්පනා කර කර ඉන්නකොට තමයි පොටක් පෑදුනේ සෙනසුරාදා හවසක සිරිය ගෙදර ආපු වෙලාවක.
“මිස් මොකෝ ? අද මුකුත් වැඩක් නැතේ ඔෆිස් එකේ?”
“අහ්හ් මේ සිරිය නැන්ද නේ. අද නං මුකුත් සෙට් වුනේ නෑ. මාත් මේ කම්මැලි කමේ කරන්නේ මොනාද කියලා කල්පනා කර කර හිටියේ?”
“එහෙමද නෝනේ. මොකෝ කියන්නේ එහෙනම් අපි වැව පැත්තටවත් යමුද නාගන්න. තාම මයේ හිතේ වරුණි නොනෙට වැවේ නාන්න යන්න බැරි වෙන්න ඇති නේ?”
“අනේ ඒකනේ. යන්න නං ආසාව ආපු දවසේ ඉඳලම තියෙනවා. කෝ ඒ උනාට අවසථාවක් ලැබුනෙම නෑනේ?”
“ඔව් නොනෙට ඉතින් අපිට වගේ තනිපංගලමේ යන්න පුලුවන්ද. එහෙනම් යමුකෝ නෝනේ.”
“හරි නැන්දේ. මට මිනිත්තු පහක් දෙන්නකෝ. ඉක්මනට එන්නම්?”
“හරි නෝනේ. මං ඉන්නම්.” වරුණි ඉක්මනින් ලැස්ති වෙලා ආවා වැඩි වෙලාවක් ගන්නේ නැතුව තිබුණ ආසාව නිසාම.
“හරි නැන්දේ. යමු”
“නෝනේ රෙද්දක් ගත්තද නාන්න අදින්න”
“අනේ මට දිය රෙදි ඇඳලා පුරුදු නෑ නැන්දේ. ඇන්දොත් කඩාගෙන වැටෙයි. ඒ නිසා මම මේ ෂොට් එක අදිනවා නාන්න සාය ගලවල.”
“අපෝ ඒ උනාට කමක් නෑ. ඔය කොට කලිසම් කෑලි ඇඳලා මෙහෙ නාන්න ගතොත් මොනා කියාවිද දන්නේ නෑ මේකේ එවුන්”
“ඒ උනාට රෙද්ද කඩාගෙන ගියොත්”
“ඒක කඩාගෙන ගියොත් බලමුකෝ.”
“හා එහෙනම් යමුකෝ. ඒවත් පුරුදු වෙන්න ඕන නේ ඉතින් දැන් මෙහෙ ඉන්නව නං”
දෙන්නත් එක්ක කතා කර කර වැව පැත්තට යන්න පිටත් වුනා. දෙන්නත් එක්ක නාන තොටට එද්දී තවත් ගමේ ගෑනු දෙන්නෙක් රෙදි හෝදනවා දැක්ක නිසා වරුණි ඇහුවා
“මෙතනට ගමේ ඔක්කොම එනවද නැන්දේ?”
“ඔව්. ගොඩක් වෙලාවට ගමේ ගෑනු උදවිය නාන්නේ මෙතන තමා.”
“එතකොට පිරිමි කවුරුත් එන්නේ නැද්ද?”
“නැත්තේ නෑ. ඔය එන්නේ ඕන තරම්. උන් නං ඉතින් නානවට වඩා අපි නානවා බලන්න නේ එන්නේ?”
“අපෝ එහෙමද? ඒක නෙමේ මං නැන්දගෙන් කාරණාවක් අහන්න කියල හිටියේ?”
“ඒ මොකද්ද නෝනා ඒ?”
“නෑ එහෙමම දෙයක් නෙමේ. නැන්දා එදා කිව්වේ විමලේ අන්කල් ගෙන් පරිස්සම් වෙන්න කියලා. ඒ ගැන විස්තරයක්?”
“ඇයි එකා නෝනාට මොනාහරි කිව්වද?”
“නෑ නෑ එහෙම දෙයක් නෙමේ. කෝකටත් විස්තර දැනගෙන ඉන්න එක හොදයි නේ. ඒ නිසා”
“අහ්හ් එක මිසක්”
“ඔව්.....”
“වරුණි නෝනේ දැක්කද අර නාල යන කෙල්ල.”
“කෝ කවුද නැන්දේ?”
“අර යන්නේ අතන”
“අහ්හ් ඔව්. කවුද නැන්දේ ඒ?”
“ඔන්න නෝනේ මේ වගක් මං කිව්වා කියල එහෙම විමලය එක්ක එහෙම දොඩවන එහෙම නෙමේ”
“අපෝ පිස්සුද? මං ඒ යකා එක්ක එහෙම දේවල් කතා වෙන්නේ නෑ. අනික මිනිහ නාකි මනුස්සය නේ?”
වරුණි එහෙම කිව්වේ දෙන්නගේ ඇඟාලුම් කම ගැන සිරිය දැනගන්න එක හොද නෑ කියලා හිතුන නිසා
“නාකි. නාකි විසේ ගෙටත් උසේ ඕකගේ?”
“හරි ඉතින් කෝ විස්තරේ කිව්වේ නෑනේ තාම?”
“අර යන්නේ වසන්ති කෙල්ල. ඉන්නේ අර ගමේ කෙලවර තියෙන වනජීවී එකේ ඉඩමක.ඔන්න මේ ගැන කාටවත් කියන්න එහෙම එපා නෝනේ.”
“නෑ නැන්දේ. මං කා එකක් කියන්නද ඕවා.”
“ඔව් මං කිව්වේ නැතත් මේවා නං ආරංචි වේවි ටික දොහක් යද්දී, ඔය වසන්ති කෙල්ලව තියාගෙන ඉන්නේ නෝනගේ ලොකු සර්”
එහෙම කිව්වම වරුණි ඇස් දෙක ලොකු කරලා පුදුම වෙලා වගේ පෙන්නුවා මුකුත් දන්නේ නෑ වගේ. විස්තරේ දැනගෙන හිටියට කෙල්ල කවුද කියලා දැක්කේ දැන් නේ
“මොකක් කිව්වා? මේ අපේ සර්?”
“ඔව් ඔව්. ඕක වැඩි දෙනෙක් දන්නේ නෑ. විමලේ තමයි ඉතින් ඔය හැම දේටම උදව් කරන්නේ. ඒකත් නිකන් නෙමේ ඉතින්?”
“ඒ කිව්වේ නැන්දේ?”
“මං කිව්වේ විමලය ඔහොම හිටියට හෙන මනමාලය ඒ කාලේ ඉදලම. දැනටත් ගමේ ගෙවල් තුන හතරකම රිංගනවා?”
“මොනවා මේ අපේ විමලේ අනකල්?”
“ඔව් ඔව්. නොනලගේ විමලය තමා. ඔය වසන්ති කෙල්ලට මිනිහා වහ වැටිලා කාලයක් පස්සේ ගියා. ඒ උනාට ඌට වැඩේ කරගන්න බැරි උනා මොකද සර් ඉස්සර වුනා. පස්සේ ඉතින් මූට අඩුම කුඩුම ඔක්කොම අදින්න උනා. හැබැයි මිනිහට එකෙන් පාඩුවක් උනේ නං නෑ?”
“ඒ කිව්වේ නැන්දේ?”
“ඒ කිව්වේ දැන් ඕකා වසන්තිගේ අම්මව තියාගෙන ඉන්නවා.”
“නෑ මොනවා?”
“ඔව් ඉතින්. විමලේට පවුඅල්ක් පන්සලක් තියෙනවා කියලද? සල්ලිය බාගේ තියෙනවා. ගමේ අසරණ ගෑනුන්ට උදව් කරලා අනිත් පැත්තෙන් වැඩේ කරගන්නවා”
“යකෝ මිනිහ බලාගෙන යනකොට හොද සෙල්ලකාරයෙක් නේ?”
“නැතිව නැතිව. කොල්ල කාලේ ඔයිට වඩා හොද හොද සෙල්ලං දාල ඉන්නේ. දැන් නං පොඩ්ඩක් අඩුයි වයස නිසා?”
“එහෙමද?”
“නෝනට පරිස්සම් වෙන්න කිව්වෙත් ඒ නිසාමයි. අපේ කෙල්ලටත් දවස් දෙක තුනක් බැල්ම දාගෙන ආවිල්ල තිබුනා. කෙල්ල මට කිව්වට පස්සේ මම උගේ කනේ ඇඟිලි ගහගන්න කිව්වේ. ඒ නිසයි දැන් මාව දකිද්දී ආඳා වගේ ලිස්සල් යන්නේ?”
“අම්මෝ එහෙමද? ඒ කියන්නේ ලේසි නෑ මිනිහ එක්ක”
“ඔව්. පරිස්සමින නෝනේ. හා දැන් යමු නාගන්න එහෙනම්. නොනෙට රෙද්ද ඇඳලා පුරුදු නැතේ”
“ඔව්. පුරුදු නං නෑ තමයි. කමක් නෑ අපි ට්‍රයි කරලා බලමුකෝ”
“ඔව්. මෙහෙ ඉන්නවා නං ඔහොම තමා ඉතින් නාන්න වෙන්නේ?”
