Alie en ik zaten op dezelfde middelbare school. Ook de examenklas had ons weer samen gebracht en al tijden waren we een setje. Iedereen wist: als Alie in de buurt is, dan is Henk niet ver weg. Alie was een klein beetje chubby, zoals we nu zeggen. Destijds, begin jaren 70 van de vorige eeuw, noemden we dat een 'beetje dik'. Alie had lange, bruine haren, met net zoals zo veel meiden toen, een scheiding in het midden. Haar teint was duidelijk wel wat gebronsd en haar haren vielen tot over haar schouders. Haar gezicht was een beetje rond, met bruine ogen, maar veel daarvan ging verloren door de la… 阅读更多内容
Stiefmoeder Jeannette
Op de dag dat mijn biologische moeder Berry (42) besloot ons gezin -mijn vader Ben (46), ik, Rob (12) en zusje Sanne (9) te verlaten, omdat ze de vele ruzies met mijn vader zat was, dacht ik dat de wereld zou instorten. Mijn houvast was weg en het leek alsof ik op drift was geraakt. Mijn vader was een internationaal werkende verkoper, was meer weg dan thuis, maar als hij er was bemoeide hij zich nadrukkelijk met de gang van zaken in het gezin. Op zich niet verkeerd, hij was duidelijk betrokken, maar de kritiek die hij uitte streek mijn moeder Berry duidelijk tegen de haren in. Na krap v i j f… 阅读更多内容
Chocoladebruine verrassing
Op precies de afgesproken tijd stond-ie voor de deur, de monteur van mijn nieuwe provider. Een jongen van een jaar of dertig, atletisch gebouwd, zo'n 1.80 m. lang en bruin van kleur. Zijn lach was stralend en liet me een rij onberispelijke tanden zien: "Goeiemorgen, meneer, ik kom uw nieuwe internet aansluiten!" Ik vroeg hem binnen en loodste hem naar de woonkamer, wees hem waar de huidige aansluiting was en hij koppelde het oude modem af. Ik ben totaal a-technisch en liet hem maar begaan, wilde hem niet in de weg lopen. Terwijl hij iets gebukt allerlei dingen deed die kennelijk noodzakelijk w… 阅读更多内容
Pret met Brett in een ziekenhuisbed
Zijn 'roots' lagen in Australië, waar zijn grootouders naartoe waren geëmigreerd in het begin van de jaren 30 van de vorige eeuw. Zijn ouders waren beide in Australië geboren, zijn moeder als dochter van het geëmigreerde Nederlandse echtpaar, haar man als zoon van een boer uit Wales in het Verenigd Koninkrijk, die na de eerste wereldoorlog in Australië was blijven hangen. Hun kleinzoon, Brett, was voor een paar maanden in Nederland, enerzijds om familie te bezoeken, waarvan er nog vele in het oostelijk deel van Nederland woonden, anderzijds om wat onderzoek te doen naar voorvaderen in Wales. B… 阅读更多内容
Tante Betsy berooft neefje Noah..... deel2
Betsy hing nu half over Noah's lijf, had een arm over hem heengeslagen en kuste hem op zijn gezicht waar ze hem maar kon raken. Ze was nog een beetje onzeker of ze hem een lange, diepe tongkus kon geven, niet wetend hoe hij daarop zou reageren. Ze vroeg aan Noah of hij al eens een meisje een tongzoen gegeven had, waarop Noah Ja had geknikt en of hij wel wist dat volwassen mensen elkaar óók op die manier kusten, Ja, dat wist hij ook. Dus boog Betsy haar hoofd richting het zijne en kuste Noah vol op de mond, liet haar tong door de licht geopende mond van Noah naar binnen flitsen en liet haar ton… 阅读更多内容
Tante Betsy berooft neefje Noah van zijn onschuld
Tante Betsy, een 67-jarige weduwe, al sinds haar 41e levensjaar, was redelijk laat getrouwd met een man die ruim ******* ouder was, min of meer bang was ze geweest 'over te blijven'. Het was eigenlijk een soort 'verstandshuwelijk' geweest met Henri, een wat saaie man, boekhouder bij een handelsbedrijf. Hij was ook een beetje ziekelijk, leed aan astma, waardoor hij slechts met moeite het dagelijkse leven aankon en Betsy de wat zwaardere klussen in huis zelf moest opknappen. ******** waren er nooit gekomen en stiekem was Betsy daar wel blij mee. Ze was in haar huwelijk met Henri vooral veel seks… 阅读更多内容
De voorhuidkampioen
Hij was onbekend in onze stamkroeg, maar gedroeg zich alsof-ie al jaren stamklant was, deze bijna 2 meter lange beer van een kerel. Hij had brede schouders en een smalle taille, had ik in de gauwigheid gezien, een smal kontje ook, in een strakke spijkerbroek geperst, waardoor een onmiskenbare bobbel zichtbaar was op de plek die iedereen kende en waar ogen altijd op blijven rusten. De mijne dus ook en terwijl ik een beetje zat te mijmeren hoe dik en lang de snikkel van deze Adonis zou zijn zag ik één van de meiden uit onze groep aanstalten maken hem te versieren. Ook had ik gezien dat hij een u… 阅读更多内容