“මේ පැත්තට පිරිමි අය එන්නේ නෑ නේද?”
“නෑ මේ වෙලාවට නං කවුරුත් නෑ එන්නේ. කොල්ලෝ ආවොත් මිසක් ඔය සෙල්ලම් කරන්න”
“ඒ කිව්වේ සමන් ලද?”
“ඔව්. අපේ එකත් ඉන්නවා නේ ඔය කොල්ලෝ එක්ක”
ඊට පස්සේ වරුණි දිය රෙද්දත් ඇඳගෙන වතුරට බැස්ස සිරිය එක්කම. වතුර ටික සීතලට කකුල් වලට දැනෙද්දී නං ආසාවේ බැරි උනා. ඒත් ටිකක් එහාට යන්න බය හිතුනා ගැඹුර ඇති කියලා හිතලා
“අනේ නැන්දේ මට බයයි මීට වඩා නං යන්න. මම මෙතන ඉඳලම නාන්නන්ම්”
“හා නෝනේ. ඒක හොදා. අපේ එකාවත් හිටිය නං බයක් නැතුව තව යන්න තිබුනා.”
“ඒකනේ. අපි දෙන්න විතරනේ ඉන්නේ.”
“බලමු. ඕකා කොහොමද තව ටික වෙලාවක් යද්දී මේ පැත්තට එන්න බැරි නෑ”
ඒ විදියට දෙන්නත් එක්ක කතා කර කර විනාඩි 10-15ක් විතර නෑව ගමේ ඕප දූප කතා කරන ගමන්. වරුණිටත් අද ආපු ගමන නිසා ගොඩක් ඕපා දූප නං අල්ලගන්න පුළුවන් වුනා. ඒ අතරින් හොදම දේ වුනේ විමල්ගේ සීන් එක වසන්ති ගේ අම්මට හුකන එක. දෙන්නම් මේක අල්ලාගෙන කියල වරුණි හිනා වෙන ගමන් කල්පනා කරා.
“මොකෝ නෝනේ තනියම හිනා වෙන්නේ?”
“අහ්හ් නෑ නැන්දේ. නිකං” ඒ එක්කම කොල්ලෝ කෑ ගහන සද්දයක් ඇහුන නිසා දෙන්නම ඒ පැත්ත බැලුවා.
“මං කිව්වේ නෝනේ. මුං එනවා කියලා. අර ඉන්නේ අපේ එකත්”
“අහ්හ් ඔව් නේද? සමන් ඉන්නවා තමා කට්ටිය එක්ක”
“ඉන්න නෝනේ මං කොල්ලට කතා කරන්න.” එහෙම කියලා සිරියා පොඩ්ඩක් එතනින් එහාට ගියාම වරුණි වතුරට බැස්සා බයෙන් බයෙන් දිය රෙද්ද කැඩෙවිද කියලා. වතුර සීතල ගතිය දැනෙද්දී මුළු ඇඟම හීතල වෙලා යනවා වගේ තෙරුනා.
සිරිය ගිහිල්ල කතා කරද්දී සමන් අදි මදි කරත් වරුණි ඉන්නවා කියලා කිව්වා ගමන් අනිත් කොල්ලොන්වත් මග ඇරලා ආවා කොල්ලට හොද ෂෝ එකක් බලන්න පුළුවන් නිසා. සමන් එද්දිත් වරුණි වතුරට බැහැල නිසා දිය රෙද්ද පෙඟිලා ඇඟට ඇලෙන්න වගේ නිසා සමන්ට එදා වරුණි කකුල් දෙක පළල් කරගෙන ඇඟිල්ල ගහපු විදිය මැවීල පෙනිලා පයිය කෙලින් වෙන්න ගත්තා.
“බලන්නකෝ නෝනේ. මේකාට එන්නම බෑ කිව්වනේ?”
“සෙල්ලම නේ නැන්දේ. මෙයාට කොල්ලෝ ටික දාල එන්න හිතෙන්නේ නැතුව ඇති?”
“ඔව් ඉතින් මේකට සෙල්ලම ඇරෙන්න වෙන මුකුත් ඕන නෑනේ. කොල්ලෝ මේ වරුණි නෝනාට පොඩ්ඩක් වතුරට බහින්න උදව් කරහන්?” සමන්ට ඒ කතාව ඇහුවම ඇස් දෙක ලොකු වුනා වගේ වුනා. වරුණිත් දැක්ක කොල්ලගේ මුණ වෙනස් වෙනවා
“අනේ ඔව් සමන්. මට බයයි. ඔයාට පුලුවන්ද මේ කිට්ටුව ඉන්න. ඔයාට හොදට පීනන්න පුළුවන් කියල නං අම්මා කිව්වා”
“අපෝ ඔව්. මේකාට මේ කොනේ ඉඳල එහා කොනට උනත් පීනයි. කොහොම පුරුදු වුනාද කියන්න නං මම දන්නේ නෑ. බලාගෙන ඉන්නේ ඉතින් බැහැපන් කොල්ලෝ. අර නෝනා බලාගෙන ඉන්නවා. කොහෙද ඉතින් උඹට නිකං උගන්නන එකේ එහෙම උදව්වක් වත් කරහන්?”
ඒ වෙලේ සමන්ට මුකුත් කියන්න වචන ආවේ නෑ ලජ්ජාවට. වතුරට බහින්න නං ටී ෂර්ට් එක ගලවන්න ඕනා. එක ගැලෙව්වම පයිය නැගල කියලා පේනවා. ඒත් කරන්න දෙයක් නැති නිසාම ටී ෂර්ට් එක ගලවලා කකුල් දෙක අස්සේ පයිය ගහගෙන වතුරට බැස්සා. වරුණිට තේරුණා කොල්ලට වෙලා තියෙන දේ. ශාලිකාගේ පොඩි කොල්ලන්ට තියෙන ආසාව ගැනත් ඒ වෙලේ වරුණිට මතක් වෙලා හිනාවක් ගියා. සමන් වතුරට බැහැල ඉනෙන් පහලට වෙනකං ටිකක් එහාට ගියා.
“මොකෝ සමන්. මාව පරිස්සම් කරන්න ඇවිල්ල ඔහෙට වෙලා ඉන්නේ?”
“නෑ වරුණි මිස්. මිසුත් මේ හරියට එන්න. ගැඹුර නෑ”
“ඔයා නං කියයි කොල්ලෝ. මට පීනන්නත් බෑනේ?”
“නෑ මේ හරියේ අවුලක් නෑ. තව එහාට තමා ගැඹුර”
“ඔන්න ඔයා තමයි මොනහරි උනොත් මාව බේරගන්න ඕනා.”
“වරුණි මිස් එන්නකෝ.” එහෙම කිව්වම වරුණි හිටපු තැනින් පොඩ්ඩක් සමන් ඉන්න පැත්තට ඇවිදගෙන ගියා
“නෝනේ ඕකා කිව්වට වැඩිය ඈතට යන් එහෙම එපා. ඔය කිට්ටුවම ඉන්න.”
සිරියා එහෙම කිව්වම වරුණි මොනාද කියන්න අනිත් පැත්ත හැරෙනවත් එක්කම කකුල් වැලි අස්සේ හිරවෙලා අනිත් පැත්තට වැටෙන්න යද්දීම සමන් පිටි පස්සෙන් ඇවිල්ල වරුණිව අල්ලගත්තා වැටෙන්න නොදී.
“හා හා නෝනේ බලාගෙන. මං කිව්වේ?”
“නෑ නැන්දේ ගානක් නෑ. මේ ඉන්නේ යස ඉලංදාරියෙක්. දැක්කනේ?”
“හරි හරි. කොල්ලෝ නොනේව හොදට බලා ගනිං”
ඒ සිද්දියත් එක්ක සමන්ගේ හිතේ තිබුන බය ටිකක් නැතුව ගියා මොකද ඒ වෙද්දීත් වරුණිව අල්ලගෙන නිසා පුක සමන්ගේ ඇඟට හේත්තු වෙලා තිබුනේ. දිය රෙද්දත් ඇඟටම ඇලිලා නිසා සමන්ගේ පයිය නැගලා ආවා වරුණිගේ සිනිදු පහස ගතට දැනෙද්දී. වරුණිටත් ලාවට වගේ තේරුණා සමන්ගේ පයිය කෙලින් වෙලා කියලා. කොල්ල පොඩි උනාට භාණ්ඩේ එච්චරම පොඩි නෑ කියලා හිතුනා හිතුව තරම්ම.
“අනේ තැන්ක්ස් සමන්. ඔයා හිටියේ නැත්තං මට වතුර පෙවිලම හුස්ම ටික යනවා බයටම”
“නෑ මිස්. දැන් බය නැතුව කෙලින් වෙලා කකුල් දෙක එක ලඟට ගන්නේ නැතුව පොඩ්ඩක් ඈත් කරලා තියා ගන්න. එතකොට බැලන්ස් එකේ ඉන්න පුළුවන්”
“ඔව් ඒක තමයි. ඉස්සෙල්ල වුනේ බැලන්ස් එක නැතුව ගියා නේ”
“මිස්ට තාම පුරදු නෑනේ. මිස් ඔහොම ඉඳන් වතුර එබෙන්න. මම ඉන්නම්”
“නෑ නෑ අවුලක් නෑ. ඔයා පීනලා එන්න මං මෙහෙම ඉන්නම්”
“කමක් නෑ මිස්”
“අනේ කොල්ලෝ. ඔයාට මාව බලාගන්න උනා නේද? හා කමක් නෑ එහෙනම් මෙතන ඉඳගෙන ඔයත් නාන්නකෝ. මමත් මෙහෙම ඉන්නම්”
එහෙම කියල වරුණි දෙතුන් පාරක් වතුරේ යටට ගිහිල්ල උඩට ආවා. සමන් වරුණි ළඟටම වෙලා වරුණිගේ පුක දිහා බලාගෙන වතුර යටින් අත දාල පයිය මිරිකන්න ගත්තා ඉන්නම බැරි පාර.
එහෙම කර කර ඉන්නකොට සමන් එක පාරටම වතුර යටට ගිහිල්ල පොඩ්ඩක් පීනන්න පටන් අරගෙන වතුර යටින් ඇවිල්ල වරුණිගේ පුක ලඟට කිට්ටු වුනා. වතුර යට නිසා වරුණිට එහෙම ගානක් නෑ . සමන් එතනින් එහෙට මෙහෙට පීනන ගමන් වරුණිගේ පුකේ අත වද්දගෙන ගියා. එක පාරට පුකේ මොනාද වැදුන නිසා වරුණි ඔලුව හරවල බැලුවා මොනාද උනේ කියලා. සමන් වතුරේ පීනනවා දැක්ක නිසා වෙච්ච දේ මොකද්ද කියලා තේරුම් ගන්න වරුණිට වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ.
ඒ නිසාම වරුණි සිරිය ඉන්න පැත්ත බැලුවා. ඒ වෙද්දී සිරියා කා එක්කද කතාවක් නිසා වරුණිට ඒ ගැන වැඩිය හිතන්න ඕන වුනේ නෑ. ඒ විදියට ආයේ වරුණි වතුර යටට ගිහිල්ල උඩට එද්දී සමන් පුක ළඟටම මුණ ලං කරගෙන හිටියා ටික වෙලාවක්. වරුණි ඒ එක්කම පොඩ්ඩක් පස්සට උන නිසා සමන්ගේ මුණ වරුණිගේ පුකේ වැදිලා සමන්ට කර කියා ගන්න දෙයක් නැතුව එහෙමම නැගිට්ටා. වරුණිත් වුනේ මොකද්ද කියල හිතාගන්න බැරි උන නිසා එක පාරට නැගිට්ටම වරුණිගේ දිය රෙද්දේ ගැටේ ලිහිලා ගෙඩි දෙක එලියට පේන්න ගත්තා. හැම දේම හදිස්සියට උන නිසා වරුණිට මුකුත් හිතා ගන්න බැරි උනා. ඒ වෙද්දී සමන් ගෙඩි දෙක ඔක්කොම දැකල ඉවරයි. වරුණි අමාරුවෙන් දිය රෙද්ද අල්ලාගෙන උඩට කරලා ගැට ගහගත්තා සිරියාල දකින්න කලියෙන්. සමන් දැක්ක එක ගැන එච්චර ගානක් උනේ නෑ වරුණිට.
ඒත් ඒ දැක්ක දේ එක්ක සමන්ට හිතා ගන්න බැරි උනා මොකද කරන්නේ කියලා. ඒ නිසාම සමන් ටිකක් ඈතට පීනලා ගියා. වරුණි දිය රෙද්ද ඇඳගෙන ආයේ සමන් දිහා බලල හිනා වෙලා එතනින් පොඩ්ඩක් ගොඩට ආවා සමන්ට පුක හොදට පේන විදියට. වරුණිට තේරුණා ගෙඩි දැක්කට පස්සේ කොල්ලට අනිවාර්යෙන් ඉන්න බැරි වුනා කියලා. ඒ නිසා ගොඩට ඇවිල්ල නැවිලා පුක හොදට පේන්න පාත් වෙලා සබන් ගාන්න ගත්තා ඇඟේ. මේ දේවල් හීනයක් වගේ වෙනවා කියලා සමන්ට හිතුනේ.
මිනිහා එහෙමම වතුරේ ඉඳල කලිසම පාත් කරලා පයිය එලියට අරගෙන අතේ ගහන්න ගත්තා. වරුණි සබන් ගාන ගමන් සමන් දිහා බැලුවා හොරෙන් කොල්ල මොනාද කරන්නේ කියලා. සමන් ඉන්න තැන හිටගෙන වතුර හෙල්ලෙන විදිය දැක්කම වරුණිට වෙන්නේ මොනාද කියලා තේරුම් ගන්න වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ.
පව් කොල්ලට ශුක්‍ර මෝචනේ වෙන්න ඇති කියලා හිතල වල් හිනාවක් දාල දිය රෙද්ද ඈත් කරලා ගල් දෙකේ සබන් ගාන්න ගත්තා හොද ෂෝ එකක් සමන්ට දෙන ගමන්. ශාලිකා පොඩි කොල්ලෝ මෝල් කරාට වරුණිට ඒ ගැන නං ලොකු ආසාවක් තිබුනේ නෑ. ඒත් දැන් සිද්ද වෙන දේවල් එක්ක විමලේ නිසා වරුණි ගේ හිතේ ආසාවල් එන්න එන්න මෝදු වෙන්න අරගෙන තිබුනේ. ඒත් ඒ දේවල් කිසි දෙයක් විමලෙට පෙන්නන්න ගියේ නෑ හිත අස්සෙම හංගගෙන ඉන්නවා ඇරෙන්න. විනාඩි දෙක තුනක් යද්දී වරුණිට තේරුණා සමන්ගේ වැඩේ ඉවර වෙලා කියලා. ආයේ වතුරට බැහැලා නාන්න ගත්තා සමන්ට විහිලු කරන ගමන්. කොහොමහරි පැයකට වැඩිය වරුණි වැවේ නෑවා හිතේ තිබුන ආසාව නිසාම.
“සමන් අද හවස එනවද ගෙවල් පැත්තේ?” සමන්ට ඒ වෙලේ මුකුත් කියාගන්න විදියක් නෑ අම්මත් ඉන්න නිසා.
“හා හරි කමක් නෑ. අද එහෙනම් ඕන නෑ. හෙටම එන්නකෝ” කියල වරුණි කිව්වා කොල්ලගේ අපහසුතාව තේරුන නිසා. තුන් දෙනාත් එක්ක එද්දී 6 පහු වෙලා තිබුනා.
**************************************************************
වරුණි සඳුදා උදෙන්ම ලැස්ති උනා. එදා සිල්ක් වගේ ගවුමක් අන්දා. වරුණි හිතා මතා නොඋනත් විමලෙව කුලප්පු වෙන විදියට තමා දෙන්න තනියම ඉන්න වෙලාවට ඔෆිස් එකේ හැසිරුණේ. විමලෙත් සඳුදා වෙනකං ඉවසිල්ලක් නැතුව බලාගෙන හිටියා වරුණිව බලන්න ඕන නිසා,
“ගූඩ් මොර්නින්ග් මිස්. මොකෝ මේ අද කුකුලත් අතින් අරගෙනම?”
“අතින් අරගෙන එන්න දෙයක් නෑනේ ඉතින් කුකුල් විමානෙකට එද්දී. ගූඩ් මොර්නිනිග් අන්කල්?”
“අහ්හ් මොකද්ද මොකද්ද ඒ හරුපේ මිස්?”
“මොන හරුපේද?”
“අර කුකුල් කතාව?”
“අහ්හ් ඒකද? ඒක මේ අර නරියට කුකුල්ලු බාර දුන්න වගේ සීන් එකක් අංකල්. වැඩිය ඒ ගැන හිතන්න එපා?”
“නෑ නෑ. දැන් කවුද කුකුළා? කවුද නරියා?”
“ඔයාට ඒ දෙකෙන් කැමති චරිතයක් ගලපගන්න පුළුවන්?”
“අනේ මිස් උදේ පාන්දර මොනා කියනවද මන්දා?”
“හරි හරි. කෝ අද ඔයාගේ කුකුල් බොසා? අදත් එන්නේ නැද්ද?”
“නෑ මයේ හිතේ. අද හවස අපි දෙන්නට අන්න වැඩක් බාර දීල තිබුනා”
“ඒ මොකද්ද? ආයේ කැලේ රිංගන්නවත්ද ?”
“ඔව් ඒ වගේ එකක් තමා.”
“ඒ කොහෙද ඒ? ඉතින් මට කෝල් එකක් හරි දීල කියනන් එපයි මනුස්සයෝ. මෙහෙම මේ ගවුමත් ඇඳගෙන කැලේ රිංගන්න පුලුවන්ද?
“ඇයි ඕක ලේසි නේ මිස් චූ කරන්න ඕන උනාම. උස්ස ගත්තා පඳුරට මුවා වුනා හිහි?”