Louise
Voor een routinecontrole na een kleine medische ingreep moest ik in het ziekenhuis zijn. De wachtkamer zat er, ondanks het vroege uur, al redelijk vol. Even na mij kwam er een dame in een karretje aangereden, geduwd door een redelijk jong ogende man, dus ik vermoedde maar even dat het om de zoon van de dame in het karretje ging. De dame, naar schatting een jaar of zestig, had een behoorlijke omvang; het karretje was nauwelijks groot genoeg om haar hele lijf in te vervoeren. Bij gevolg staken haar voeten verder uit dan de steunen ervoor diep waren. De steunen ondersteunden weliswaar haar benen,… 阅读更多内容
De muizenjacht
In het nauwe straatje waar ik woon kennen bijna alle bewoners elkaar al jaren. Sinds een jaar of drie, destijds in 2015, woonde ook Sieneke in onze straat. Nee, niet die zangeres, gewoon een dame van toen circa 70 jaar, met dezelfde naam. Eigenlijk, zo vertelde ze me eens tijdens een feestje van alle bewoners van de straat, was ze op de vlucht voor de eenzaamheid van het platte land, helemaal toen haar man overleed. Ze verkocht het huis voor goed geld en kwam 10 jaar geleden in onze straat wonen. Ze was kinderloos en ik vermoed dat dat heeft bijgedragen aan de gevoelens van eenzaamheid in dat… 阅读更多内容
Kutje is bullseye (3)
Waar Ank woonde was een rustige buurt. Ze had een rijtjeshuis en op de deur waar ik aanbelde zat een naambordje. Er stond B.G. Klaassen op en dat verbaasde me in zoverre dat ik feitelijk een A (van Ank) miste. Maar de deur zwaaide open en Ank nodigde me uit naar binnen te komen. Nauwelijks had ik de deur dichtgeduwd slingerde Ank haar armen om mijn nek en klemde een been om het mijne. Ze was er kennelijk wel aan toe! Haar tongkus was veelbelovend! Maar eerst wilde ze koffie en vroeg of ik ook wilde. Even later kwam ze met twee dampende mokken uit de keuken en nestelde zich naast me op de bank.… 阅读更多内容
Kutje is bullseye (2)
Die volgende sessie kwam die nacht niet meer. Ik viel uitgeput in slaap en werd pas de volgende dag wakker, terwijl het zonnetje door een kier in het gordijn naar binnen priemde. Ik hoorde Mandy in de keuken met allerlei attributen een ontbijtje in elkaar flansen en liep bloot de keuken in. Ik omarmde de in een dun jurkje geklede Mandy en fluisterde in haar oor "Dank voor een spectaculaire nacht, liefje. Het was een woest genoegen!" Mandy duwde haar derrière tegen mijn snikkel en ik voelde mezelf verstijven. Mandy had een jurkje aan en het ding was gelukkig goed wijd. Zonder problemen stak in… 阅读更多内容
Kutje is bullseye (1)
In een Duits zwembad was ik als 19-jarige jongeman getuige van een voorval dat mij in staat stelde onverwacht wat te neuken te krijgen. Het verliep zo: een circa even jonge man als ik zwom in een wedstrijdbad onder water naar een zwemmende dame. Wanneer hij onder haar zwom maakte hij plotseling de move naar de oppervlakte, maar de clou was dat-ie eigenlijk met zijn hoofd tussen de dijen van de vrouw terechtkwam, met zijn voorhoofd quasi tegen haar kutje aanzwom en vervolgens ogenschijnlijk zwaar proestend, alsof-ie zich verslikt had en water binnen had gekregen, met zijn hoofd boven het watero… 阅读更多内容
Tante Anneke
Tante Anneke is de oudste zus van mijn vader en al 69 jaar. Ze is al meer dan 15 jaar weduwe, nadat haar man vroeg overleed bij een bedrijfsongeval. Sinds een jaar of drie woont Anneke in een seniorenwoning, geheel zelfstandig, leunend tegen een groot bejaardencomplex. Mijn vader verrichtte met een zekere regelmaat allerlei klusjes voor Anneke, variërend van een lampje verwisselen tot het behangen van een slaapkamer. Tijdens de vakantie van mijn ouders kreeg ik, Ap (41) en logistiek manager bij een groothandel, een telefoontje van Anneke. Of ik verstand had van wasmachines was haar vraag, want… 阅读更多内容
Jantien