“අනේ මේ අංකල්, මං කිව්වා කියල හිතාගන්න”
“හරි හරි. අද ඒ හැටි වැඩක් නෙමේ. අර ඇනිකට් එක ළඟ තියෙන reserve එකේ මොනාද දත්ත වගයක් ගණන් කිව්වා ගස්වල. ලඟදි කෑලා පාලුවෝ වගයක් ගස් වගේකට වැඩේ දීල කියල ඔත්තුවක් ඇවිල්ල”
“අපෝ බය නැද්ද ඉතින් යන්න?”
“මොකට බය වෙන්නද? අපිනේ නිත්‍යානුකුල අයිති කාරයෝ මේ ඔක්කොම ඉඩම් වල?”
“ඒ උනාට?”
“ඔයා මොකට බය වෙනවද මේ විමලේ ඉන්නකං. මම නේ ඔයාගේ බොඩි ගාඩ්?”
“අම්මෝ ඔව් ඔව්. ආරංචි මට බොඩිය ගාඩ් කරන විදිය සර්ගේ කැච් එකගේ අම්මට”
ඒ කතාව ඇහුවම විමල්ගේ කට එහෙමම නැවතුනා. ටික වෙලාවකට පස්සේ තමයි ආයේ කතා කරේ
“මොකද්ද මිස් ඒ කතාව??”
“අම්මෝ ඔයා බබා නේ. අනේ අංකල් මටත් කොලේ වහන්න නේ හැදුවේ. මමත් දැන් ඔක්කොම විස්තරේ දන්නවා.”
“මිස් මොනාද මේ කියන්නේ?”
“කියන්නේද? දුවට වැඩේ දීගන්න බැරි උනාම අම්මව සෙට් කරගත්ත එක හි හි හි. අපිටත් ඔව්ව එහෙන් මෙහෙන් ආරංචි වෙනවා ගොයියෝ...දැන් ඉතින් කොලේ වහල ඉන්න බෑ?”
“ෂුවර් එකට ඕක අර සිරියගේ වැඩක්. ඕකිට ඕන නැති හුත්තක් නෑනේ. ඕන හුත්තයි එපා හුත්තයි දෙකම කියවනවා”
“අනේ අනේ මේ. ඒ අහිංසක ගෑනි පාලි නෑ. මොකා කිව්වත් කතාව ඇත්ත නේ?”
“අනේ මිස්. මේ දේවල් කා එක්කවත් කියන්න නං එපා?”
“මං කාට කියන්නද විමලේ අන්කල්. මොනා උනත් කතාව ඇත්ත නේ?”
“හරි ඉතින්. නිකන් තියෙන වත්තක කුරුම්බා බිව්වට මක්ක වෙනවද?”
“කුරුම්බා? ඒවා කුරුම්බා නං අපි තැඹිලි ද? ඔන්න බොසා නං කුරුම්බා ලොඳ පිටින් කනවා ඇති. ඔයාට නං කලටි නේ හම්බවෙලා ඇත්තේ?”
“ඔව් ඉතින්. කුරුම්බා කන්න ආසාව තිබුනට මදි, පිනත් තියෙන්න එපැයි මිස්?”
“ඒ දැන් නේ. ඒ කාලේ කුරුම්බවල බැහැගෙනම කෑවා කියලා තමයි ගමේ නං කතාව”
“අනේ අර වේසි ඔක්කොම කනේ තියල වගේ මිස්ගේ?”
“මම කිව්වනේ විමලේ අන්කල්. සිරියා නැන්ද ගැන මුකුත් කියන්න එපා. එයා කිව්වත් නැතත් කතාව ඇත්ත නේ?”
“මොකෝ මිස් හිතුවද? මේවා හදුන්කුරු ඉටි පන්දම් කියලා. මේවත් කෙලින් වෙනවා නේ තාම හොදට?”
“අපෝ ඒ ගැන නං මොකට කියනවද?”
“කළු කෙසෙල් වලට වඩා නං මෙව්වා හොදට වැඩ ගත්තු ඒවා හිහි”
“අනේ ඉතින් මගේ මොකෝ. මට නං ඕවයෙන් වැඩක් නෑනේ?”
“වැඩක් තියෙනවද බලන්න ඉතින් වැඩ අරගෙන බලන්න ඕනා..?”
“අපෝ මට නං ඕන නෑ...”
“ඔය කීවට මම නොදන්නවා යැයි ගැනුන්ගේ රගේ හිහි”
“හ්ම්ම් හ්ම්ම් බලමුකෝ”
“ඒක නෙමෙයි මිස් ආනමාලු කෑවද?”
“ඔව් අනේ මම ඊයේ සිරියා නැන්දාටත් දුන්නා එචචර ගොඩක් තනිමම කොහොම ගිලින්නද?” සිරියට දුන්න කිවම මිනිහගේ මුණ ඖව්ල් ගියා.
“මිස්ටත් අයේ ඔන් නැති මගුලක් නෑ මම ඒවා දුන්නේ මිස්ටයි මිස්ගේ නංගියා ටයි නේ?”
“හරි සිරියාගේ නංගියාටත් දෙයි හිහි ප්‍රස්නයක් නෑනේ?”
“අපෝ ඔය වේසිගේ හුත්තට ඔය කෙහෙල් බැස්සුවට දැනෙන්නෙත් නැති වෙයි”
“ඊයා අනේ මොනවද ඔය කියවන්නේ?”
“ඇත්තනේ වරුණි මිස් මම කිවේ?”
“මොකද්ද ඇත්ත ??” අන්කල්ට සිරියා එක්ක කෝන්තරයක් ඇති බවනම් වරුණිට තේරුණා.
“මිස් දන්නේ නෑ ඔය සිරියාත් ගැටිස්සි කාලේ ඉඳන් මෝල් අමාරුව ඉහට ගහපු එකියක් තමයි, මොකද මම නොදන්නවාද අක්කගෙයි නංගිගේ කෙරුවාව?”
“කවුද අක්කා-නංගි?”
“රේණුකා කියලා නංගියෙක් හිටියා සිරියාට”
“අහ්හ් එහෙමද ?? කෝ එයා දැන්?”
“මන්දා ඔය ගාල්ල දදිහාට දීග ගියේ?”
“ඉතිං”
“ඉතින් කියන්නේ මිස් ඕකි මාත් එක්ක නයි විරසක මම ඔකිගේ නංගි එක්ක පොඩි පටලැවිල්ලක් තිබ්බා ඒ කාලේ??”
“අහ්හ් එහෙමද ?? ඉතින් ඇයි සිරියා ඒකට තරහා වෙන්නේ?”
“මේකනේ මිස් මම මුලින් සීයාගෙන් යාලුවෙන්න ඇහුවා ඕකි බෑ කිවා පස්සේ මම නංගි එක්ක යාලු උනාම ඕකිට එදා ඉඳන් තමා මාව දකිද්දී කැසිල්ල?”
“අම්මටසිරි එහෙමද? එකියන්නේ සිරියත් අංකල්ට කැමැත්තෙන් ඉන්න ඇති??”
“ඒවා මම දන්නේ නැ මිස්”
“එහෙනම් ඔයා යාලුවෙන්න ඇහුවේ??”
“ඒ ඉතින් වෙන වැඩක් කරන්න??”
“මොකද්ද දැන් ඔය වෙන වැඩේ?”
“වෙන මොකක්ද වරුනි මිස් හුකන්න තමයි?”
“අපෝ මම හිතුවේ නැ විමලේ ඔයා අන්කල් එහෙම මිනිහෙක් කියලා”
“ඒ කලේ සිරියා දැක්කනම් මිස් ඔහොම කියන්නේ නෑ”
“ඇයි ??”
“ඇයි කියන්නේ මම එකපාරක් ඕකි මිනිස්සු දෙනෙක් එක්ක වැවේ එහා මායිමේ ත් සෙල්ලම් දානවා දැකලා තියනවා හිහි”
“නෑ වෙන්න බෑ”
“ඔකිගේ ඔයා පලවෙනි ලමය ලොකු කෙල්ලත් ඔය බැඳපු මයිල් බාවගේ නෙමෙයි හිහි එක නම් මම තක්කෙටම දන්නවා ඔන්”
“ඒ කොහොම ද අංකල්?”
“තුන් හතර දෙනෙක් තියාගෙන ගහද්දි කොහොමද මිස් ඕවා හොයන්නේ හිහි අනික ඒ කාලේ කොපු දාලා ගහන විදියක් තිබ්බෙත් නෑනේ හිහි”
“තුන් හතර දෙනෙක්?”
“ඔව් ටවුමේ පොරක් එක්ක ඕකි මට බෑ කියලා පැටලුනේ මිස්, එකා සල්ලාලයෙක් මේකිව අල්ලේ නටෙවුවේ ඌ ඉස්සර”
“ඈ යකෝ මාර වැඩ නේ ඒ කාලේ වෙලා තියෙන්නේ?”
“ඕවා ඉතින් දන්න අය දන්නවා එචරයි”
“ඉතින් අංකල් රේණුකාට ලව් කරේ නැද්ද?”
“ඒ වේසි නිසා තමා මිස් මම තාමත් තනිකඩ”
“අප්පටසිරි ඒ මොකෝ?”
“මම ඕකිව බඳින්න හිටියේ මිස්, ඒ තියෙද්දී පොළොන්නරු වටදාගේ වන්දනා නඩේක ආපු සල්ලි කාරයෙක් එක්ක ඕකි පැනලා ගියේ ගමටම නොකියා”
“නෑ!!”
“ඕවා ඉතින් ඔහොම තමයි මිස් ඒවා මගේ වැරදි”
“ඒ ඇයි අංකල්?”
“නෑ මිස් එතකොට මට ජොබ් එකක් තිබ්බෙත් නෑ,සල්ලි නැතුව ඉඩකඩම් තිබ්බ පලියට මෙහෙ අම්මණ්ඩිලා හාද වෙන්නේ නෑ”
“ඒකත් එහෙමද?” වරුනිට විමලේ ගැන දුකත් හිතුනා. ආදරෙන් පැරදිලා අදට අවුරුදු 30 විතර ගෙඋනත් හිතේ කැළල එහෙමමයි කියලා හිතුනා.ඒ වගේම මිනිහා ගැන පොඩි පැහැදිමකුත් ආවා. හංගන්නේ කරන්නේ නැතුව කතාව කියපු එකට,
“ඔන්න මිස්ට මම සේරම වගේ කිවා මටත් දැන් මිස් ගෙන් දේවල් ටිකක් තියනවා දැනගන්න තරහ නැතුව මට කියන්න ඕන හරිද?”
“තරහ යනවද නැද්ද බලන්න අහන්න එපැයි?”
“හිහි” මිනිහා ඔෆිස් එකේ දොරෙන් එළියේ කවුරුත් නෑ කියලා තහවුරු කරගන්න වගේ වටපිට බැලුවා.
“මිස්ගේ මහත්තයා මිස්ට සලකන්නේ නැද්ද හරියට?”
“මොකෝ නැත්තේ? මට කිසිම අඩුපාඩුවක් නෑ දැනට ආදායම් වලින්”
“නෑ මම ඇහුවේ සල්ලි ගැන නෙමෙයි?”
“එහෙනම්??”
“සැප දෙන එකෙන් අඩුවක් තියනවද කියලා??”
“ඊයා මොනවද අංකල් මේ අහන්නේ ?? ඇරත් ඒ පලහිලවූ මොකටද ඔයාට?”
“නෑ ඉතිං දැනගන්න ඇහුවේ??”
“මොකද්ද ??”
“කොහෙවත් නැති උන් මොකද මිස්ට නැගපු පයියවල් වල පින්තුර එවන්නේ කියලා?”
වරුණි ඩිම් වෙලා ගියා, මු අනිවා දැකලා තියනවා රසිකගේ මැසේජ් එක.
“මම දන්නේ නෑ” වරුණි කැඩුණු ස්වරයෙන් ලජ්ජාවෙන් කිවා.
“බොරු කියන්න ඕන නෑ මිස් මම දැක්ක මිස් ගේ ෆෝන් එකට පින්තුර එවලා තිබ්බා එකෙක් මම උට කතා කරත් එක්ක”
“මොනවා ??”
“ඔව් ඌ කිවා මිස්ගේ මහත්තයාගේ යාලුවෙක් ලු ඌ කියලා” වරුණි කලපනා කරා, දැන් ඉතින් බොරු කියලා වැඩක් නැ කියලා එයාට හිතුනා.
“ඔව් අන්කල් මිනිහ මහා කරදර කාරයෙක් එපා කීවට අහන්නේ නෑ”
“අහ්හ් මිස් දැක්කම ඉතින් කවුරුත් එපා කීවට අහන්නේ නෑ හිහි හුකන්න ට්‍රයි කරනවා මිසක් හිහි” මූ දැන් ගානක් වත් නැතුව කුණුහරප කියනවා,
“අනේ මේ මට එච්චර අහේනියක් නෑ හරිද අංකල්?”
“හරි ඉතින් ඕකට තරහා ගන්න ඕන යැයි, මේ කාලේ තමා මිස් ගේ ජිවිතේ හොඳම කාලේ?”
“එකනම් ඇත්ත අංකල්??”
“එකනේ අපරාදේ මහත්තයට යන්න දුන්නේ?”
“ඒවා ඉතින් කතා කරලා වැඩක් නෑ අංකල් ඒවා උත්තර නැති ප්‍රශ්න?”
“හ්ම්ම්ම් වෙන්න ඇති එත් මිස් මේ ජිවිතේ සතුටින්ම ඉන්න ඕන කාලේ කියන්න නම් මම හොඳට දන්නවා අත්දැකිමේන්ම?”
“හ්ම්ම්ම්” වරුණි හිල්ලුවා මිස මොනවත් කිවේ නෑ.
“මම කියන්නම් මිස් අපි තව ටිකකින් අර වැඩේට යමු ඒක කලින් ඉවර කරන තමාට අපට ලේසි නැතම් එදා වගේ රෑ වෙයි?”
“ඔව් අංකල් ඒක හොඳයි”
“ඉන්නකෝ මිස් මම අපට තේ බෝතලේ කුයි කන්න ටිකකුයි ලැස්ති කරගන්නම්”
“හා මම මේ documents ටික අයෙත් චෙක් කරන්නම් අපට හරියටම බලන්න ඕනා මොනවා ද කියලා?”
“හ්ම්ම්”
වරුනිකා තම රාජකාරිය දේව කාරිය ලෙස සලකන ගැහැනියකි, එබැවින් ෆීල්ඩ් වර්ක් වලට ඈ ඇලුම් කරාය, ඇරත් විමලේ සමග අයෙත් කැලේට වැදීම ඇයට ශාලිකගේ වේස කථා සිහිකරන්නට විය.
“මිස් මම කඩේ පැත්තේ ගිහින් එන්නම් මේ මල්ල ready කරන් මිස් ලැස්ති වෙලා ඉන්න?”
“හා හරි විමලේ අන්කල්”
පැය භාගයක් පමණ යනකොට විමලේ එනවා වෙන බයික් එකක, වරුනි bag එකත් අරන් ඔෆිස් එක ලෝක කරලා එලියට වෙලා හිටියේ.
“කෝ අංකල් අර බයිසිකලේ?”
“මාර වැඩක් නේ මිස් උනේ එකේ පස්සේ රෝදේ හුලන් ගියා නේ?”
“මේක කාගේද?”
“මේක මේ වින්කලේ මල්ලිගේ සයිකලේ හදිස්සියක් කියලා ඉල්ලගෙන ආව”
“අහ්හ් මටත් තියෙන්නේ මේ ජාතියේම ස්කුටර් එකක්”
“මොනවා මිස්ට වාහන පදින්නත් පුලුවන්ද?” විමලේ පුදුමයෙන් ඇහුවා.
“දැන් ඉන්න ඕන කොළඹ ටවුමේ කෙල්ලොන්ට ලයිසන් තියනවා අංකල් ඕක මැජික් එකක් නෙමෙයි ?”
“එහෙනම් ඉතින් අද මිස් පැදගෙන යන්නකෝ?”
“අප්පෝ ඕන නැ”
“දැක්කනේ මිස් ලයිසන් තිබ්බට වාහන පදින්න බෑ හිහි”
“අහ්හ් මේ මල්ල ගන්න විකාර කියවන්නේ නැතුව?” වරුණි අරුට bag එක දීලා, bike එක ස්ටාර්ට් කරා,අරු ෆුල් හොල්මන්,
“අයියෝ මිස් මම විහිළුවක් කරේ ඉතින්?”
“කට වහගෙන නගින්න අංකල්” අරු මර බයෙන් බයික් එකට නගිනවා දැකල වරුනිට තනියම හිනා,
“අයියෝ බයවෙන්න එපා මට හොඳට පුරුදුයි මේවා හිහි”
“මිස් නම් කියයි හිහි” වරුණි වැව පාර දිගේ bike එක අරන් ගියා, ටික දුරක් යනකොට විමලේට තේරුනා මේකිට වැඩේ පුළුවන් කියලා.
“ෂාහ් වරුණි මිස්ට නියමට පදින්න පුළුවන්නේ ??”
“එකනේ මම කිවේ ඔයාට හිහි”
“මිස්ට අයියා පදින්නත් පුලුවන්නද මෙච්චර හොඳට හිහි??” වරුනිට පටස් ගාලා තේරුණා මූ කිව කුණුහරුපේ
“ඔහොම අයියලා ද මම පැදලා තියෙන්නේ විමලේ අංකල් හිහි”
“එකත් එහෙමද මිස් හිහි මම දැනන් හිටියේ නෑනේ?”
“ඇයි ??”
“ඇයි කියන්නේ කවුද අකමැති මිස් පදින දිහා නොබලා ඉන්න හිහි”
“අනේ මේ”
“හිහි”
“ඔතනින් වමට ගන්න මිස්”
“ආ හරි”
වරුනිත් හිමින් හිමින් පටු කැලේ පාරේ ඉස්සරහට ගියා.
“මේ පර කොහෙටද යන්නේ අංකල්?”