Ik had Jantien gezien op een datingsite. Breeduit lachend sprak haar profielfoto me gelijk aan en ook na het lezen van haar hele verhaal en het doornemen van de omschrijving van haar fysieke ik, nam ik me voor haar te schrijven. Jantien was een gescheiden vrouw van destijds 74 jaar. Haar lengte was 1.71 mtr. en ze omschreef zichzelf als een 'vrolijke dikkerd'. Haar gewicht gaf ze aan met 127 kilo en dat gewicht zat voornamelijk wat lager dan haar taille. De contactopname verliep soepeltjes; ik schreef haar vooral op de wat dikkere dames te vallen en te hopen dat zij zich nog fit genoeg zou voe… 阅读更多内容
Annie Rollator
"Meneer, meneer!" hoorde ik roepen in de spaarzaam verlichte, lange brede gang van ons bejaardenhuis. Ik draaide me om en zag in de verte de contouren van Annie Rollator, een bekende verschijning in ons huis. Ze was zo'n dertig meter van me vandaan, in die schemerige, lange brede gang op de eerste verdieping en ze kwam naar me toe schuifelen, de onafscheidelijke rollator voor zich uit duwend. Die rollator had ook voor haar achternaam gezorgd, want waar Annie was, was ook haar rollator. Ze kwam wat dichterbij en zei "Verrek, Klaas, ben jij 't, had je niet herkend, man!" Ze maakte me duidelijk d… 阅读更多内容
Senior Signora (2)
Met het verstrijken van de tijd werd de band tussen Katja en mij inniger. Er ging bijna geen dag voorbij dat ik de avond niet bij haar doorbracht en we neukten dat de spetters eraf vlogen. Het leverde hier en daar wat scheve ogen op, hoewel ik er nauwlettend voor zorgde zo discreet mogelijk met Katja om te gaan. Zij deed hetzelfde richting mijn persoon. Desondanks werd ik na een maand of vier door het Dagelijks Bestuur op het matje geroepen. De roddels die wij veroorzaakten noodzaakten volgens dat DB dat ze er nu toch aandacht aan wilden besteden. Er zou alleen met mij 'een gesprek' plaatsvind… 阅读更多内容
Senior Signora
Mijn baan is administrateur in een groot verzorgingshuis. Ik ben 41 jaar en ongehuwd, woon vlak bij mijn werk in een grote flat. Ons verzorgingshuis geeft aan rond de 175 mensen vanaf 55 jaar de dagelijkse verzorging, van het moment dat ze opstaan tot het moment dat ze gaan slapen, 24/7. Ook tijdens de nacht is er toezicht, zodat we op elke calamiteit kunnen inspelen. Sommige mensen bezitten voldoende geld om hun verblijf zelf te kunnen betalen, wie dat niet heeft kan ook bij ons wonen. De rekening gaat dan naar de overheid. Elke bewoner betaalt naar draagkracht een eigen bijdrage, die inkomen… 阅读更多内容
Gluren (en meer!) deel 2
Met enige regelmaat zag ik mijn overbuurman in de stad. Nooit echter was er een gelegenheid hem aan te spreken of hem anderszins op mij opmerkzaam te maken. Dat frustreerde enorm, maar daar moest ik gewoon mee dealen. In de kroeg zag ik hem nooit. Ik vond dat wel vreemd, want welke pre-dertiger gaat nou niet naar de kroeg? Homo-tenten waren er niet in ons stadje, want dan had ik daar zeker ook gezocht, was er wellicht zelf stamklant geweest. Ook in de meer bekende restaurants signaleerde ik hem nooit, noch bij de sporadisch door mij bezochte culturele happenings. De uitgebreide rukpartij waaro… 阅读更多内容
Gluren (en meer!)
Nog maar anderhalve week woonde ik op mijn nieuwe adres, een appartementje op de bovenste woonlaag van een vooroorlogs pand, waarin ooit een verzekeringskantoor gehuisvest was geweest, midden op een wijds marktplein. Het had veel voeten in de aarde gehad voor ik daar terecht kon, vooral de huisbaas had ik moeten overtuigen een bijzonder rustige huurder te willen zijn. Zelf woonde hij met zijn gezin op de begane grond en de eerste verdieping. Ik dus op de tweede, toegankelijk via het inpandige trappenhuis, direct achter de monumentale voordeur, uitkomend op het marktplein. Ik voelde me er wel… 阅读更多内容
Caféruzie
Inmiddels alweer zo'n 15 jaar geleden gebeurde me op een woensdag iets dat ik nog nooit had meegemaakt. In mijn stadje was elke woensdag een markt. Kooplieden boden van alles aan, van levensmiddelen tot kleding. Ik was er meestal redelijk vroeg, ook toen was ik om half 10 van de partij. Mijn inkopen had ik redelijk snel bij elkaar en bracht deze snel naar huis, vanwege de temperatuur. Met name groenten en vlees wil ik zo snel mogelijk koelen, bederf vind ik naar. Daarna terug naar de markt, niet om nóg wat te kopen, maar om even wat te drinken bij 'the best place in town'. Om half 11 was het e… 阅读更多内容