“මේ යන්නේ වටෙන් කැලේ ඇතුලට”
“අහ්හ් එකතමා කවුරුත් නැත්තේ??”
“මෙ පාරේ යන්නේ දෙපාර්තමේන්තුවට වැඩ අය විතරයි”
“අහ්හ් එහෙමද??”
“අහ්හ් මිස් ඔය ඉස්සරහින් නවත්තන්න ඔතන ඉඳන් පයින් යන්න වෙන්නේ අපට”
වරුණි ලොකු මී ගහක් යටින් බයික් එක නතර කරා.
“මිස් හෙට මාසේ පෝය නිසා අහස විස්වාස නෑ අපි ඉක්කමට යන තරමට ලේසි වෙයි නැත්තම් හරි කරදරයක් තමයි වෙන්නේ??”
“ඔව් අංකල් එක ඇත්ත”
වරුනිත්, විමලෙත් හිමින් හිමින් කැලේ ඇතුලටම ගියා.විමලේ පිහියක් අරන් ඉස්සරහින් ගියා, වරු bag එකත් කරේ දාගෙන පස්සෙන් ආව.
“අන්කල් මේ හරිය මාර නිස්කලංකයි නේද?” නැවුම් සුලන් මුහුන සිසිල් කරද්දී වරුනි ඇහුවා.
“ඒවා එහෙම තමයි මිස් තව ටිකක් එහායින් හේනක් තියනවා එචචරමයි, අනික් ඔකොම අවුරුදු සියගානක් පරණ කැලේ”
“කාගේද ? හේන”
“රන්ඩින්ගා කියලා ගමේ එකෙගේ”
“හිහි මාරු නම”
“ඇයි මිස් ?”
“ඇයි කියන්නේ රන්ඩින්ග කියන්නේ අපේ පැත්තේ නම් චූ එකට හිහි”
“හහා මිසුත් දන්නා දේවල්”
කතාවෙන් කතාවෙන් වරුනිත්- විමලෙත් චෙක් කරන්න තිබ්බ ගස් තියන ඉසවූවට, ඒ යන ගමන් කැලේ වැඩි නිසා හේන මැදින් ගියා කරවුරුත් පෙන්න හිටියේ නැ එත්,
“මිස් ඔය කියන්නේ අන්න අර මායිම”
“අම්මෝ පොඩි පලාතක් නෙමෙයි නේ??”
“අහ්හ් ඔව් මිස් එකනේ මම උදෙන් එමු කිවේ”
විමලෙත්-වරුනිත් එකින් එකට ගස් පරික්ෂා කරමින් තම සටහන් කොළ පුරවන්නට උනා.විමල්ගේ ඇහැ තිබුනේ නම් වරුණි ගේ පුක දිහයි, මොකද ගස් ළඟ නැමෙන කොට පුක බොලේ වගේ පිම්බෙනවා පෙනුනා. වැඩේ ඉවර වෙන්න ලං වෙනකොට විමලේට තේරුනා, වහින්න එන්නේ කියලා, එත් ඌ වරුනිට කිවේ නෑ මොකද වැස්සොත් වරුනිගේ ගවුම තෙමිලා අස්සේ ලස්සන බලන්න චාන්ස් එකක් එන්න පුළුවන් නිසා, ඒ නිසා ඌ පුළුවන් තරම් හෙමින් වැඩේ කරා,
“විමලේ අංකල් මගේ ගස් ටික නම් ඔකේ”
“අහ්හ් වරුණි මිස් මටත් මේ ගස් දෙක විතරයි ඉතුරු”
“මාර බඩගිනියි අන්කල්”
“මම වැඩේ දන්නා නිසා තමයි bag එකේ තේ බෝතලයක් දාගෙන අවේ ?” විමලේ තම සටහන් කොලය වරුනිට දෙමින් කියන්නට උනා.
“අහ්හ් එහෙමද? මෙතන බොමුද?”
“නෑ මම කියන්නම් නියම පොට් එකක් තියනවා යන්කෝ මම එක්ක?”
“කසිප්පු පොට් එකකට එහෙම නෙමෙයි නේ හිහි” වරුනි ඔච්චමට ඇහුවා.
“හිහි එහෙම තැනකට මිස් ව එක්ක ගියොත් ඔයාට කන්න වෙන්නේ එතන මිනිසුන්ගේ කෙහෙල් ගෙඩි තමා හිහි”
“ඊයා චික් මොනවාද අංකල් ඔය කියන කතා”
“හිහි නෑ ඉතින් මිස්ට බඩගිනියි කිව නිසා මම කිවේ??”
“හොඳ මිනිහාට මාව ආරක්ෂා කරන්න හම්බුනේ ?”
“මිස් අර ගහ උඩ තියෙන පැල පේනවද?”
“ෂා මාර ලස්සනයි , කතන්දර පොතක පිටුවක් වගේ?”
“හිහි හිහි මිස් මීට කලින් පැලකට නැගලා නෑ නේද?”
“නෑ අනේ ආසයි මටත්, එත් ඕවගේ නගින්නේ කොහොමද ගවුම් ඇඳන්?”
“මොකෝ බැරි මිස් කෝ ඉන්නකෝ මම නගින්න කියල දෙන්න??”
“අපෝ එපා අපි ගහ යට ඉඳන් තේ බොමු!!”
“ඒ මොකෝ මිස් ඒ ??”
“ගවුම් ඇඳන් නගිද්දී ඔක්කොම එළියේ තියෙයි හිහි”
“එකනම් කියන්න බෑ හිහි එත් ඉතින් මම ඕවා දැකපු නැති මිනිහෙක් යැයි හිහි”
“මොනවද?”
“ගැනුන්ගේ රහස් තැන් හිහි”
“අනේ මේ”
“හිහි හරි හරි අපි යට ඉඳන් තේ බොමු”
“හ්ම්ම්” වරුනි උණු වතුර බෝතලේ අරන් එකේම තිබ්බ ප්ලස්ටික් කෝප්ප දෙකට තේ පිරෙවුවා.
“අහ්හ් මිස්”
“මේ මොනවද?”
“පොල් රොටි ටිකක් මම කඩෙන් අරන් අවේ මම දන්නවනේ කැලේ ගමන් මහන්සිය ගැන හිහි”
“ෂා නියමයි මම ආසම කෑමක්” වරුනිත් විමලෙත් තරගෙට රොටි ගිල දමන්නට උනා.
“අංකල් වැස්සක් එන්න වගේ නේද??”
“ඔය තිබ්බට වහින්නේ නැතිවෙයි මිස්”
“හ්ම්ම්” විමලේට ඕන උනේ කොහොම හරි වරුනිව තෙමෙන්න අරින්න.එත් වැස්සේ නෑ, දෙන්න අයත් යන්න පිතත්වෙලා මීටර් 500 යන්න හම්බුනේ නැ විමලේගේ පින පෑදුනා.
“අනේ අංකල් වහිනවා”
“අම්මටසිරි කොහටවත් නැති වේලාවක් නේ මිස් ” එතකොටම හෙන ගහන්න ගත්තා.දැන් පොද වැස්සට වරුනිගේ ගවුම ලාවට තෙමිලා.
“අන්කල් අපි බයිසිකල් එක ලගට දුවමුද??”
“පිස්සුද මිස් 6 km ක් 7 km දුවන්න මේ වැස්සේ ඒ මදිවට සයිකලෙත් තෙමි තෙමි නේ යන්න වෙන්නේ” විමලේ අසල තිබු හබරල කොලයක් කපලා දුන්න,
“මිස් මේකෙන් ඔලුව කවර කරගන්න”
“අයියෝ අනේ තෙමෙනවා වැස්ස සැරයි මේක අස්සේ හිටියට”
“හරි අපි පැලට නගිමු”
“අනේ”
“අනේ කියලා හරියන්නේ නෑ මිස් යමු ආපහු” වරුනිත් විමලෙත් හිටිය තැනටම වැස්සේ දුවන් ආවා.
“දෙයියනේ document තෙමුනද දන්නේ නෑ මිස්?”
“නෑ අංකල් මම ඒවා ප්ලාස්ටික් file bag එක්ක දාල තියෙන්නේ වතුර යන්නේ නෑ”
“අහ්හ් එහෙනම් ඇති” විමලේ ඕනෑකමින් වරුනිගේ ඇඟ දිහා බලනකොට තමා කෙල්ලට මීටර් උනේ දෙයියනේ කළු පාට බ්‍රා එකයි ජංගියයි ලයිට් ගැහුවා වගේ පේනවා නේද කියලා,වරුනිත් මාර විදියට අපහසු තාවයට පත් උනා,
“මිස් මෙතන ඉඳලා බෑ ඔය ඉන්මග දිගේ උඩට නගින්න”
“අනේ අංකල් ඔයා ඉස්සරලා නගින්න”
“අයියෝ මිස් මම ගවුම අස්සේ දකින්න ඕන ජාති දැකලා ඉවරයි, ඉක්කමට උඩට යමු තෙමෙන්නේ නැතුව බොරුවට හිහි” එතකොට වරුනිගේ කට වැහුනා, ලජ්ජාව පැත්තකින් තියලා කෙල්ල ඉනිමග දිගේ උඩට නැග්ගා. ඒ අතර විමලේ කෙල්ලගේ ගවුම අස්සේ අසිරිය මදි නොකියන්න වින්ද ගත්තා. දැන් විමලේට අසූහාරදහට නැගලා,ඌ පැලට නැග්ගා.
“ඔය නැග්ගේ මිස් අපුරුවට හිහි”
“හ්ම්ම් මොනවා නැතත් වෙන වෙන අයගේ ඒවා නම් නගින්න ඇති අපුරුවට” විමලේගේ කලිසමත් තෙමිලා නිසා පොල්ල නැගලා කියලා හොඳට පෙන්න ගත්තා.
“හිහි මිසුත් කියන ඒවා”
“ඒක නෙමෙයි මිස් මම කමිසේ ගලවලා දාන්නම් සිතල ඒවා ඇඳන් ඉදලා අයේ වෙන ලෙඩක් හැදෙයි?” වරුණි උත්තර දෙන්නත් කලින් විමලේ කමිසේ ගලවලා පැලේ ගහලා තිබ්බ ඇනේක එල්ලුවා. එදා තමයි වරුනි වීමලේගේ නිරුවත් උඩුකය හරියටම දැක්කේ, කෙල්ල ට පුදුමත් හිතුනා බොඩිය දැකලා, විමලේ දැක්කා කෙල්ල අසාවෙන් බලනවා මිනිහට ඕන උනෙත් ඒ දේ මයි, වැස්සට පිං දිදී වරුනිගේ තෙමිච්ච ගවුමෙන් පෙන කඳ දිහා ඌ කෑදර බැලුම් හෙලුවා.
“මිස් මොනවද බලන්නේ??” වරුනි ගැස්සිලා ගියා මනෝපාරක් ගහගේනනේ හිටියේ එකී,
“මොකුත් නැ අංකල් ඔයාගේ බොඩිය මම අදනේ දැක්කේ හරියට හිහි”
“මිස් ගේ බෝඩියත් මම හරියම දැක්කේ අද හිහි”
“මොකක් ??” වරුනි දන්නේ නෑ වගේ ඇහුවා.
“නෑ මම කිවේ මිස් ගේ කළු ජංගිය යි ,කළු බොඩියයි ගැන හිහි” වරුණි ලජ්ජාවෙන් bag එකෙන් ඇඟ කවර් කරගන්න අසාර්ථක උත්සහයක් දැරූවා. ගොරවා ගොරවා වහිනවා දැන්,
“ඒක නෙමෙයි වරුණි මිස් ගන්න කෝ අර තේ බෝතලේ සිතලටත් එක්ක තේ උගුරක් බොන්න” ඌ ඇත්තටම ඕන උනේ වරුණි බෑග් එකෙන් වහගෙන ඉන්න අඩ නිරුවත බලන්න. සිතල නිසා කෙල්ලත් bag පැත්තකින් තියලා තේ දෙකක් වක්කරා.
“අහ්හ් අන්කල්”
“හ්ම්ම්” වරුණි විමලේගේ මුණ මග ඇරියා.
“ලැජ්ජා වෙන්න එපා වරුනි මිස් මම ඕනෑ තරම් ජංගි බොඩි දැකලා තියනවා හිහි”
“ඒ උනාට”
“මොනවද අයේ ඒ උනාට කියන්නේ? අනික් ගෑනුන්ට නැති අයිටම් එකක් මිස් ට තියනවා යයි?”
“හ්ම්ම්” දෙන්න රිලැක්ස් එකේ තේ බොන්නන ගත්තා.
“කොහොමද මිස් මේ වෙලාවේ කෙහෙල් ගෙඩියක් එහෙම තිබ්බ නම්”
“අනේ මට ආනමාලු කාලම එපා වෙලා ඉන්නේ”
“එහෙනම් කළු කෙහෙල් එකක් දෙන්නද?” වරුණිට තේරුනා මූ එන ට්‍රැක් එක ආසාව තිබ්බත් අකමැති වගේ act කරා,
“පිස්සුද? අංකල් ??”
“නැ ඉතිං මහත්තයත් ළඟ නැති එකේ මම හිතුවේ මිස් ආසා වෙයි කියලා?”
“අනේ මම ආසා නෑ අංකල් චපල ගෑනියෙක් වෙන්න”
“පිස්සුද ? මිස් ඉඳලා හිටලා පිටින් කෙහෙලක් කෑවාට ගෑණු චපල වෙනවද මිස්?”
“අනේ මම දන්නේ නෑ ඕවා අංකල්”
“මම හිතුවේ මිස් මේ දේවල් කතා කරන්න ආසයි කියලා හ්ම්ම් එහෙනම් මම අයේ කතා නොකර ඉන්නම්කො” වරුණි ආසා උනත් දැන් කියන්න ලජ්ජා නිසා කට වහගෙන හිටියා. දෙන්නම දැන් කතා නැතුව වැස්ස දිහා ඔහේ බලාන ඉන්නවා.
දැන් වරුනිගේ ඔලුවට එන්නෙම ශාලිකා පයියවල් උරණ සීන් මයි කෙල්ලගේ ඇඟත් රත් වීගෙන ආවා.බැරිම තැන වරුණි අංකල්ට on එක දෙන්න වචනයක් දැම්මා.
“විමලේ අංකල් ?”
“හ්ම්ම්”
“මේ ඔයා මගේ husband ට එහෙම එයාගේ යාළුවගේ සීන් එක කියන්න එපා හරිද? එහෙම උනොත් මොනවා වෙයි ද දන්නේ නෑ!!!” විමලයාගේ මුනේ හිනාවක් අඳුනා, මොකද උට තේරුනා මෙකි අකමැති වගේ බොරු ඇක්ට් එකක් දාන්නේ කියලා.හුත්තිට මෝල් වෙලා ඉන්නේ කියලත් හිතුනා.
“හිහි මම ඕවා කා එක්ක කියන්නද මිස්, මිස්ගේ රහස් මම දන්නවා මගේ රහස් මිස් දන්නවා”
“හ්ම්ම්”
“මිස් දෙයක් අහන් නම් බනින්නේ නැත්තම්?” වරුනිට තේරුණා මූ මොකක් හරි කුපාඩි කතාවක් කියන්න තමා අර අදින්නේ කියලා, ඒ නිසා කෙල්ල ආසාවෙන් බලන් හිටියේ හිත යටින්.
“මොකද්ද විමලේ අංකල් ඕන දෙයක් අහන්න?”
“ඇත්තටම මිස් අර අර කළු පයියා එක්ක සෙට් වෙලා තියෙනවද ??”
“සෙට් වෙලා කිවේ??”
“හුකලා එහෙම නැත්තම් කටට අරන් එහෙම?”
“පිස්සුද අංකල් ?? මම බොහොම අමාරුවෙන් මිනිහගෙන් බේරිලා හිටියේ”
“ඒ කියන්නේ මිස් කැමති නැද්ද ඒ වැඩේට??”
“කැමති නම් ඉතින් මග ඇරලා ඉන්නවද අංකල්?”
“හිහි එකත් ඇත්ත නැත්තම් ඉතින් අර කළු පයිය මෙලහකට මිස්ව හොඳට තලලා හිහි”
“මගේ මොනව තලන්න අනේ”
“ඇයි මිස් ගේ ඔය කළු ජංගිය අස්සේ තියන එක හිහි” දැන් වැස්ස හොඳටම සැර වී ඇත.පැලේ වහලෙන් ද වතුර ලීක් වෙයි.
“ඊයා අංකල්”
“ඊයා මියා ගාන්න මිස් බබෙක් යැයි හිහි ඕවා ඉතින් ලමිස්සියෝ උනාම දැනගන්නම එපැයි”
“මම දන්නේ නෑ මට කවුරුත් කියල දීලා නෑ”
“අප්පට සිරි එහෙමත් එකක්ද? එහෙනම් ඉතිං මමවත් කියලා දෙන්න එපැයි”
“අනේ ඕනෑ හිහි මම දන්නේ නැද්ද ඔයාගේ ඉගැන්නිලි වසන්තිගේ අම්මට උගන්නවා වගේ ද?” විමලේ ඩිම් උනා.
“හ්හැ කවුද මිස් ට ඔය මගුල් කියන්නේ ?? අර සිරියා වේසි වෙන්න ඇති අයේ අහන්න දෙයක් නෑ”
“කවුරු කීවත් කතාව ඇත්තනේ රජෝ හිහි ”
“ඔව් ඉතින් කතාව නම් ඇත්ත තමයි ඒත් ඉතිං මම ඒකිට කරන ඒවා මිස්ට කරොත් මිස්ට කසාදෙත් එපා වෙලා යයි හිහි”
“අහ්හ් එමොකෝ??”
“වෙන මොකද මිස් ඕනෑම ගෑනියෙක් සැප ගන්න ඇබ්බැහි උනාම අයේ නවත්තන්න බෑනේ හිහි”
“අනේ මම ඔය වෙන ගෑනු වගේ නෙමෙයි හරි ද??”
“හරි හරි අපි බලමුකෝ ඒවා ඉස්සරහට”
“ඒක නෙමෙයි මිස් මට චූ බරයි මම මෙහෙම ඉඳන් දාන්නම් ඖලක් නෑ නේ හිහි??”
“එපා එපා පිස්සුද? බැහැල කරන මගුලක් කරගන්න”
“තෙමෙනවා මිස්” කියලා විමලේ කලිසම පාත් කරලා ලන්කට් එකත් පාත් කරා වරුනි හිතන්නත් කලින්, කෙල්ල ටක් ගාලා අහක බලාගත්තා. අරු ගේ පොල්ල නැගල උපරිමේටම,
“වරුණි මිස් මේ බලන්කෝ ඔයාට පාඩමක් කියලා දෙන්න” වරුණි කෙලින්ම බැලුවේ පොල්ල දිහා, විමලේ ටොපා එලියට අරන් කෙල්ලට පෙන්නුවා.
“ඇයි?”
“මිස් මේකෙන් තමයි අපි චූ කරන්නේ මෙන්න මෙහෙම” කියලා පැලෙන් පල්ලට චූ විදින්න ගත්තා.
වරුණි මේ දේ ආසාවෙන් බලන් ඉන්නවා කියලයි විමලේට හිතුනේ, මොකද මිනිහා ළඟ නැති ගෑණි කොහොමත් කුලප්පුයි කියලා ඌ අත්දැකීමෙන්ම දැනගෙන හිටියා.
“කොහොමද මිස් චූ පාර?”
“හොඳයි හොඳයි”
“මිස් දන්නවද ගොඩක් ගෑණු අය ආස පයියේ මෙන්න මේ කොටසට”
“මොන කොටසට ද?”
“මේ ටොපා ට”
“ඉතින්”
“ඉතින් කියන්නේ මිස් මේක උරණ කොට ගෑනුන්ට හොඳට ෆිල් වෙනවලු”
“අනේ මම දන්නේ නෑ ඕවා” වරුණි අහක බලා ගත්තා. විමලේ වරුනිගේ අත අරන් පයිය උඩින් තියලා උඩට පලේහාට කරන්න ගත්තා. කෙල්ල අතාරින්න හැදුවත් හරිගියේ නෑ.
“අම්මෝ මිස් ගේ අත මාර සිනිදුයි අහ්හ්” විමලේ කෙඳිරි ගාන්න ගත්තා. වරුනිත් මේ පොල්ලක් ඇල්ලුවේ මාස ගානකින්, ඒ නිසා ආසාව මෝදු වෙන්න ගත්තා.
“කවුරුවත් දකී අංකල් ඕක නවත්තන්න ප්ලීස්”
“අයියෝ මිස් කවුරු එන්නද මේ දබ වැස්සේ??මේ කැලේට??” වරුනිගේ අත ඉතුරු වෙන්න විමලේ ශේප් එකේ උගේ අත ගත්තා, ඒත් කෙල්ල දිගටම අතේ ගහනවා දැකලා හිත යටින් උට හිනා.
“වරුනි මිස් දන්නේ නැ කීවට ඔය හොඳට කරන්නේ හිහි” වරුණි මොකුත් කිවේ නෑ දිගටම පොල්ල උඩට පහලට අදිනවා. වරුනිට කෝච්චියේ සැප දීපු පොරව මතක් උනා.
“ඔන්න වරුනි මිස් මේකට තමයි කියන්නේ අතේ ගහනවා කියලා හිහි”
“මම දන්නාවා මම බබෙක් යයි”
“හිහි දන්නේ නෑ කිව නිසා ඉගැන්නුවේ හිහි”
“ඈ මිස් මහත්තයාගේ එකට වඩා මේක ලොකුද?” වරුනි මොකුත් නොකියා හිටියා.
“කියන්නකෝ මිස් ??”
“ඔව් එයාගේ එක පොඩි”
“අහ්හ් එහෙමද? හිහි එහෙනම් මේක මිස් ට ඕන වෙලාවක අල්ලා බලන්න මගේ අකමැත්තක් නැ ඔන්”
“ඔව් ඉතින් ඔයා මොකට අකමැති වෙන්නද?මට තමා පාරේ බැහැලා යන්න බැරි වෙන්නේ ගමේ”
“පිස්සුද ? මිස් මේවා වෙන කවුරුත් දැනගන්නේ නැ”
“හ්ම්ම් ඇති මම දැන් දැනගත්තානේ සයිස් එක” කෙල්ල පොල්ල අතෑරියා. විමලේ අවුල් ගියා.
“අනේ එහෙම කරන්න එපා මිස් කැරි පාරක් යවලා දෙන්නකෝ වස්තුවේ”
“කෝ යන්නේ නෑනේ අප්පා දැන් කොච්චර කරද? මගේ මහත්තයට නම් මේ වෙනකොට ගිහින් ඉවරයි ??”
“ඒවා එහෙම තමා කෙල්ලේ අපේ පොල්ලු පදම් වෙලා නේ දැන්, මං කියන්නම් මිස් ඔහොමම පාත් වෙලා ඕක පොඩ්ඩක් උරන්නකෝ එතකොට යයි”
“අපෝ බෑ”
“මම මිස්ට මෙහෙමද උදවු කරලා තියෙන්නේ? ප්ලීස් මිස් මට ඉන්න බැ දැන්” විමලේ අතේ ගහන ගමන් කිවා.
“අනේ මන්දා අන්කල්?” වරුනි පොඩ්ඩක් පයිය පැත්තට පාත් උනා. ඒ අවසරෙන් කෙස් වල්ලෙන් අඹරල අල්ලගත විමලේ කෙල්ලගේ කට බලේන්ම පොල්ලට ලං කරා.
“අනේ අංකල් ඔයා චූ දාපු ගමන් නේ??”
“එහෙම තමයි මිස් පොල්ලේ නියම රස විඳින්න පුළුවන් හිහි” ඌ කාමයෙන්මත් වෙලා කිවා.වරුනිගේ තොල් පොල්ලේ ගෑවුනා.
“අහ්හ් ම්ම්ම්” වරුනිගේ දිව ටෝපාගේ ගෑවුනා.
“අන්න හරි මිස් ටොපා හොඳට ලෙවකන් වස්තුවේ අම්මෝ අහ්හ්” වරුණි ටොපා උරන්න ගත්තා චූ රසත් එක්ක.කෙල්ලට ටිකක් ඇඹුලක් දැනුනා.
“අම්මෝ මිස් බයවෙන්න්න එපා වේසියක් වගේ උරන්න අහ්හ්හ් මම කාටව කියන්නේ නෑ මේ ගැන ම්ම්ම්” ඌ පිස්සුවෙන් කෙඳිරි ගානවා.
වරුනිට “වේසි” කියලා ඇහෙද්දී ඇඟ හිරිවටිලා ගියා. මොකද කෙල්ලට අර කෙච්චියේ සිද්දියේ දී වගේ රෆ් සෙක්ස් බැන්දට පස්සේත් මිනිහගෙන් ලැබෙයි ද කියලා හිතුවට ඒක යතාර්තයක් උනේ නැ.. මොකද ඔහු එතරම් රමාණයේ දක්ෂයකු නොවූ නිසා.
මුලින් ඒ ගැන පසුතැවීමක් තිබ්බත් එයාගෙන් ලැබුන ආදරේ නිසා ඒ ගැන අමතක කරලා ඉන්න වරුණි තීරණය කරා, එත් මේ විමලේගේ මගුල් වැඩ නිසා කෙල්ලගේ හැඟීම් ගිණි මැලයක ගිණි දැල් මේන් බුර බුරා නැගෙන්නට උනා.
“අන්න හරි මගේ කෙල්ලේ කට ඇතුලටම අරන් උරන්න රත්තරං අහ්හ්හ් ම්ම්ම්” එකපාරට කෙල්ලගේ කොන්ඩෙන් ඇදල උරණ එක නවත්තපු විමලේ පිස්සුවෙන් වගේ කෙල්ලගේ තොල් උරණ ගමන් තනයක් පොඩිකරා,එකරලා කාමයෙන් වල් මත වෙලා ඉන්න වරුණි ගේ ඇස්දෙක දිහා බලන් හිටියා.
“අම්මෝ වරුණි මිස් දැන් නම් ඔයාගේ පට්ට වේස ලුක් එකක් තියෙන්නේ පැටියෝ” කියලා කොන්ඩෙන් අල්ලලා කෙල්ලව පයිය දිහාට පාත් කරලා. පොල්ල කට ඇතුලට දාල, ඔලුවෙන් අල්ලගෙන් ඌ ගේ ඉන ඉස්සරහට පස්සට පද්දීඅමින් කටේ හුකන්න ගත්තා. කෙල්ලට කැස්සක් ආවත් ඌ ගානක්වත් නැතුව කරගෙන ගියා...
“අහ්හ් ම්ම්ම් පට්ට වේසි ඔන් අහ්හ් මගේ කැරි බීපන් ම්ම් අහ්හ්” කියලා පොල්ල කෙල්ලගේ කටේ හිරකරා.
- නැවත හමුවෙමු -
රචනය - snpk silva
සංස්කරණය - Lihini Kumari Dissanayake
2 年 前
